Denk je dat je echtgenoot vreemdgaat? Professionals kunnen sms-berichten controleren
Sms-berichten worden steeds belangrijker in echtscheidingsprocedures, zo blijkt uit een recente studie van de American Academy of Matrimonial Lawyers. Uit de studie bleek dat sms’jes tot de top drie van meest voorkomende vormen van elektronisch bewijs behoorden.
Dat roept de vraag op: “Hoe krijg je toegang tot sms’jes?” Er zijn over het algemeen twee manieren om dat te doen; lees ze direct van de mobiele telefoon, of probeer ze uit de telefoon te halen, zelfs als ze zijn gewist. Ze van de telefoon lezen is verreweg de gemakkelijkste manier.
Al dit gesnuffel kan juridisch gevaarlijk zijn. Afhankelijk van de wetgeving in elke staat, kan het illegaal zijn om iemands mobiele telefoon te doorzoeken. En de daad van snooping kan ook de informatie niet-ontvankelijk in de rechtszaal.
John Simek, vice-president van Sensei Enterprises, Inc, een Virginia computer forensisch bedrijf, zei dat een zeer algemene vuistregel is dat als iemand heeft een pin-nummer als een blok voor directe toegang tot zijn of haar mobiele telefoon, dan is het waarschijnlijk onwettig om te snoop. “Het is als het verschil tussen een open aktetas, en een die op slot zit, zei hij. Dan is er een verwachting van privacy, en je kunt er maar beter niet door waaien,” zei Simek.
CELL PHONE COMPANIES DON’T STORE MESSAGES
Zelfs de mobiele telefoon bedrijven geven aan niet in staat te zijn om tekstberichten op te slaan of eruit te halen. Een woordvoerder van T-Mobile zei dat het bedrijf de kwestie helemaal niet kan bespreken. Mark Siegel, de uitvoerend directeur van media en industrie analisten relaties voor AT&T Wireless zei dat hij geen manier kent om een tekstbericht te bewaren, anders dan het gewoon niet van de handset te verwijderen. Hij zei dat AT&T sms-berichten 48 uur bewaart om er zeker van te zijn dat ze worden afgeleverd, en ze dan verwijdert.
Debra Lewis, van Verizon Wireless, was het ermee eens dat de enige manier om een bericht te bewaren, is om het op de handset te bewaren. Ze zei dat haar bedrijf sms-berichten niet voor langere tijd op hun servers bewaart. Maar als er berichten zijn die opvraagbaar zijn, is een dagvaarding nodig om er kopieën van te krijgen.
“De tekst- en fotoberichten gaan door de servers, en zijn dan niet meer beschikbaar als het telefoonbedrijf ze niet opslaat,” zegt Lewis. “Als Verizon het gerechtelijk bevel op tijd krijgt, bewaart het de berichten nog een tijdje. We maken de tijdsduur niet bekend (behalve aan wetshandhavingsinstanties), maar die is niet lang en kan variëren – maar je kunt het zien als dagen, geen weken of maanden,” voegt ze eraan toe.
“Het bedrijf werkt vaak samen met wetshandhavingsinstanties om belgegevens en sms-berichten te krijgen voor gebruik in onderzoeken,” zegt Lewis. “Maar voor de gemiddelde klant is de beste kans om een bericht te bewaren, het niet te verwijderen.”
PROS KUNNEN HET SYSTEEM KRAKEN
Simek zei dat zijn ervaring is dat bedrijven als Verizon tekstberichten ongeveer 14 dagen op hun servers hebben staan. Hij zei dat dit tijdsbestek is gebleken in rechtszaken toen rechtshandhavingsinstanties tekstberichten hebben opgevraagd voor gebruik in onderzoeken. “Maar,” waarschuwt hij, “de gemiddelde mobiele telefoonklant zal het bijna onmogelijk hebben om toegang te krijgen tot sms-gegevens zonder dat er al een zaak in het gerechtelijk systeem is en een dagvaarding in de hand. Ze zullen niets doen als je geen zaak hebt aangespannen,” zei Simek. “Ze zullen je gewoon uitlachen.”
Hij zei ook dat de beste kans om informatie over sms-berichten te krijgen, het doorzoeken van de handset is. Maar als de sms’jes zijn gewist, dan komen de professionals in het spel. Simek’s bedrijf heeft een toename gezien van verzoeken om toegang tot sms-berichten. “Maar toegang krijgen tot de sms’jes, vooral als ze gewist zijn, kan ingewikkeld zijn,” zegt hij. “Normaal gesproken is het vrij vluchtig, deze tekstberichten.”
Als iemand zijn tekstberichten verwijdert, kan een forensisch computerbedrijf proberen de berichten terug te halen met behulp van verschillende programma’s, zoals Sim Card Seizure, Paraben Device Seizure, of BitPim. Hij zei dat er duizenden variaties zijn in de manier waarop zijn bedrijf toegang krijgt tot elke telefoon, afhankelijk van de maker van de telefoon, de aansluitcomponenten, en de geheugenopslag. Het hangt ook af van hoe de telefoon zijn geheugen overschrijft wanneer berichten worden verwijderd.
Simek zegt dat de extractiesoftware in staat kan zijn om de tekst te krijgen, maar niet de datum en tijd waarop het binnenkwam, afhankelijk van hoe de telefoon werkt. “Sommige van de programma’s kunnen ook fungeren als camera’s die foto’s nemen van de schermen in de telefoon. De tools die je gebruikt om de gegevens te extraheren moeten behoorlijk robuust zijn,” zegt hij.
“Als het bedrijf toegang krijgt tot de sms-berichten, en ze kan opslaan voor een klant,” zegt Simek, “kan het vervolgens in de rechtszaal getuigen welke informatie de berichten bevatten. Dat vermindert de kans op niet-ontvankelijkheid. Wij worden de onpartijdige partij.”
Over de auteur: Michele Bush Kimball heeft een Ph.D. in massacommunicatie met een specialisatie in mediarecht. Ze is al bijna 15 jaar werkzaam in de journalistiek en doceert aan de American University in Washington, D.C. Onlangs won ze een nationale onderzoeksprijs voor haar werk.