Het was een monumentale loutering: het loslaten van alles wat Harpo was, de studio die ik in 1990 had gebouwd, drie en een half jaar nadat The Oprah Winfrey Show landelijk ging.
Ik was eigenaar geworden van de show zodat ik mijn eigen baas kon zijn en mijn eigen ruimte had, los van mijn oorspronkelijke bazen bij WLS-TV in Chicago. Ik kocht het gebouw, en de onderneming ontwikkelde zich tot iets meer. Een van de producers, Tara Montgomery, die al meer dan 20 jaar bij me werkt, omschreef het als “een plezierige raketreis tot diep in de bloedbaan en het merg van Amerika”.
Elke dag, elke show werd gemaakt met de bedoeling om ons publiek te dienen. En ik denk dat iedereen die deel uitmaakte van het Harpo-team je zou vertellen dat het een eer was om te dienen.
Het was een enorme inspanning om alles uit elkaar te halen, van mijn garderobe tot de camera’s tot de 200.000 videobanden in dozen. Mijn leven in dozen. De banden vertegenwoordigden de dagen van ons leven, de ontelbare uren die we hebben besteed aan het boeken, knutselen, organiseren, monteren en presenteren van verhalen die de manier waarop mensen zichzelf zagen, veranderden. “Tipper Gore over depressie, Mom Makeovers, Garth Brooks in Texas, When Your Vanity Is Challenged – meerdere opnames voor elke dag dat we meer dan 25 jaar hebben gewerkt! 
Opnamen van dichtbij van 25 jaar showtapes.
Nadat alle mastertapes waren gedigitaliseerd, was het een gekkenhuis om te beslissen wat moest worden bewaard of vernietigd. Het proces is nog gaande voor de miljoenen foto’s die Harpo-fotograaf George Burns in de loop der jaren van me heeft genomen. Wat te bewaren? Wat moet ik loslaten?
Toen we voor de laatste keer door een gang met dozen praatten, zei Gayle: “Voel je je niet verdrietig?” “Nee,” zei ik tegen haar. “Ik ben zo trots.” Ik ben trots op iedereen die zijn tijd, energie en passie heeft gegeven aan de plek die we Harpo noemden. We hebben een televisieproductiebedrijf getransformeerd tot een belangrijke invloed in onze cultuur.
De wall of fame met foto’s van beroemde gasten van de Oprah Winfrey Show.
Het gebouw is twee jaar geleden verkocht en zal binnenkort worden afgebroken. Maar de erfenis is niet het gebouw. Het zijn niet de stenen, draden en elektronica. Het is het werk. Het zijn de mensen die ijverig gaven, vanuit hun hart, elke dag. Het is elk leven dat werd geraakt door wat we in de wereld zetten. Het zijn de lessen die we hebben geleerd, de vreugden die we hebben gedeeld, de uitdagingen die we hebben overwonnen. En de kans die we hadden en namen om televisie te gebruiken als een kracht voor het goede. Dat alles, dat weet ik zeker, zal de nalatenschap van Harpo zijn. 
De stoelen waar het publiek luisterde, lachte en leerde.
Lees verder: Kijk hoe Oprah haar met herinneringen gevulde kasten afruimt in de Harpo Studio’s in Chicago.