Zwarte panters
Lees meer over zwarte panters:
http://bigcatrescue.org/wp-content/uploads/2014/02/BlackPanther12653.mp3
Sinds de jaren zestig van de vorige eeuw wordt het als politiek incorrect beschouwd om een zwarte kat een zwarte panter te noemen. De grote zwarte katten zijn zwarte luipaarden of zwarte jaguars en worden door niemand die iets van grote katten afweet, zwarte panters genoemd. Sommige mensen beweren zwarte poema’s te hebben gezien, die soms worden aangeduid als Florida Panthers (ondanks het feit dat ze niet tot de Panthera-categorie behoren) en extrapoleren dus de term zwarte panter, maar Florida Panthers zijn altijd bruingekleurd.
Interesse in het aaien van een panterkitten?
Lees waarom het aaien van welpjes slecht is
Zwarte panter kan verwijzen naar:
Dieren
Zwarte panter, een grote kat (van elke soort, maar meestal een jaguar of een luipaard) waarvan de kleur volledig zwart is. Dit kan zijn ontstaan uit de Latijnse naam Panthera voor de grote katten en is waarschijnlijk afgekort van Black Panthera tot Black Panther.
Politieke bewegingen
Black Panther, een lid van de Black Panther Party, een revolutionaire zwart-nationalistische organisatie in de Verenigde Staten die in de jaren zestig van de vorige eeuw werd opgericht.
Black Panther, een lid van een groep Israëlische Mizrahi Joden, geïnspireerd door de Black Panther Party in de Verenigde Staten.
Media
Black Panther, de bijnaam voor de Britse crimineel en moordenaar Donald Neilson.
Black Panther, een comic book superheld in het Marvel Comics universum, en een lid van The Avengers.
Black Panther, een ondergrondse krant.
Muziek
Black Panther, een bekende Chinese rockband
Een nummer van Mason Jennings van zijn album Birds Flying Away uit 2000
Militaire eenheden
Black Panther, het symbool voor de Filipijnse Special forces, The Scout Rangers
De bijnaam van het U.S. 761st Tank Battalion, naar het schouderembleem van hun eenheid.
De zwarte panter is de algemene naam voor een zwart exemplaar (een melanistische variant) van een van verschillende soorten katten.
Zoölogisch gezien is de term panter synoniem aan luipaard. De geslachtsnaam Panthera is een taxonomische categorie die alle soorten van een bepaalde groep katachtigen omvat. In Noord-Amerika wordt de term panter meestal gebruikt voor de poema; in Latijns-Amerika wordt hij meestal gebruikt om een jaguar aan te duiden. Elders in de wereld wordt het luipaard bedoeld (oorspronkelijk werden individuele dieren met langere staarten als panters beschouwd en andere als luipaarden; het is een gangbare misvatting dat de term panter noodzakelijkerwijs verwijst naar een melanistisch individu).
Melanisme komt het meest voor bij jaguars (Panthera onca) – waar het het gevolg is van een dominante genmutatie – en luipaarden (Panthera pardus) – waar het het gevolg is van een recessieve genmutatie. Bij nader onderzoek van een van deze zwarte katten zal blijken dat de typische aftekeningen er nog steeds zijn, en alleen verborgen worden door het overschot aan het zwarte pigment melanine. Katten met melanisme kunnen samenleven met nestgenoten die deze aandoening niet hebben. Bij katten die vooral ’s nachts jagen is de aandoening niet schadelijk. Er bestaan ook witte panters, dat zijn albino- of leucistische individuen van dezelfde drie soorten.
Het is waarschijnlijk dat melanisme een gunstige evolutionaire mutatie is met een selectief voordeel onder bepaalde omstandigheden voor de bezitter, omdat het vaker voorkomt in streken met dichte bossen, waar de lichtniveaus lager zijn. Melanisme kan ook in verband worden gebracht met gunstige mutaties in het immuunsysteem.
Zwarte jaguar
Zwarte jaguar welpen. Bij jaguars is de mutatie dominant, zodat zwarte jaguars zowel zwarte als gevlekte welpen kunnen voortbrengen, maar gevlekte jaguars brengen alleen gevlekte welpen voort als ze met elkaar worden gefokt. Bij luipaarden is de mutatie recessief en sommige gevlekte luipaarden kunnen zwarte welpen voortbrengen (als beide ouders het gen in verborgen vorm dragen), terwijl zwarte luipaarden altijd zuiver fokken als zij met elkaar paren. Op opgezette exemplaren verkleuren zwarte luipaarden vaak tot een roestkleur, maar zwarte jaguars verkleuren tot chocoladebruin. De zwarte jaguar werd door inheemse volkeren als een aparte soort beschouwd.
In Harmsworth Natural History (1910), schrijft WH Hudson:
De jaguar is een prachtig dier, de grondkleur van de pels is een rijke goudrode bruintint, overvloedig gemarkeerd met zwarte ringen, die binnenin een of twee kleine vlekken omsluiten. Dit is de typische kleur, en hij varieert weinig in de gematigde streken; in de warme streken erkennen de Indianen drie sterk gemarkeerde variëteiten, die zij als verschillende soorten beschouwen – de beschreven soort; de kleinere jaguar, minder waterachtig in zijn gewoonten en getekend met vlekken, geen ringen; en, ten derde, de zwarte variëteit. Zij verwerpen het idee dat hun verschrikkelijke “zwarte tijger” een louter melanische variatie is, zoals het zwarte luipaard van de Oude Wereld en het wilde zwarte konijn. Zij beschouwen hem als een volstrekt andere soort en beweren dat hij groter en veel gevaarlijker is dan de gevlekte jaguar; dat zij hem herkennen aan zijn roep; dat hij eerder thuishoort op het vaste land dan aan de waterkant; tenslotte, dat zwart paart met zwart, en dat de jongen onveranderlijk zwart zijn. Niettemin zijn naturalisten verplicht geweest hem specifiek te vereenzelvigen met Felis onca, de bekende gevlekte jaguar, omdat, wanneer hij van zijn huid wordt ontdaan, blijkt dat hij anatomisch evenveel op dat beest lijkt als de zwarte op de gevlekte luipaard.
Het gen is onvolledig dominant. Individuen met twee kopieën van het gen zijn donkerder (de zwarte achtergrondkleur is dichter) dan individuen met slechts één kopie, bij wie de achtergrondkleur eerder donker houtskool dan zwart lijkt.
Een zwarte jaguar, Diablo genaamd, is gekruist met een leeuwin in Bear Creek Sanctuary, Barrie, Canada, wat resulteerde in een houtskoolkleurige “zwarte jaglion”. Het gen is dus dominant over de normale leeuwenkleur.
Zwarte luipaard
Een melanistische zwarte luipaard, of “zwarte panter”. Dit is de meest voorkomende vorm van de zwarte panter in gevangenschap en is decennia lang selectief gefokt als tentoonstellingsobject of exotisch huisdier (deze inteelt omwille van het uiterlijk heeft het temperament nadelig beïnvloed). Zij zijn kleiner en lichter gebouwd dan jaguars. Het gevlekte patroon is nog steeds zichtbaar bij zwarte luipaarden, vooral vanuit bepaalde hoeken waar het effect lijkt op bedrukte zijde. De huidskleur is een mengeling van blauw zwart grijs en purper met rozetten. Een zwarte panter (luipaard) is in staat om te jagen en dieren te doden die meer dan 1.350 pond zwaarder zijn, maar dit is zeldzaam vanwege de concurrentie van tijgers en leeuwen.
Zwarte luipaarden worden gemeld uit de meeste dichtbeboste gebieden in het zuidwesten van China, Birma, Assam en Nepal; uit Travancore en andere delen van Zuid-India en komen naar verluidt veel voor op Java en het zuidelijke deel van het Maleisisch schiereiland, waar zij wellicht talrijker zijn dan gevlekte luipaarden. Ze zijn minder algemeen in tropisch Afrika, maar ze zijn gemeld uit Ethiopië (het vroegere Abessinië), de bossen van Mount Kenya en de Aberdares. Peter Turnbull-Kemp registreerde er een in het evenaarswoud van Kameroen.
De volwassen zwarte panters (luipaarden) zijn temperamentvoller (nerveuzer of venijniger) dan hun gevlekte tegenhangers. Het is een mythe dat hun moeders hen vaak op jonge leeftijd verstoten vanwege hun kleur. In werkelijkheid zijn ze temperamentvoller omdat ze zijn ingeteeld (b.v. broer/zus, vader/dochter, moeder/zoon paringen) om de kleur te behouden. Het slechte temperament is in het ras gefokt als neveneffect van inteelt. Het is dit slechte temperament dat leidt tot problemen bij de moederzorg in gevangenschap, omdat de nabijheid van mensen de moeder belast. Volgens de Funk And Wagnalls’ Wildlife Encyclopedia, zijn zwarte luipaarden minder vruchtbaar dan gewone luipaarden, met gemiddelde worpen van 1,8, vergeleken met 2,1.
In het begin van de jaren tachtig verwierf de dierentuin van Glasgow, Schotland, een 10 jaar oude zwarte luipaard uit de dierentuin van Dublin, Ierland. Zij werd enkele jaren tentoongesteld alvorens te verhuizen naar de dierentuin van Madrid, Spanje. Dit luipaard had een egaal zwarte vacht overvloedig bestrooid met witte haren alsof ze gedrapeerd was met spinnenwebben. Ze kreeg daarom de bijnaam Cobweb Panther. De aandoening bleek vitiligo te zijn en naarmate ze ouder werd, werd het wit steeds omvangrijker. Sindsdien zijn er nog meer Cobweb Panters in dierentuinen gemeld en gefotografeerd.
Hoor HIER onze brul-, sjouw-, sis-, snauw-, roep- en gromgeluiden
Zwarte poema
Cryptid Status
Er zijn geen geauthenticeerde gevallen van echt melanistische poema’s. Zwarte poema’s zijn gemeld in Kentucky, waarvan er een een blekere buik had. Er zijn ook meldingen van glanzend zwarte poema’s uit Kansas en oostelijk Nebraska. Deze staan bekend als de Noordamerikaanse zwarte panter (NABP). Geen enkele ervan is ooit in het wild gefotografeerd of geschoten, en met geen enkele ervan is gefokt. Fokkers en biologen zijn het er in brede kring over eens dat het dier niet bestaat en een cryptide is. Waarnemingen worden toegeschreven aan een verkeerde soort-identificatie door niet-kattendeskundigen, en aan memetische overdrijving van de grootte.
Historische beschrijvingen
In zijn “Histoire Naturelle” (1749), schreef Georges-Louis Leclerc, Comte de Buffon, over de “Black Cougar”: “M. de la Borde, lijfarts van de koning te Cayenne, informeert mij, dat er op het continent drie soorten roofdieren zijn; dat de eerste de jaguar is, die men de tijger noemt; dat de tweede de couguar is, die men de rode tijger noemt, vanwege de gelijkmatige roodheid van zijn haar; dat de jaguar de grootte heeft van een grote bull-dog en ongeveer 90 kilo weegt; dat de couguar kleiner en minder gevaarlijk is en in de buurt van Cayenne niet zo vaak voorkomt als de jaguar; en dat deze beide dieren er zes jaar over doen om volgroeid te raken. Hij voegt eraan toe, dat er een derde soort in deze landen is, de zwarte tijger genaamd, waarvan wij een figuur hebben gegeven onder de benaming van de zwarte couguar.”
“Het hoofd,” zegt M. de la Borde, “is vrij gelijkaardig aan dat van de gewone couguar; maar het dier heeft lang zwart haar, en eveneens een lange staart, met sterke snorharen. Hij weegt niet veel meer dan veertig pond. Het vrouwtje brengt haar jongen ter wereld in de holtes van oude bomen.” Deze zwarte poema is hoogstwaarschijnlijk een margay of ocelot, die minder dan veertig pond wegen, in bomen leven, en in een melanistische fase voorkomen.
Een andere beschrijving van een zwarte poema werd gegeven door Mr Pennant: “Zwarte tijger, of kat, met zwarte kop, zijkanten, voorste deel van de poten, en de staart, bedekt met korte en zeer glanzende haren, van een schemerige kleur, soms gevlekt met zwart, maar over het algemeen effen: Bovenlippen wit: In de mondhoek een zwarte vlek: Lange haren boven elk oog, en lange snorharen op de bovenlip: onderlip, keel, buik en de binnenkant van de poten, witachtig, of zeer bleke askleur: Poten wit: Spitse oren: Groeit tot de grootte van een vaars van een jaar oud: Heeft enorme kracht in zijn ledematen. – Woont in Brazilië en Guyana: Is een wreed en woest beest; zeer gevreesd door de Indianen; maar gelukkig een schaarse soort;” (Pennant’s Synops. of quad., p 180). Volgens zijn vertaler Smellie (1781) was de beschrijving afkomstig van twee zwarte poema’s die enkele jaren daarvoor in Londen waren tentoongesteld.
Kandidaat: Jaguarundi
In de VS is de meest waarschijnlijke verklaring voor waarnemingen van zwarte poema’s de jaguarundi, een kat die genetisch sterk lijkt op de poema, en die ongeveer 30″ lichaamslengte en 20″ staartlengte wordt. Hun vacht doorloopt een roodbruine fase en een donkergrijze fase. Hoewel hun erkende natuurlijke verspreidingsgebied eindigt in het zuiden van Texas, werd een kleine fokpopulatie in de jaren 1940 geïntroduceerd in Florida, en er zijn geruchten dat mensen ze daar ook als huisdier fokken. Het jachtterritorium van de jaguarundis kan voor de mannetjes tot 100 km breed zijn, en het is best mogelijk dat zeer kleine populaties, die zich zelden buiten de diepe bossen wagen, verantwoordelijk zijn voor veel of de meeste waarnemingen. Hoewel ze beduidend kleiner zijn dan een poema, anders gekleurd, en veel lager bij de grond (velen zien een gelijkenis met de wezel), zou een beetje geheugenvooringenomenheid in combinatie met hun geheimzinnige aard veel van de waarnemingen in het zuidoosten van de VS kunnen verklaren.
Kandidaat: Jaguar
Daarna komen de zwarte jaguars, waarvan wordt aangenomen dat ze in het historische verleden in Noord-Amerika hebben rondgelopen. Melanistische jaguars komen in de natuur niet veel voor, en wat nog belangrijker is, jaguars zelf werden in de jaren ’60 bijna tot uitsterven toe bejaagd; hoewel ze niet precies op poema’s lijken, hebben ze wel de vereiste grootte, en het is denkbaar dat er, bijvoorbeeld, een fokpopulatie in de Louisiana bayou verborgen zit. De jaguar heeft verschillende fotografisch bevestigde en vele onbevestigde waarnemingen gehad in Arizona, New Mexico en het zuidwesten van Texas, maar niet buiten die regio.