Woe Is Me! is een serie waarin het team van The Swaddle je meelijwekkende feestje verwent met adviezen die je waarschijnlijk zult negeren.
“Ik ben het afgelopen jaar meestal depressief en zelden normaal geweest. Dit betekent dat ik meestal met rust gelaten wil worden, zelfs als mijn vriendin tegen me praat. Maar, ze is begonnen met me te beschimpen over dit gedrag, en ik weet niet hoe ik moet reageren. Hoe ga ik hiermee om?”
– Leave Me Alone
KB: Ja, het is alweer een jaar geleden. 2020 heeft zelfs de meest veerkrachtige en mentaal gezonde mensen op de proef gesteld. Aan de oppervlakte klinkt je vraag heel hardvochtig en ongevoelig, want niemand zou ooit iemand moeten beschimpen vanwege geestelijke gezondheidsproblemen. Echter, zonder meer context, is het moeilijk om te weten of ze zich ervan bewust is dat je depressief bent. Weet ze dat je een moeilijke tijd doormaakt? Of hou je het voor jezelf en ga je ervan uit dat ze er wel achter komt?
Het is belangrijk om te onthouden dat we soms denken dat mensen onze stemmingen, gevoelens en behoeften kunnen lezen, maar de waarheid is dat ze dat niet kunnen. Als je behoeften hebt, is het belangrijk om transparant en duidelijk te zijn. Laten we voor nu aannemen dat je vriendin niet helemaal vreselijk is, en laten we uitgaan van de meest waarschijnlijke verklaring: dat ze niet heeft begrepen waarom je midden in een gesprek zwijgt of je gedachtegang verliest. Misschien denkt ze dat ze je liefkozend in de maling neemt omdat je soms afwezig bent. De enige manier om daar achter te komen is door duidelijk en eerlijk tegen haar te zijn, en te zien of dat iets verandert. Als dat niet zo is, moet je een keuze maken.
DR: Hallo daar! Depressie is zo slopend, en ik vind het zo erg dat je dit meemaakt. Ik begrijp de behoefte om alleen gelaten te worden in je ruimte – zodat je wat energie kunt sparen, en jezelf een kans kunt geven om te verwerken, en misschien, zelfs te genezen. Iemand die om je geeft, zal dat waarschijnlijk proberen te begrijpen, en er rekening mee houden in zijn verwachtingen. Dus, natuurlijk, is mijn vraag hier: Heb je haar uitgelegd hoe je er aan toe bent? Heb je haar verteld wat er aan de hand is, en waarom je meer ruimte nodig hebt? Als ze niet op de hoogte is van je depressie, of je problemen niet begrijpt, is het niet moeilijk voor te stellen dat ze plotseling het gevoel heeft dat je haar wegduwt, of haar interesse in haar verliest, of dat je haar bestaan/gedrag vervelend vindt, of dat je gewoon niet genoeg om haar geeft – het spectrum is breed en lang, mijn vriend. En, dit kunnen de redenen zijn waarom ze haar toevlucht heeft genomen tot het passief-agressief beschimpen van jou.
Ik denk dat het echt belangrijk is dat jullie twee gaan zitten en een gesprek hebben over wat je van haar nodig hebt (ruimte, begrip, vriendelijkheid, en wat het ook is dat je wilt) en waarom, terwijl je haar een kans geeft om ook te uiten wat haar dwars zit – mits, natuurlijk, je dat nog niet hebt geprobeerd. Constante duidelijke, eerlijke communicatie is altijd een goede oplossing, en ook een geweldige manier om een vertrouwensband te scheppen.
AS: Ik weet zeker dat wat je doormaakt niet gemakkelijk is. Als je zegt ‘beschimpen’, stel ik me iets venijnigs en hatelijks voor – is dat wat je bedoelde? Als ze je problemen belachelijk maakt, en geen steun toont zelfs nadat je haar de situatie hebt uitgelegd, dan kan ze duidelijk niet goed zijn voor je geestelijke gezondheid. In dat geval zou het tijd zijn om de relatie serieus te heroverwegen.
Aan de andere kant is het de moeite waard om je af te vragen – is ze kwetsend omdat haar inspanningen niet worden gewaardeerd en ze zich buitengesloten voelt? Ik wil dat gedrag niet goedpraten, maar dit is een complexe situatie en we moeten onthouden dat zelfs voor verzorgers/significante anderen het er zijn voor iemand die psychische problemen heeft, zijn tol kan eisen. Heb je haar uitgelegd wat er met je aan de hand is? Of heb je haar verteld wat je nodig hebt? Ik denk dat een ander belangrijk ding om te vragen is – probeer je, op welke kleine manier dan ook, om jezelf te helpen? Ik weet dat dit gemakkelijker gezegd dan gedaan is, maar ik denk dat als we iemand anders vragen/verwachten om ons te steunen, we het aan hem/haar verplicht zijn om de moeite te nemen om onszelf te steunen. Ik denk dat je gewoon moet nadenken over een aantal van deze vragen, en je zult het antwoord hebben dat je nodig hebt.
LG: Het lijkt erop dat je door een moeilijke tijd gaat – knuffels! En ik weet zeker dat de bizarre en isolerende gebeurtenissen in de wereld van de afgelopen zes maanden niet hebben geholpen. Laten we ons eerst op jou richten voor we naar je vriendin gaan, want jij bent de persoon die hier het belangrijkst is: Het klinkt alsof je je niet jezelf voelt, wat een enge en verdrietige plek is om te zijn. Heb je er al aan gedacht om contact op te nemen met een therapeut of psycholoog? Therapie kan je helpen om je geleidelijk aan meer normaal en gelukkiger te voelen. Of een therapeut/psycholoog kan je doorverwijzen naar een psychiater die je misschien medicijnen kan aanraden die je kunnen helpen om je geleidelijk aan normaler en gelukkiger te voelen. Hoe dan ook, het is de moeite waard om contact op te nemen met een geestelijke gezondheidswerker. Velen doen tegenwoordig consulten via WhatsApp-video, dus je hoeft er niet eens de deur voor uit.
Oké, tijd om het over je vriendin te hebben: De eerste vraag is – heb je haar uitgelegd hoe je je voelt? Heb je uitgelegd dat je je niet normaal voelt en dat je al een tijdje ongelukkig bent? Ze zou je verlangen om alleen te zijn verkeerd kunnen interpreteren als een gebrek aan zorg voor haar, en als dat zo is, zouden haar beschimpingen uit een gekwetste plaats kunnen komen. Een eerlijk gesprek kan de lucht klaren – leg uit hoe je je hebt gevoeld, en hoe dat je reacties op haar heeft veroorzaakt. Als je het haar verteld hebt, en ze heeft je het afgelopen jaar gesteund tot voor kort (de beschimpingen klinken alsof ze onlangs begonnen zijn?) dan is ze misschien een beetje opgebrand en uit ze dat in wrede opmerkingen. Het kan moeilijk zijn om de mentale en emotionele steun te zijn voor iemand, zelfs voor iemand van wie je houdt – het betekent vaak dat je je eigen mentale en emotionele behoeften moet inhouden om je geliefde te steunen, wat kan leiden tot wrok. Dit is waar het zoeken naar therapie jullie beiden kan helpen – de objectieve steun van een professional kan (a) de last voor je vriendin verlichten, waardoor ze zich minder bezwaard voelt, en (b) jou meer inzichtelijke hulp bieden. Maar tot slot, als je haar hebt uitgelegd hoe je je voelt, en ze snapt het gewoon niet of geeft er niet om – dumpt haar. Als je je slecht voelt, heb je niemand in je leven nodig die je je slecht laat voelen. Ik hoop dat de zon snel weer tevoorschijn komt, snoepje.
RD: Hoi vriend, ik-strugg-met-depressie-en-kan-me-niet-uit-bed-komen-meest-dagen hier. Ik heb een vraag – wil je alleen gelaten worden omdat je je niet op je gemak voelt als je chagrijnig en niet energiek bent bij je partner? Als dat zo is, dan kan dat opgelost worden met communicatie. Misschien treitert ze je omdat ze bepaalde verwachtingen heeft waaraan niet wordt voldaan, en is het aan jou om die voor haar bij te stellen. Ik heb persoonlijk iets soortgelijks meegemaakt, waarbij ik me voortdurend onvoldoende interessant of energiek voelde rond mijn partner, waardoor ik me wilde afsluiten. Maar toen we probeerden een ruimte te vinden waarin we allebei konden bestaan, vaak in stilte en gezelschap, waarin mij niet werd gevraagd veel te zeggen of te doen (omdat ik geen energie had), bleek dat heel fijn te zijn. Misschien eens met haar gaan zitten en doorpraten wat zij nodig heeft en wat jij nodig hebt? Het zal moeite kosten, maar hopelijk hoeft het maar één keer te gebeuren. Het spijt me te horen over het moeilijke jaar dat je hebt gehad. Voordat we naar je vriendin gaan, wil ik zeggen dat ik hoop dat je over het algemeen de hulp zoekt die je nodig hebt! Het is helemaal oké om alleen te zijn als je dat wilt, maar een therapeut of een andere opgeleide professional kan je helpen met de oorzaken en coping-strategieën die je nodig hebt om hier doorheen te komen.
Over je vriendin: dit zou heel goed een coping-strategie voor haar kunnen zijn, maar het is echt belangrijk dat je haar vertelt wat je op dit moment in het algemeen en van haar nodig hebt. Communicatie en empathie is altijd wat een relatie laat werken.
Je kunt zelf bepalen hoeveel je alleen wilt zijn en hoeveel je wilt praten of “aangesproken” wilt worden. Dat zij praat als jij dat niet wilt, kan de zorg zijn die zij laat zien. Je kunt haar toelaten in je hoofdruimte om de vragen te stellen die ze wil over hoe ze je kan helpen, of beter nog, vertel haar wat je van haar wil horen (wil je dat ze zo nu en dan bij je komt kijken, of specifiek vraagt hoe het met je gaat, of wil je dat niet horen?). En dan laat je haar ook weten hoeveel tijd alleen je nodig hebt. Een ondersteunende partner zal die grenzen respecteren en er alleen inbreuk op maken als ze zeker wil weten dat het goed met je gaat. Als je kort de toon kunt zetten voor wat je nodig hebt, zal dat iemand in staat stellen je te steunen.