Als je aan je eerste liefde denkt, stel je jezelf misschien voor op de achterbank van de tweedehands Volkswagen die je van je ouders voor je zeventiende verjaardag hebt gekregen, onhandig ronddartelend in het gezelschap van cheeseburgerpapiertjes van McDonalds en lege blikjes Arnold Palmer.
Of misschien denk je aan die tijd op de universiteit, toen je bedwelmd raakte door zowel je eerste voorproefje van goedkope alcohol als door die leuke jongen die je benaderde voor een kwinkslag, die uiteindelijk uitmondde in een uitwisseling van nummers, een eerste afspraakje en een relatie waarin je leerde dat niet elke jongen die zegt dat hij van je houdt, dat ook echt meent.
Of misschien sloeg Cupido toe tijdens de middelbare school, toen je de definitie van het woord nog niet eens kende en dacht dat iedereen die niet je beste vriend was, beestjes had.
Misschien werd de jongen die het minst naar lichaamsgeur rook en “penis” met je Googelde tijdens de computerles iemand voor wie je iets vreemds en beangstigends en opwindends en nieuws voelde, en noemde je het liefde.
Wie en wie het ook was, je ervaring met je eerste liefde staat voor altijd in je geheugen gegrift.
Het is je eerste voorproefje van romantiek — dat vreemde ding waar men het in de film altijd over had en dat je eindelijk echt begon te begrijpen.
Het is de eerste keer dat je jezelf onbaatzuchtiger ervaart dan je ooit voor mogelijk had gehouden, dat je dingen voelt waarvan je nooit had gedacht dat je ze tegenover iemand zou kunnen voelen.
Dachten aan een eerste liefde zijn rijp voor emoties, of ze nu goed, slecht of een ingewikkelde mengeling van die twee zijn.
Of de ervaring nu positief of negatief uitviel, je eerste liefde beïnvloedt hoe je romantiek benadert op belangrijke manieren, zelfs als je het niet beseft.
Ik sprak aan de telefoon met dr. Niloo Dardashti, een volwassen- en relatietherapeut in New York, over hoeveel onze eerste liefdes ons beïnvloeden.
Het blijkt dat het veel is.
Dr. Dardashti zei dat eerste liefdes ons onze eerste “diepe emotionele verbinding geven die we nog niet eerder hebben gevoeld.”
Normaal gesproken als mensen het over verliefdheid hebben, gebruiken ze woorden als ‘ik voel me alsof ik high ben’, ‘ik voel me euforisch’, ‘ik kan niet stoppen met glimlachen’ — dat soort zeer bedwelmde soorten gevoelens.
Sommige mensen beschouwen iemand misschien als een eerste liefde als ze een sterke fysieke verbinding met die persoon voelden — als ze zich “meegesleurd” voelden, zoals Dr. Dardashti het noemde — maar voor de meeste mensen is de kracht van de emoties het belangrijkst.
De manier waarop onze verzorgers ons hebben behandeld toen we opgroeiden kan ook, voor een deel, van invloed zijn op hoe we ons hechten aan onze eerste liefdes.
Als je bijvoorbeeld een ouder of mentor had die “het heel moeilijk voor je maakte om te vertrouwen, je emotioneel verwaarloosde, heel kritisch was of niet zo beschikbaar als je nodig had”, dan kan dat van invloed zijn op het soort persoon tot wie je je aangetrokken voelt.
Al deze gevoelens en ervaringen die we met onze eerste liefdes hebben gehad, worden vervolgens een “blauwdruk” voor hoe we later in ons leven relaties benaderen.
Met andere woorden, onze persoonlijke definitie van liefde is gebaseerd op alles wat we met onze eerste liefdes hebben meegemaakt.
Ze zei,
Als die eerste liefde doorzeefd was met veel onbeantwoorde fases waarin ze niet bij elkaar konden zijn, of ze naar elkaar verlangden….kan dat een blauwdruk worden waar je begint te verwachten dat liefde geen echte liefde is tenzij je dit soort diep verlangen voelt.
Volgens dr. Dardashti vergelijken mensen hun huidige relatie vaak met hun eerste liefde om te bepalen of hun gevoelens voor hun huidige partner overeenkomen met die definitie van liefde die ze hebben gecreëerd op basis van hun eerste ervaring ermee.
Omdat de romantische gevoelens die we hadden voor onze eerste liefdes zo geweldig voelden, willen we ze dupliceren, om ze opnieuw en opnieuw te ervaren met zoveel mogelijk mensen.
Zelfs het eenvoudig herinneren van de gevoelens wekt ons op. Dr. Dardashti suggereerde dat dit de reden is waarom gepassioneerde films als “Twilight”, films die “vrouwen herinneren aan hun eerste liefde, dat diepe, intense gevoel dat ze nooit eerder hadden en dit naar boven halen”, het maken op het witte doek en oudere vrouwen aanspreken die misschien al in langere, meer volwassen relaties zitten.
Het feit dat deze vrouwen in meer ontwikkelde relaties zitten, ontdoet hen niet van het plezier dat voortkomt uit de herinnering aan hun eerste echte smaak van puur, ongebonden verlangen.
Dus, misschien is een eerste liefde echt het diepste. Enerzijds lijken eerste liefdes ons te helpen bij het opstellen van onze definitie van liefde – die, zoals we allemaal weten, van persoon tot persoon verschilt.
En deze definitie lijkt de definitie te zijn waarop we al onze relaties hebben gebaseerd.
Door ons romantische leven heen hebben de emoties die we voelden bij onze eerste liefdes gefungeerd als standaard voor elke volgende liefde.
En ook al kwamen en gingen die liefdes, en ook al vervaagde die eerste in het verleden, de standaard bleef.
In die zin is een eerste liefde misschien letterlijk het diepst, omdat ze een fundament creëert waarop andere relaties zich als een wolkenkrabber steeds hoger bouwen, totdat die eerste liefde volledig buiten bereik is geraakt, te ver naar beneden om nog te kunnen worden aangeraakt.
Maar is het echt zo gemakkelijk om een eerste liefde volledig te begraven?
Het beïnvloedt tenslotte ook andere dingen dan alleen ons romantische leven — zoals, blijkbaar, onze filmvoorkeur.
Misschien is het niet zo gemakkelijk — en misschien is dat OK.
In feite vertelde dr. Dardashti me dat het vasthouden aan herinneringen aan onze eerste liefde heilzaam kan zijn; het helpt ons herinneren hoe “verrast en open en ontvankelijk” we ons kunnen voelen en moedigt ons aan om die toestand in onze huidige relaties te brengen.
Een eerste liefde kan echter aan de obsessieve kant zijn, vooral als het tijdens de middelbare school gebeurde.
Toen, zei dr. Dardashti, hadden we toen nog niet zoveel verantwoordelijkheden en waren we nog niet verwikkeld in “de realiteit van het leven”, zodat het gemakkelijk was om “verteerd” te raken door de eerste liefdeservaring.
Je wilt niet met dit soort alles verterende verwachtingen rondlopen, dus het is belangrijk om op je hoede te zijn voor hoeveel obsessieve gevoelens je meeneemt in je huidige relatie.
Maar “die toestand een beetje aanboren bij je partner, kijken of je hem of haar met diezelfde ogen kunt aankijken en die toestand aanboren,” zei Dr. Dardashti, is prachtig.