Types of Art
De Zulu’s zijn het best bekend om hun kralen- en mandenwerk. Er zijn ook enkele figurale beelden aan hen toegeschreven. De architectuur van de Zoeloes is vrij complex, en de kleding of mode van de Zoeloes is zorgvuldig bestudeerd.
Geschiedenis
De Zoeloes geloven dat zij de directe afstammelingen zijn van de aartsvader Zoeloes, die werd geboren uit een Nguni-opperhoofd in het gebied van het Kongobekken. In de 16e eeuw migreerden de Zoeloes zuidwaarts naar hun huidige locatie, waarbij zij veel van de gebruiken van de San overnamen, waaronder de bekende klikklanken van de taal van de regio. Tijdens het bewind van koning Shaka (1816-1828) werden de Zulu’s de machtigste militaire macht in zuidelijk Afrika en vergrootten hun landbezit van 100 vierkante mijl tot 11.500. Shaka werd opgevolgd door Dingaan, die voorzichtig verdragen sloot met Engelse kolonisatoren. Mpande was de volgende koning. Hij stond de Engelsen uitgebreide controle over zijn volk toe. Tegen de tijd dat hij in 1872 stierf, hadden de Zoeloes genoeg van de Engelse invasie. Cetewayo, Mpande’s vervanger, probeerde zes jaar lang tevergeefs een confrontatie met de Britten te vermijden, maar in 1879 brak de oorlog uit. Hoewel de Zoeloes aanvankelijk enig succes boekten, kreeg het Britse leger uiteindelijk de overhand. In minder dan zes maanden werd Cetewayo naar Engeland verbannen en werd het Zoeloe-koninkrijk in Brits voordeel verdeeld. De laatste opstand van de Zoeloes tegen de Europese overheersing werd geleid door opperhoofd Bombatha in 1906. De laatste tijd is opperhoofd Gastha Buthelezi de dubbele politieke leider van de Zoeloes en het hoofd van de Inkatha Vrijheidspartij. Hij leidt de strijd tegen Apartheid en het ANC en eist een stem voor zijn volk, dat meer dan drie miljoen mensen telt.
Economie
Rurale Zoeloes houden vee en verbouwen maïs en groenten voor hun levensonderhoud. De mannen en de kuddejongens zijn in de eerste plaats verantwoordelijk voor de koeien, die op het open land grazen, terwijl de vrouwen het grootste deel, zo niet alles, van het planten en oogsten voor hun rekening nemen. De vrouwen zijn ook de eigenaars van het familiehuis en hebben een aanzienlijke economische invloed binnen de familie. In de stedelijke gebieden van Zuid-Afrika zijn de Zulu’s, en in feite alle Afrikanen, beperkt tot arbeidsintensief werk en huishoudelijke taken. Zelfs nu de Apartheid als instituut is ontmanteld, is het nog steeds uiterst moeilijk voor Afrikanen om te concurreren voor banen waarvoor zij niet zijn opgeleid, en het land is nog steeds verankerd in de facto racisme.
Politieke systemen
Zoals blijkt uit de geschiedenis van de Zoeloes, is de leider, of opperhoofd, belegd met macht op basis van zijn genealogie. Hij speelt een belangrijke rol in het interne bestuur van het Zoeloe-thuisland en fungeert ook als spreekbuis voor zijn volk op internationaal niveau. Hoewel de Zoeloes officieel worden geregeerd door de regering van Zuid-Afrika, treden ze vaak op als tegenstem op het nationale toneel.
Godsdienst
Zulu-religie omvat het geloof in Nkulunkulu (een scheppergod), die boven de dagelijkse gang van zaken in de mens staat. Het is alleen mogelijk een beroep te doen op de geestenwereld door de AmaDlozi (voorouders) aan te roepen via waarzeggerij. De wichelroedeloper, die bijna altijd een vrouw is, speelt dan ook een belangrijke rol in het dagelijks leven van de Zoeloes. Men gelooft dat alle slechte dingen, ook de dood, het gevolg zijn van kwade tovenarij of boze geesten. Geen enkel ongeluk wordt ooit gezien als het resultaat van natuurlijke oorzaken. Een ander belangrijk aspect van de Zoeloe-religie is reinheid. Voor verschillende spijzen werden aparte bestekken en borden gebruikt, en baden gebeurde vaak tot drie keer per dag. Het Christendom had moeite voet aan de grond te krijgen bij de Zoeloes, en wanneer het dat deed was het op een syncretische manier. Isaiah Shambe, die beschouwd werd als de Zoeloe messias, presenteerde een vorm van christendom waarin traditionele gewoonten waren opgenomen.