Zijn Diamanten Echt Zeldzaam? Diamant Mythes en Misvattingen

Geelgouden en diamanten ringen. Foto door Mauro Cateb. Gelicentieerd onder CC By 2.0.

Diamanten en de De Beers Corporation

Diamanten zijn vooral in de publieke verbeelding opgekomen door de De Beers corporation. Zij begonnen de eerste grootschalige diamantmijnen in Zuid-Afrika. Daarna begonnen ze met een van de succesvolste reclamecampagnes uit de geschiedenis, waarbij ze de consument ervan overtuigden dat verlovingsringen altijd een diamant moeten hebben.

“The Big Hole,” het Kimberley Diamond Mine Museum, Zuid-Afrika. Foto door David Brossard. Gelicentieerd onder CC By-SA 2.0.

Reclamecampagnes voor diamanten

Met de juiste aanmoediging toonde de filmindustrie haar meest glamoureuze actrices, gehuld in diamanten. Als gevolg daarvan werden diamanten al snel een top statussymbool voor de rijken en beroemden. Dit bereikte misschien wel zijn hoogtepunt met Marilyn Monroe’s uitvoering van het liedje, Diamonds are a Girl’s Best Friend, in de film Gentlemen Prefer Blondes uit 1953.

Ook na het winnen van de bewondering van de consument, ging De Beers door met adverteren. Met de ontdekking van diamanten in de (nu voormalige) Sovjet-Unie, creëerden ze een nieuwe campagne om jubileumbanden te verkopen. Deze maakten goed gebruik van de kleine maar mooie kwaliteit diamanten die deze vondst opleverde.

Cornering the Market

De Beers heeft prachtige dingen gedaan voor de diamantindustrie. Maar niet alles aan De Beers is mooi. Toen er in andere delen van Afrika en Zuid-Amerika diamanten werden ontdekt, kreeg De Beers de controle over de aanvoer van ruwe diamant. Naar verluidt werden moord en ontvoering gebruikt als tactieken om de controle te verwerven.

De Beers behield tientallen jaren een monopolistische greep op de diamantmarkt en controleerde 75-85% van de voorraad ruwe diamant. Ze gaven zorgvuldig alleen genoeg ruwe diamanten vrij om aan de toenmalige vraag te voldoen, terwijl ze de mate van beschikbaarheid van ruwe diamant voortdurend aanpasten. Natuurlijk deed dit de prijzen stijgen en versterkte het de perceptie van de zeldzaamheid van diamant. De Beers ontgon in feite aanzienlijk meer ruwe diamanten dan zij verkochten. Zij onderhielden een grote opslagplaats van ongeslepen diamanten in Londen.

Nieuwe ontdekkingen en ontwikkelingen

In de laatste twee decennia van de 20e eeuw begon er iets te veranderen.

Satelliettechnologie, oorspronkelijk ontworpen om waarschijnlijke oliereserves te vinden, liet ook de geologie zien waarin diamanten zouden kunnen zitten. Als gevolg daarvan kwamen er steeds meer nieuwe ontdekkingen. Australië werd bijvoorbeeld een van de eerste ontwikkelde landen die grote diamantvoorraden ontdekten. De Beers sloot met hen een overeenkomst om alle ruwe diamant te verdelen, met uitzondering van de zeer zeldzame roze diamanten. In 1996 beëindigde Australië zijn overeenkomst met De Beers.

De Beers sloot ook een overeenkomst met de Sovjet-Unie om hun ruwe diamanten te distribueren. Kort na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie lieten de Russen hun contract echter verlopen en begonnen de diamanten zelf te verkopen.

In 1999 werd de voorraad van De Beers in Londen geschat op 5,2 miljard dollar, maar in 2000 kwamen zij overeen te stoppen met het aanleggen van voorraden diamanten. In 2004 verklaarde De Beers zich schuldig aan het maken van prijsafspraken voor een federale rechtbank in de VS. Hierdoor konden ze weer diamanten verkopen in de VS (in 2012 weigerde het Amerikaanse Hooggerechtshof een beroep van De Beers tegen een class action-schikking met betrekking tot verschillende oneerlijke handelspraktijken te behandelen).

De Beers in het Caesars Hotel, Las Vegas, juli 2009. Foto door Michael Gray. Gelicentieerd onder CC By-SA 2.0.

Wat heeft de toekomst in petto?

Door de exploratie van verschillende nieuwe vindplaatsen zullen er in de nabije toekomst waarschijnlijk meer diamantafzettingen worden gevonden. De Beers heeft nog steeds ongeveer 35-40% van het aanbod van ruwe diamant in handen. Tot dusver hebben de andere leveranciers genoegen genomen met dezelfde prijzen als De Beers. Als de wet van vraag en aanbod de diamantmarkt echter ooit inhaalt, zullen de prijzen waarschijnlijk aanzienlijk dalen. Wat er dan zal gebeuren, is moeilijk te voorspellen. De Beers beschikt over een grote voorraad ongeslepen diamanten en heeft een uitstekende positie voor een prijzenoorlog.

Twee ronde diamanten op een zwarte achtergrond. Foto door Public Domain Photography. Onder licentie van CC By-SA 2.0.

Diamant mythes en misvattingen

Nu u iets van de geschiedenis achter de opkomst van de populariteit van diamant kent, laten we eens een aantal populaire diamantmythes ontkrachten.

Mythe: Diamanten zijn zeldzaam

Diamanten zijn het hardste materiaal dat op aarde wordt gevonden. Ze zijn beter bestand tegen krassen dan alle andere materialen. Voor de rest zijn ze niet uniek. Alle materialen van edelsteenkwaliteit zijn zeldzaam. Ze vormen slechts een fractie van de aarde. Toch behoren diamanten tot de meest voorkomende edelstenen. Vraag jezelf dit eens af: “Hoeveel mensen kent u die minstens één diamant bezitten?” Stel deze vraag nu eens over andere edelstenen, zoals robijnen, saffieren of smaragden.

Hoewel we nog veel moeten leren over het inwendige van de Aarde, blijkt uit onze huidige kennis van de vorming van edelstenen dat diamanten waarschijnlijk de meest voorkomende edelstenen in de natuur zijn.

Over de grenzen van de Aarde heen, komen diamanten nog steeds veel voor. Uit een recente ontdekking blijkt dat sommige sterren in elkaar storten, waardoor reusachtige diamantkristallen ontstaan. In het sterrenbeeld Centaurus ligt een witte dwerg die is gekristalliseerd tot een diamant met een diameter van ongeveer 2500 mijl en een gewicht van 10 miljard, triljoen, triljoen karaat.

Mythe: Diamant is de meest waardevolle edelsteen

Je kunt niet één edelsteensoort beoordelen als de meest waardevolle. Om de waarde van edelstenen te vergelijken, moet je edelstenen beoordelen naar grootte en kwaliteit. De tabel hieronder toont waarden voor edelstenen van topkwaliteit in verschillende groottes. Houd er echter rekening mee dat zuivere rode robijnen zo zeldzaam zijn dat er geen handelsgegevens beschikbaar zijn. De vermelde robijnprijzen zijn voor Birmese robijnen.

Zoals u ziet, zijn diamanten weliswaar duur, maar niet de duurste edelstenen in elke maat. Als u diamanten vergelijkt met edelstenen op basis van andere kwaliteiten, krijgt u vergelijkbare resultaten. Als u wilt investeren in edelstenen, lees dan onze inleiding tot beleggen in edelstenen en ons artikel over de werking van de edelsteenhandel.

Diamanten ring. Foto door Deidre Woollard. Gelicenseerd onder CC By 2.0.

Mythe: Diamonds are Precious Stones

“Precious” betekent waardevol. In de 18e eeuw begon een Franse juwelier edelstenen te omschrijven als ofwel edelstenen ofwel halfedelstenen. Hoewel deze categorieën nog steeds worden gebruikt in de merchandising, fronsen professionele edelsteenkundigen hun wenkbrauwen over deze termen. Dit onderscheid heeft geen echte betekenis. Zo vallen granaat edelstenen traditioneel in de categorie halfedelstenen. Toch worden bijvoorbeeld tsavorietgarnetten verkocht voor $10.000 per karaat. Dat lijkt me behoorlijk “kostbaar”!

2,21-ct tsavoriet granaat, langwerpige, geslepen-hoekige Barion driehoekslijpsel. © Dan Stairs Custom Gemstones. Used with permission.

Aan de andere kant hebben diamanten alleen een zeer hoge waarde in hun betere kwaliteiten en middelgrote tot grote maten. Je kunt kleine diamanten van lage kwaliteit in grote hoeveelheden vinden voor slechts $1 per stuk. Op eBay kan je veel diamanten vinden onder de $20. Deze zijn verre van kostbaar.

Mythe: Diamanten zijn de meest briljante edelsteen

De facettering en de brekingsindex (RI) van een edelsteen bepalen zijn schittering. Dat wil zeggen hoeveel licht het terugkaatst naar de kijker. Diamanten hebben een zeer hoge RI van 2,41. Als ze goed geslepen zijn, kunnen diamanten een uitzonderlijke schittering hebben. Maar dat verbleekt in vergelijking met rutiel’s RI van 2.90. Als we synthetische stoffen buiten beschouwing laten, hebben minstens 8 mineralen een hogere RI dan diamant.

Mythe: Iemand kan veel geld verdienen met de verkoop van diamanten

Door de verbreiding van het internet en de vaststelling van algemeen aanvaarde beoordelingsnormen voor diamanten, zijn de marges op geslepen diamanten extreem klein geworden. Niet zelden maken diamantairs brutomarges van minder dan 5%. Vergelijk dat eens met vrijwel elke andere bedrijfstak. U zult niet meer denken dat diamanten verkopen een geweldige zakelijke opportuniteit is.

Mythe: Diamonds Have More “Fire” Than any Other Gemstone

Diamanten staan bekend om hun “vuur” of dispersie. Dit verwijst naar hun vermogen om wit licht te scheiden in de kleuren van de regenboog. In feite heeft diamant een vrij hoge dispersiewaarde van 0,044. Dat is echter heel wat anders dan rutiel, met een dispersie van 0,280. Synthetische rutielstenen, bekend als “Titania”, werden vroeger als imitatiediamanten verkocht. Ze vertoonden echter te veel dispersie om als diamant te kunnen doorgaan!

Een andere synthetische edelsteen die ooit populair was als diamantsimulant, lithiumniobaat’s dispersie van 0.13 is ook groter dan die van diamant. Lithiumniobaat rondjes, ongeveer 10 en 15 karaat. © Joel E. Arem, PhD, FGA. Gebruikt met toestemming.

Wat is een Diamant?

Gemologisch gezien is diamant een mineraal met een chemische formule van C (koolstof) dat kristalliseert in het isometrische systeem. Ter vergelijking: het mineraal grafiet heeft ook de chemische formule C. Het kristalliseert echter in het zeshoekige systeem en heeft heel andere eigenschappen.

Diamant en grafiet atomaire structuren. Foto door Ryan Somma. Gelicentieerd onder CC By-SA 2.0.

Als isometrische kristallen hebben diamanten een enkel RI, zodat ze geen pleochroïsme of birefringentie vertonen. Ze hebben een soortelijk gewicht of dichtheid van 3,51 tot 3,53, iets meer dan gemiddeld voor edelstenen. Deze eigenschappen kunnen helpen echte diamanten te onderscheiden van sommige van hun look-alikes.

Zoals eerder opgemerkt, heeft diamant een hardheid van 10, het hoogste van alle materialen in de natuur. Wetenschappers hebben hardere stoffen gecreëerd, maar die zijn uiterst bros en hebben geen praktisch nut. (“Hardheid” is slechts één maat voor de duurzaamheid van een materiaal). Als onderzoekers ooit een hardere stof vinden die niet zo snel afbreekt, zal dat de tijd die nodig is om diamanten te snijden aanzienlijk verkorten.

Diamanten komen weliswaar in de natuur voor, maar laboratoria kunnen ze ook synthetiseren. In laboratoria gemaakte diamanten dienen in de eerste plaats als slijpmiddel. Ze vinden echter snel hun weg naar de juwelenindustrie. Zie voor meer informatie onze FAQ over in laboratoria gemaakte diamanten en het artikel over het herkennen van synthetische diamanten.

Als u meer wilt leren over edelsteenkunde, begin dan met deze inleiding.

“Diamond Hoax,” synthetische diamant. Foto door Roman Köhler. Publiek domein.