Wat we weten over de lange termijn effecten van ADHD Medicijnen

Als u voor de beslissing staat om uw kind ADHD medicatie te geven, wilt u weten welke mogelijke lange termijn effecten het kan hebben op zijn zich ontwikkelende lichaam en hersenen.

Veel ouders zijn vooral bezorgd over de effecten van medicatie voor de behandeling van ADHD, omdat het meestal stimulerende middelen zijn, en omdat kinderen ze vaak jarenlang blijven slikken. Stimulerende medicijnen zijn gereguleerde stoffen, wat betekent dat ze een potentieel voor misbruik hebben, hoewel ze niet als verslavend worden beschouwd bij de doses die voor ADHD worden voorgeschreven.

Er is veel tegenstrijdige informatie in de media over stimulerende medicijnen en ADHD. Dit artikel is bedoeld om de feiten te verduidelijken en u te helpen een weloverwogen beslissing te nemen over de risico’s en voordelen van ADHD-medicatie.

Een juiste diagnose

Voordat u medicatie overweegt, is het belangrijk om er zeker van te zijn dat uw kind een juiste diagnose heeft gekregen van een professional die is opgeleid en ervaren in de geestelijke gezondheid van kinderen en adolescenten. En als er medicatie wordt voorgeschreven, zorg er dan voor dat uw arts de tijd heeft om zorgvuldig de beste dosis vast te stellen en uw kind in de gaten te houden. Een zorgvuldige diagnose en een doordachte behandeling zijn de sleutel tot een goed resultaat.

Basisprincipes van stimulerende middelen

Het is belangrijk om te weten dat de stimulerende middelen die voor ADHD worden voorgeschreven kortwerkend zijn, wat betekent dat ze niet voor langere tijd in het lichaam blijven. Of uw kind ze nu één keer per dag neemt of drie keer per dag, ze zijn in principe uit zijn systeem als hij ’s morgens wakker wordt.

Dat betekent dat ze stoppen met werken als hij stopt met het innemen ervan. Eventuele bijwerkingen, zoals verminderde eetlust of slaapproblemen, stoppen ook als hij stopt met de medicatie.

Onderzoek naar effectiviteit

Stimulantia worden al meer dan 40 jaar voorgeschreven voor ADHD, dus er is veel onderzoek dat aantoont dat ze veilig en effectief zijn voor het verminderen van de symptomen van ADHD terwijl ze worden ingenomen. Er zijn een aantal gecontroleerde studies van ADHD-studies die de resultaten vergelijken van behandelde en onbehandelde kinderen, of van kinderen die worden behandeld met medicijnen en kinderen die gedragstherapie krijgen.

De grootste van de gecontroleerde studies, genaamd de MTA (of Multi-Modal Treatment Study of ADHD) studie, behandelde bijna 600 kinderen aan het eind van de jaren 1990 gedurende 14 maanden. De langste studie behandelde meer dan 100 kinderen gedurende 2 jaar. In beide onderzoeken werd vastgesteld dat bij kinderen die werden behandeld met stimulerende medicijnen de symptomen aanzienlijk afnamen, en dat het effect sterker was dan bij kinderen die werden behandeld met gedragstherapie.

Gerelateerd: Krijgt uw kind de juiste dosis?

Onderzoek naar effectiviteit op lange termijn

Er zijn een aantal onderzoeken die kinderen met ADHD voor langere tijd volgen, zelfs tot op volwassen leeftijd, maar de kinderen in deze onderzoeken worden niet op een systematische, wetenschappelijk gecontroleerde manier behandeld, dus de resultaten zijn niet doorslaggevend.

Er is geen manier om te weten wat voor soort zorg ze krijgen, en hoeveel van hen de medicatie echt blijven gebruiken. Bovendien ontgroeien sommige kinderen hun symptomen als ze in de puberteit komen. Degenen die het langst medicatie blijven gebruiken, kunnen degenen zijn die om te beginnen de ernstigste ADHD-symptomen hadden, zodat de resultaten vertekend zijn.

Sommige onderzoekers geloven dat vervolgstudies van kinderen in de MTA-studie aantonen dat de effectiviteit van medicatie afneemt en verdwijnt als het langer dan twee jaar wordt gebruikt. Maar anderen beschouwen deze resultaten als betekenisloos omdat het gebruik van medicatie na de eerste 14 maanden niet werd gecontroleerd, en tegen de tijd dat kinderen pubers zijn, nemen slechts weinigen hun medicatie consequent in.

Gerelateerd: Understanding ADHD Medications

Onderzoek naar veiligheid op lange termijn

Een aantal onderzoeken heeft kinderen met ADHD voor langere tijd gevolgd, en geen enkel onderzoek heeft negatieve effecten aan het licht gebracht bij kinderen van wie de ouders meldden dat ze medicijnen gebruikten.

Dr. Rachel Klein, PhD, professor in de psychiatrie aan de New York University School of Medicine, en een groep collega’s hebben eind jaren zeventig een 2-jarig gecontroleerd onderzoek gedaan bij meer dan 100 schoolgaande kinderen, en hebben hen daarna 33 jaar lang herhaaldelijk gevolgd. De meesten zijn nu 41 jaar oud, en degenen die ADHD medicatie namen vertoonden geen negatieve effecten, in termen van medische gezondheid of ander functioneren, vergeleken met degenen die dat niet deden.

Dr. Klein merkt op dat we niet zeker weten wat de lange termijn effecten van deze medicatie op de hersenen zouden kunnen zijn, vanwege de grote moeilijkheid om patiënten op een wetenschappelijk systematische manier langdurig te behandelen, en om de resultaten te meten. Maar ze voegt eraan toe dat ouders de onbekenden van langdurig gebruik moeten afwegen tegen de bekende risico’s van het niet behandelen van ADHD bij kinderen: een hoger percentage schooluitval, conflicten met ouders en autoriteiten, en gevaarlijk gedrag.

Het is ook zo, voegt Ron Steingard, MD, een kinder- en jeugdpsychiater aan het Child Mind Institute, dat artsen ongebruikelijke bijwerkingen of problemen die hun patiënten ondervinden rapporteren aan geneesmiddelenbedrijven in wat “post-marketing surveys” worden genoemd. In vier decennia, merkt hij op, is er niets noemenswaardigs aan het licht gekomen in termen van lange termijn effecten.

Dit is hetzelfde proces als waarmee alle medicijnen worden gecontroleerd na hun eerste goedkeuring door de FDA. Het leidt tot wijzigingen in de etikettering of het terugroepen van medicijnen wanneer een negatief effect wordt ontdekt.

Gerelateerd: Bijwerkingen van ADHD-medicatie

Remmert ADHD-medicatie de groei?

Er zijn aanwijzingen dat het slikken van ADHD-medicatie, die de eetlust van een kind kan onderdrukken, van invloed kan zijn op de lichamelijke ontwikkeling van een kind. Verschillende studies in de afgelopen 10 jaar tonen aan dat kinderen die al 3 jaar medicatie gebruiken, tot 2,5 cm in lengte en 6 kilo in gewicht achterlopen op andere kinderen.

Maar een nieuwe studie vorig jaar keek naar kinderen over een periode van 10 jaar en vond geen verschillen in lengte of gewicht tussen degenen die stimulerende medicatie hadden genomen en degenen die dat niet hadden gedaan. De verschillen waren het grootst in de eerste twee jaar, maar de meeste kinderen die ADHD-medicijnen gebruikten, haalden de andere kinderen na verloop van tijd in. En kinderen die in de zomer of in het weekend een “drugsvakantie” namen, zoals ouders het noemen, vertoonden geen groeiachterstand.

Levert ADHD-medicatie verslavingsproblemen op?

Stimulerende medicijnen worden niet beschouwd als verslavend in de doseringen die worden gebruikt om ADHD te behandelen, en er is geen bewijs dat hun gebruik leidt tot drugsmisbruik.

Dit neemt niet weg dat drugsmisbruik een grote zorg is, en zou moeten zijn, voor ouders van kinderen met ADHD. Een recente studie heeft aangetoond dat tieners en jongvolwassenen met ADHD een hoger risico lopen op middelenmisbruik dan andere kinderen, maar dat de behandeling met stimulerende medicatie dit risico niet vergroot. De nieuwe studie toont aan dat het risico verband houdt met de stoornis, niet met de behandeling.

Heeft stimulerende medicatie een langetermijneffect op de hersenen van mijn kind?

Wanneer een kind stimulerende medicatie slikt voor ADHD, verandert de medicatie de hoeveelheid dopamine, een chemische stof in de hersenen die een neurotransmitter wordt genoemd. Uit studies waarbij met hersenscans is gekeken naar kinderen die met stimulerende medicijnen zijn behandeld, is gebleken dat het aantal “doelwitten” voor dopamine, die het van de neurale route verwijderen, is toegenomen bij kinderen die stimulerende medicijnen hebben gekregen, vergeleken met andere kinderen.

Sommige wetenschappers denken dat de toename van de dichtheid van deze doelwitten een gevolg kan zijn van het feit dat de hersenen zich aanpassen aan de effecten van de toegenomen dopamine als gevolg van de medicatie. Dit kan zinvol zijn, omdat bij sommige kinderen de medicatie na verloop van tijd niet zo goed werkt en zij een hogere dosering nodig hebben om dezelfde resultaten te krijgen. We weten niet wat voor effect die verhoging heeft, of hoe lang dat aanhoudt als de medicatie niet meer wordt gebruikt.

“In elk geval worden veel goede medicijnen uiteindelijk ineffectief,” voegt Michael Milham toe, een kinder- en jeugdpsychiater die directeur is van het Healthy Brain Network, de onderzoeksafdeling van het Child Mind Institute. “Dat betekent niet dat we ze niet gebruiken zolang ze werken.”

Gedragsbehandelingen voor kinderen met ADHD