Degenen onder ons die het geluk hebben om op 78˚NB te wonen, hebben het gevoel dat we in een droom leven – een echt Arctisch sprookje. In het dagelijks leven hebben we ervaringen in dit landschap dat wordt gedomineerd door toendra’s, kale bergen, gletsjers, extreme lichtvariaties en een opwindend dierenleven dat moeilijk ergens op aarde te evenaren zou zijn. Wij houden van het leven hier in Spitsbergen, en kunnen ons geen betere plaats voorstellen om te leven. Wij noemen dit het “poolvirus”, een term die aangeeft dat u voortdurend terug wilt keren nadat u hier voor het eerst voet aan wal heeft gezet. Bent u klaar om gebeten te worden door het poolvirus…?
Voor de niet-ingewijde lijkt Spitsbergen misschien desolaat en kaal met grote open landschappen, schaarse vegetatie en eindeloze gletsjers. Maar als u verder kijkt dan deze eerste indruk, ontdekt u een eldorado van op de natuur gebaseerde ervaringen – het hele jaar door. De seizoensvariaties in het hoge noorden zijn enorm – het lange, donkere seizoen wordt vervangen door heldere wintermaanden, die op hun beurt weer worden vervangen door een verrassend milde zomer met 24 uur per dag zon.
Tijdens de poolnacht, de maanden van duisternis van oktober tot januari, domineert het noorderlicht zowel overdag als ’s nachts de hemel. De bewoners van Longyearbyen – ’s werelds noordelijkste stedelijke gemeenschap – brengen veel tijd door op sociale bijeenkomsten. We ontmoeten elkaar in cafés en restaurants, bij concerten of tentoonstellingen of bij elkaar thuis. Lekker eten, goed drinken en een gevarieerd cultureel aanbod zijn de sleutel tot het genieten van dit seizoen, dat door veel plaatselijke bewoners als de beste tijd van het jaar wordt beschouwd.
Nog steeds kijken we uit naar het licht aan het eind van de tunnel van duisternis, en in februari komt de zon langzaam maar zeker weer boven de horizon. Het kleurenspel dat we in deze tijd meemaken is ongekend mooi. Blauwe luchten en besneeuwde bergtoppen vormen de achtergrond voor de terugkeer van de zon, en de zonnestralen veranderen de blauwe kleuren in roze. Wij noemen dit fenomeen het “blauwe licht” en, om het eenvoudig te zeggen, het is iets wat je moet ervaren om het te begrijpen. Naarmate het licht verandert, veranderen ook de interesses van de plaatselijke bevolking. In plaats van binnen de gezelligheid op te zoeken, trekken we naar buiten, het winterlandschap in, op ski’s, met de sneeuwscooter of op een slee achter een team gretige husky’s aan. Soms verkiezen we korte tochten, soms langere expedities over gletsjers of bevroren fjorden. Misschien zien we ijsberen, misschien zoeken we beschutting in een afgelegen hutje of misschien gaan we niet ver van onze deur om de omringende wildernis te ervaren.
Na de winter, rond half mei, wacht ons een korte lente, gevolgd door een iets langere zomer. De archipel wordt overspoeld door vogels die in grote aantallen hierheen trekken om te nestelen. Op de schijnbaar onherbergzame toendra doet zich aan de grond een klein wonder voor: op de meest ondenkbare plaatsen duikt een rijke flora op, die leven biedt op plaatsen waar je nauwelijks zou geloven dat planten wortel zouden kunnen schieten. Wanneer het landschap opdroogt na het smelten van de sneeuw, ontstaan er ontelbare mogelijkheden om te wandelen. Veel plaatselijke bewoners veranderen in gretige wandelaars en trekken naar de bergtoppen die Longyearbyen omringen. Buitenrecreatie beheerst dan ook nog steeds het leven van de plaatselijke bevolking. Wandelschoenen maken plaats voor boten of kajaks als we onze zinnen zetten op iets langere tochten.
Svalbard is groot en divers, met een natuur die verrassend rijk en zeer gevarieerd is. Tegelijkertijd hebben we persoonlijke ervaringen met klimaatverandering en de bedreigingen ervan hier in het Noordpoolgebied, en we maken ons zorgen over de toekomst. Het leven in Longyearbyen wordt misschien als anders en misschien als extreem ervaren, maar voor degenen onder ons die het geluk hebben hier te wonen, is het moeilijk om zich iets anders voor te stellen. Wij leven één met de natuur en werken in harmonie samen om het goede leven dat wij hebben in stand te houden, ondanks de enorme seizoensschommelingen in temperatuur, licht en duisternis. Wij houden van deze plek en zijn er trots op ons Svalbardianen te noemen. We ontvangen ook graag bezoekers van over de hele wereld – het hele jaar door.
Ik heet u welkom in Longyearbyen en Svalbard – en hoop dat u prachtige, gedenkwaardige en diepgaande ervaringen zult hebben als gast in onze kleine, lokale gemeenschap. Denk eraan, als u gebeten wordt door het poolvirus, is het ongevaarlijk, ook al blijft het lange tijd in uw lichaam!
Arctische groeten van
Het Visit Svalbard Team