Kids Version of Yankee Doodle:
Yankee Doodle went to town
A-riding on a pony
He stuck a feather in his hat
And called it macaroni
Chorus:
Yankee Doodle, keep it up
Yankee Doodle dandy
Mind the music and the step
and with the girls be handy!
Vader en ik gingen naar het kamp
Met kapitein Gooding
En daar zagen we de mannen en jongens
Zo dik als haastige pudding.
Refrein
En daar was kapitein Washington
En vriendelijke mensen om hem heen
Ze zeggen dat hij zo verdomd trots is geworden
Hij wil niet zonder hen rijden.
Refrein
Volledige versie van Yankee Doodle:
Yankee Doodle ging naar de stad
Rijdend op een pony,
Stak een veer in zijn pet
En noemde het macaroni’.
Chorus:
Yankee Doodle keep it up,
Yankee Doodle dandy,
Mind the music and the step,
And with the girls be handy.
Fath’r en ik gingen naar het kamp,
samen met kapitein Gooding,
En daar zagen we de mannen en jongens
Zo dik als haastige pudding.
Refrein
En daar zagen we duizend mannen
Zo rijk als schildknaap David,
En wat ze elke dag verspilden,
Ik wou dat het gered kon worden.
Refrein
De meisjes eten het elke dag,
zouden een huis een winter kunnen onderhouden;
Ze hebben zoveel, dat ik er zeker van ben,
Ze eten het als ze er erg in hebben.
Refrein
En daar zie ik een zompig kanon
Groot als een blok esdoorn,
Op een armzalig karretje,
Een vracht voor vaders vee.
Refrein
En iedere keer als ze het afvuren,
neemt het een hoorn kruit,
en maakt een geluid als vaders geweer,
alleen een natie luider.
Refrein
Ik ben er zelf zo dicht bij geweest
Als ‘Siah’s inderpinning;
En vader ging er weer zo dicht bij,
Ik dacht dat de duivel in hem zat.
Refrein
Nicht Simon werd zo brutaal,
Ik dacht dat hij de haan had gespannen;
Ik schrok me rot
En hing hem aan vaders zak.
Refrein
En kapitein Davis had een geweer,
Hij klemde er zo’n beetje zijn hand op
En stak een scheef steekijzer
Op het kleine uiteinde
Refrein
En daar zie ik een pompoenschaal
Zo groot als moeders vuursteen,
En iedere keer als ze hem aanraakten
Schoten ze weg als het volk.
Refrein
Ik zie ook een tonnetje,
De koppen waren van leer;
Ze klopten erop met knuppeltjes
En riepen de mensen bijeen.
Refrein
En daar was kapitein Washington,
en zachtaardige mensen om hem heen;
Ze zeggen dat hij zo ‘tarnal proud’ is geworden
Hij wil niet zonder hen rijden.
Refrein
Hij kreeg hem op zijn vergaderkleren,
Op een klappende hengst;
Hij zette de wereld op een rij,
In honderden en in miljoenen.
Refrein
De vlammende linten in zijn hoed,
ze zagen er zo verscheurend mooi uit,ah,
Ik wilde ze zo graag krijgen
Om aan mijn Jemima te geven.
Koor
Ik zie weer een groep mannen
Graven graven, vertelden ze me,
Zo ‘tarnal lang, zo ‘tarnal diep,
Ze ‘tenden dat ze me moesten vasthouden.
Koor
Het maakte me zo bang, dat ik het afhaakte,
Niet meer stopte, zoals ik me herinner,
Niet omdraaide tot ik thuiskwam,
Opgesloten in moeders kamer.
Koor