Als we een grafiek nemen en de verticale lijn de lichaamsfunctie laat weergeven, waarbij de top 100% is en de horizontale lijn de tijd weergeeft, aangezien het lichaam veroudert, dan kunnen we laten zien welke rol de functie speelt in de gezondheid.
Het lichaam is heel goed in staat om deze 100% functie te verkrijgen en te behouden. Het is een zelfhelend organisme, een celgenererende machine die ontworpen is om zichzelf te genezen. De meeste mensen zijn zich niet bewust van het herstellend vermogen van het lichaam.
De verschillende organen van je lichaam vernieuwen zich met verschillende snelheden. Zo wordt bijvoorbeeld het slijmvlies van uw maag elke vijf dagen vervangen. Je huid wordt elke maand volledig vernieuwd: je lever elke zes weken; je hersenen elke twee maanden; je hart elke drie maanden en zo gaat het maar door met het vervangen van cellen tijdens je leven.
Het lichaam regelt deze functie via het zenuwstelsel. Dit systeem is het communicatie controlecentrum voor het lichaam. Het is een feedbacksysteem dat het lichaam in staat stelt te bepalen wat er mis is en vervolgens de oplossing aan te reiken om elk probleem te verhelpen of te repareren en te corrigeren.
Een voorbeeld: een gebied van het lichaam begint slecht te functioneren. In de bovenstaande grafiek begint de lijn naar beneden te lopen, weg van de 100% functie.
Door het zenuwstelsel gaat de communicatie naar het gebied waar de storing optreedt, waarna de correctie of behandeling voor het gebied wordt bepaald en de oplossing wordt geboden en de functie wordt teruggebracht naar normaal. De lijn van de grafiek zal weer omhoog gaan in de richting van 100% functie.
Dit proces wordt homeostase genoemd. (Menselijke homeostase is afgeleid van het Griekse, homeo of “hetzelfde”, en stasis of “stabiel” en betekent stabiel blijven of hetzelfde blijven). Dit proces vindt 24 uur per dag plaats, altijd werkzaam, altijd waakzaam.
Er kunnen momenten zijn waarop het zenuwstelsel moeite heeft de situatie te corrigeren en er niet in slaagt het lichaam terug te brengen naar normaal. Het gebrek aan reactie zal vaak resulteren in een symptoom om je aandacht te trekken. Je zou kunnen zeggen dat het symptoom de manier van het lichaam is om te zeggen “help!”
Op de grafiek hierboven zie je een lijn die naar beneden en weg van de 100% functie beweegt en lager blijft met een op en neer gaande beweging in een poging om in de loop van de tijd te corrigeren, en dan verschijnt het symptoom als de correctie in de loop van de tijd mislukt. Het punt tussen het begin van de slechte functie en het verschijnen van het symptoom valt in de staat van slecht functioneren van het lichaam. Het lichaam is niet medisch ziek en toch werkt het niet zoals het volledig in staat is om te doen.
Waarom de traditionele geneeskunde vaak niet het begin van een chronische ziekte ontdekt
Dit gebied van disfunctioneren wordt erg frustrerend bij de diagnose en behandeling door de traditionele geneeskunde. De frustratie is er omdat vaak de uitgevoerde medische tests normaal terugkomen zonder bevindingen die een diagnose kunnen ondersteunen.
Een voorbeeld hiervan kan de persoon zijn die lijdt aan indigestie problemen. Alle tests zijn uitgevoerd: lichamelijk onderzoek, bloedonderzoek, endoscopisch onderzoek (onderzoek waarbij een instrument wordt gebruikt om in het lichaam te kijken), enzovoort, en geen van deze tests levert positieve bevindingen op die de oorzaak van de indigestie kunnen achterhalen. Met andere woorden, de tests zijn normaal.
De frustratie is er bij de patiënt omdat hij lijdt aan symptomen waarvan hij weet dat ze echt zijn, maar de tests zeggen dat ze normaal zijn. Hoe kan dat?
De frustratie is er bij de arts omdat hij weet dat er iets mis is met de patiënt, maar er geen medische bevindingen zijn om te kunnen helpen. Hoe kan dat?
De cyclus van symptoombestrijding met medicijnen
Het resultaat is meestal de aanbeveling van een medicijn tegen het symptoom, en een maatschappij waarin de gemiddelde volwassene boven de 65 jaar nu gemiddeld 7 medicijnen slikt.
In het begin kan het symptoom met de medicijnen beter worden, maar de oorzaak wordt nooit aangepakt. Naarmate de tijd verstrijkt zal het lichaam (nog meer) slecht blijven functioneren en dan uiteindelijk een aantal positieve medische tests hebben die meer medische voorschriften valideren. Niet bepaald een oplossing voor gezondheid, zeker niet vanuit de hierboven genoemde definitie.
Er moet een andere manier zijn om te bepalen hoe het lichaam geholpen kan worden, vooral op het gebied van storingen, voordat de medische tests positief worden.
Waarom niet het zenuwstelsel gebruiken, aangezien dat het systeem is dat het lichaam gebruikt?
Het zenuwstelsel gebruiken om de bron van het probleem te vinden
Het zenuwstelsel staat in directe verbinding met de spieren. Het lichaam moet bewegen en handelingen controleren en dingen doen in het leven. Dus moet het de spieren aan- en uitzetten. De technische term is het faciliteren (aanzetten) en afremmen (uitzetten) van de spieren.
Het zenuwstelsel staat in directe verbinding met de orgaansystemen. U denkt niet na over het verteren van uw voedsel, of over het laten kloppen van uw hart of over een van de duizenden andere handelingen die uw lichaam automatisch verricht.
Er is ook een doorverwezen zenuwrespons van het orgaanstelsel naar de spieren. Deze verbinding kan een bron zijn van verwezen pijn en spierstoornissen.
Een paar noodvoorbeelden: Ernstige pijn in de linkerarm kan mogelijk een hartaanval betekenen. Een mespijn tussen de schouderbladen rechts in de rug kan mogelijk een zware galblaasaanval betekenen.
Het werd ontdekt dat het spiersysteem dat gerelateerd is aan het orgaansysteem dat de verstoring ondervindt, geremd wordt en zijn tonus verliest of uitgeschakeld wordt. Het spiersysteem dat gerelateerd is aan de maag zou bijvoorbeeld zwakker zijn wanneer de maag problemen ondervindt.
Spiertesten
Spiertesten helpen te lokaliseren waar het lichaam niet in goede communicatie is.
Ken je deze informatie, dan kan de techniek van spiertesten (Toegepaste Kinesiologie) een hulpmiddel zijn om te helpen begrijpen waar het lichaam moeite heeft met de communicatie, d.w.z. het omgaan met een terugkeer naar de normale functie. Spiertesten kunnen een belangrijke aanwijzing geven om het lichaam te helpen in een toestand van disfunctioneren, van waaruit een behandelingsprogramma kan worden gemaakt om het lichaam terug te brengen naar een toestand van volledig welzijn.
Toepasselijke Kinesiologie stelt geen diagnose, maar helpt wel te lokaliseren waar het lichaam niet in goede communicatie is.
Omdat spieren botten bewegen, zal het verlies van spierspanning of een spier die is uitgeschakeld terwijl hij zou moeten zijn ingeschakeld, een spierskeletprobleem veroorzaken dat niet oplost. Lage rugpijn, nekpijn, kniepijn, armpijn, en bijna elke pijn die je je kunt voorstellen met het spierskeletstelsel, kan het nodig zijn de spier weer aan te zetten voordat het oplost.
Het vinden van wat die spier nodig heeft om weer aangezet te worden, is de kunst en wetenschap van de Toegepaste Kinesiologie. Het is een waardevol instrument om de oorzaak van het probleem te ontdekken.
Het zenuwstelsel en het spiersysteem van het lichaam zelf gebruiken om op te sporen wat de oorzaak is van de slechte communicatie en de daaruit voortvloeiende storing, is een waardevol instrument als het goed wordt gebruikt.
Zoals de grote uitvinder Thomas Edison al zei:
“De dokter van de toekomst zal geen medicijnen geven, maar zal zijn patiënten interesseren voor de verzorging van het menselijk lichaam, voor voeding, en voor de oorzaak en preventie van ziekten.”
De raad van Edison opvolgen zou een wijze weg naar gezondheid en 100% functie zijn.