Dom Hulla, pierwszy w Chicago i najbardziej wpływowy w kraju dom osiedleńczy, został założony przez Jane Addams i Ellen Gates Starr 18 września 1889 r. na Near West Side. Do 1907 roku, przerobiona w 1856 roku rezydencja rozrosła się do ogromnego kompleksu 13 budynków zajmujących prawie całą dzielnicę miasta. Nowe struktury obejmowały salę gimnastyczną, teatr, galerię sztuki, szkołę muzyczną, klub dla chłopców, audytorium, kawiarnię, spółdzielnię mieszkaniową dla pracujących kobiet, przedszkole, żłobek, biblioteki, pocztę, sale spotkań i klubowe, pracownie artystyczne, kuchnię, jadalnię i mieszkania dla personelu mieszkalnego. Przyciągając co tydzień tysiące ludzi z okolicznych dzielnic, rozbudowany kompleks Hull House zapewniał miejsce dla rozbudowanych programów społecznych, edukacyjnych i artystycznych. Pod umiejętnym przywództwem Addams, Hull House osiągnął uznanie jako najbardziej znany dom osiedleńczy w Stanach Zjednoczonych i stał się okrętem flagowym ruchu, który do 1920 roku obejmował prawie pięćset osiedli w całym kraju.
W ciągu pierwszych dwóch dekad istnienia, Hull House przyciągnął niezwykłą grupę mieszkańców, w większości kobiet, które zyskały sławę i wpływy jako reformatorzy na poziomie lokalnym, stanowym i krajowym. W sąsiedztwie założyli pierwszy w mieście publiczny plac zabaw i łaźnię, prowadzili kampanię na rzecz reformy polityki dzielnicowej, badali kwestie mieszkaniowe, pracy i warunków sanitarnych, organizowali się w celu poprawy wywozu śmieci i agitowali na rzecz nowych szkół publicznych. Na poziomie miejskim, pomogli oni ustanowić pierwszy sąd dla nieletnich w Stanach Zjednoczonych, walczyli o parki i place zabaw, agitowali na rzecz filii bibliotek i zainicjowali reformę mieszkaniową. Na poziomie stanowym, mieszkańcy Hull-House zainicjowali i lobbowali na rzecz ustawodawstwa ochronnego dla kobiet i dzieci, prawa pracy dla dzieci, przepisów BHP, obowiązkowej edukacji, ochrony imigrantów i prawa emerytalnego dla pionierskich matek stanu Illinois. Na poziomie federalnym mieszkańcy Hull House połączyli się z liderami Settlement House i reformatorami w całym kraju, aby walczyć o krajowe prawo pracy dla dzieci, prawo wyborcze dla kobiet, ustanowienie Biura ds. Dzieci, rekompensatę za bezrobocie, odszkodowanie dla pracowników i wiele innych reform, które złożyły się na progresywny program w pierwszych dwóch dekadach dwudziestego wieku. ddams pozostała główną mieszkanką Hull House aż do swojej śmierci w 1935 roku. Hull House kontynuował swoją działalność na Halsted Street aż do lat 60-tych, kiedy to został wyparty przez nowy miejski kampus Uniwersytetu Illinois. Dziś kontynuuje swoją działalność pod nazwą Jane Addams Hull House Association, organizacji parasolowej złożonej z kilku ośrodków usług społecznych w całym mieście.
Mary Ann Johnson