Wiązadło rzepkowo-udowe przyśrodkowe (MPFL) mocuje rzepkę do wewnętrznej części kolana. Pomaga ustabilizować rzepkę podczas ruchu kolana, zapobiegając jej przemieszczaniu się lub zwichnięciu na zewnątrz.
POWODY
Wiązadło MFPL najczęściej ulega urazom podczas zwichnięcia rzepki. Pacjenci, u których występują nieprawidłowości w budowie kolana, rozluźnienie więzadeł lub słabe mięśnie nogi, są w grupie zwiększonego ryzyka zwichnięcia rzepki. Osoby, które uprawiają sport lub są zaangażowane w działania, które obejmują pivoting są również w grupie wysokiego ryzyka.
LECZENIE
Większość pierwszych urazów MPFL może być leczona niechirurgicznie za pomocą NLPZ i unieruchomienia. Następnie stosuje się fizykoterapię w celu wzmocnienia mięśni wokół kolana. Lekarz może zalecić leczenie operacyjne, jeżeli uraz jest poważniejszy, lub jeżeli w kolanie znajdują się małe fragmenty oderwanej kości lub chrząstki. Rekonstrukcja MFPL jest często zalecana w przypadku pacjentów, u których dochodzi do powtarzających się zwichnięć rzepki.
W zależności od indywidualnego stanu pacjenta, chirurdzy kolana dokonają bezpośredniej naprawy więzadła lub dokonają jego rekonstrukcji. Chirurdzy użyją przeszczepu z innego więzadła w ciele pacjenta lub od dawcy. Zapewni to stabilizację kolana i pozwoli pacjentowi na powrót do normalnej aktywności.
Typowo, rekonstrukcja MPFL wykonywana jest w warunkach ambulatoryjnych. Kolano zostanie unieruchomione podczas chodzenia i stania na okres sześciu tygodni, po czym rozpocznie się program fizykoterapii. Pacjenci zazwyczaj wracają do normalnej aktywności po okresie od czterech do sześciu miesięcy.
Aby dowiedzieć się więcej na temat urazów MPFL i rekonstrukcji, obejrzyj poniższy film.