Wat is verbintenis in dating en relaties?

De vraag wanneer een relatie gecommitteerd is, is een bron van veel verwarring en debat.

We leven in een tijd waarin het aantal huwelijken daalt, het aantal samenwonenden stijgt en de meerderheid van de eerstgeborenen nu wordt geboren uit ongehuwde ouders.

In dit artikel hoop ik wat licht te werpen op deze vraag als je worstelt met de vraag wat de status van je relatie is.

Commitment versus Belofte

David Steele, auteur van Conscious Dating, had onlangs een gesprek met een vrouw die hem vertelde dat ze net een “toegewijde” relatie had verbroken.

Een paar vragen later hoorde hij dat ze al een jaar verkering had met deze persoon, dat ze niet samenwoonden, en dat de reden dat ze het had verbroken was dat hij “vreemd was gegaan.”

Ze spraken over pre-committed vs. geëngageerde relaties, en zij was het ermee eens dat het een geëngageerde relatie was, maar hield vol dat zij een “verbintenis” met elkaar waren aangegaan.

In hun gesprek kwam het bij David op om een onderscheid te maken tussen een “verbintenis” en een “belofte”. De vrouw en haar vriend hadden elkaar een belofte gedaan binnen de context van een relatie die niet gecommitteerd was.

Dat onderscheid leek haar te helpen de zaken beter te begrijpen.

Toen hij andere relatie-experts om feedback vroeg over het onderscheid “commitment versus belofte”, waren de meesten van mening dat het slechts semantiek was en dat er niet veel verschil is.

De algemene consensus was dat wanneer je een belofte doet, je een verbintenis aangaat.

Er is echter een belangrijk onderscheid:

Een belofte is een mondeling uitgesproken voornemen om in de toekomst een bepaalde handeling te verrichten.

“Ik beloof dat ik uw was zal ophalen en het deze keer niet zal vergeten.”
“Ik beloof exclusief te zijn in onze relatie.”

Een verbintenis is zowel een FEIT dat blijkt uit gedrag als een ATTITUDE die bestaat uit gedachten en overtuigingen.

“Ik ben vastbesloten mijn beloften na te komen.”
“Ik ben vastbesloten onze relatie na te komen.”

Zie je het verschil?

In het kort, een belofte is iets wat je zegt, en een toezegging is iets wat je doet.

Een belofte is situatiegebonden.

Een toezegging is contextgebonden.

Een belofte is een kleine toezegging.

Als een potentiële partner zich niet aan beloftes houdt, zou ik twijfelen aan zijn vermogen om zich aan toezeggingen te houden, want ze zijn wel degelijk aan elkaar gerelateerd.

Verwarring over toezegging

Of je het nu eens bent met Davids semantiek of niet, het onderscheid dat hij maakt tussen een toezegging en een belofte was nuttig voor bovenstaand gesprek.

Het grotere plaatje is echter dat hij veel verwarring ziet over de status van hedendaagse relaties.

Enige jaren geleden, toen hij de term “pre-commitment” bedacht om paren te beschrijven die exclusief waren maar nog niet gecommitteerd, was dat een nuttig onderscheid, maar de vraag blijft – “Wat is commitment?”

In een huwelijk is het duidelijk dat je in een gecommitteerde relatie zit. Je commitment is een wettelijk contract (huwelijksakte) en een publiekelijk getuigd feit (huwelijk met vrienden en familie aanwezig en een getuige voor de huwelijksakte).

Het komt echter vaak voor bij paren in moeilijkheden dat een of beide partners een niet-geëngageerde houding hebben.

In Davids onderzoek heeft hij met veel ongetrouwde mensen gesproken, zoals de vrouw hierboven, die zichzelf hebben beschreven als zijnde in een “geëngageerde relatie.”

Ze hebben duidelijk de houding, maar hebben vaak niets anders dan mondelinge beloften (en soms zelfs dat niet!) om aan te tonen dat de relatie geëngageerd is.

In mijn ogen heb je geen commitment-relatie als:

1. Jouw partner is zich er niet van bewust dat jullie relatie gecommitteerd is
2. Je vraagt je af of deze relatie gecommitteerd is
3. Jij en je partner verschillen van mening over de status van jullie relatie
4. Jullie familie en vrienden hebben verschillende percepties over de status van uw relatie
5. U en uw partner hebben geen actie ondernomen om uw verbintenis op de een of andere manier expliciet te formaliseren
6. U vertrouwt op mondelinge beloften zonder een significante staat van dienst als het gaat om het nakomen ervan

Een verbintenis is expliciet en ondubbelzinnig.

Een verbintenis is een formele gebeurtenis van een soort tussen twee mensen.

Een verbintenis is iets wat je in de loop van de tijd DOET.

Een echte verbintenis is meestal juridisch afdwingbaar en er zijn consequenties voor het breken ervan. (Zoals je misschien hebt ervaren of gehoord van de gescheiden of scheidende man waarmee je op dit moment aan het daten bent; hij moet misschien partneralimentatie betalen of zijn ex de helft van zijn landgoed of bezittingen geven.)

En, om een relatie echt toegewijd te laten zijn, zijn er naar mijn mening geen uitwegen – mentaal, emotioneel, of fysiek. Als het er ruig aan toe gaat, kan een stel in een geëngageerde relatie het redden.

Maar dat wil niet zeggen dat geëngageerdheid ALTIJD een goede zaak is. Als iemand bijvoorbeeld een gewelddadige relatie heeft, is het waarschijnlijk geen gezonde of veilige keuze om toegewijd te zijn en bij elkaar te blijven.

Het continuüm van commitment

Commitment is geen lichtknopje dat van “uit” naar “aan” gaat.”

Bij het opbouwen van een relatie met iemand, neemt het niveau van commitment geleidelijk toe.

Daarna heb je alle grijstinten…Samenwonen, meer dan een jaar exclusief daten, zelfs verloofd zijn, dat kan eruitzien en voelen als commitment – maar is het dat ook echt?

feit versus houding

Commitment in een relatie is ingewikkeld omdat er twee mensen voor nodig zijn, en het vereist een afstemming van FEIT (gebeurtenissen, acties) en ATTITUDE (gedachten, overtuigingen) voor beide partners.

Bijv. de man met wie je uitgaat kan onlangs gescheiden zijn en technisch gezien gecommitteerd zijn in zijn relatie met zijn vrouw (bijv.

Een ander voorbeeld: soms zijn stellen feitelijk al gecommitteerd (ze daten bijvoorbeeld exclusief) en in hun houding gecommitteerd (bijvoorbeeld: “Dit is ‘The One!'”).

In Davids werk met stellen heeft hij ontdekt dat de belangrijkste variabele die hun toekomstige succes bepaalt, hun mate van commitment aan de relatie is.

In zijn ervaring is het zo dat wanneer paren zich wel feitelijk committeren, maar niet in hun houding, hun prognose voor het geluk en succes van hun relatie slecht is.

Daarnaast zijn er de paren die zich al hebben gecommitteerd en die over het algemeen in twee categorieën vallen:

Onbewust – typisch volgens het “mini-huwelijk” model van het uitproberen van de relatie, handelen zonder daadwerkelijk de verbintenis aan te gaan. Een loskoppeling van feit en houding.

Bewust – zich ervan bewust dat ze nog geen verbintenis zijn aangegaan, hebben meestal een verbintenis als doel, vragen zich af “Is dit de juiste relatie voor mij? Moet ik een verbintenis aangaan?” Een afstemming van feit en houding.

Wanneer is een relatie dus gecommitteerd?

– Wanneer er een afstemming is van feit en houding.

Waardoor ontstaat het “feit” van commitment?

David stelt deze drie criteria voor:

Criteria #1: Beloften aan elkaar over de permanente aard van de relatie die worden nagekomen

Criteria #2: Expliciete, formele, publieke verklaring

Criteria #3: Ondubbelzinnig naar partners en anderen

In de wereld van vandaag, als aan alle drie van de bovenstaande criteria wordt voldaan, zou ik zeggen dat het een toegewijde relatie is, of die nu wettelijk getrouwd is of niet.

Kan je “toegewijd” zijn als je aan het daten bent?

Het korte antwoord is volgens mij nee.

Als je aan het daten bent, zit je nog in de fase van de relatie waarin je elkaar leert kennen en veel informatie verzamelt om te kunnen beslissen of je wel een langdurige verbintenis wilt aangaan.

Je ziet elkaar misschien exclusief, maar verbintenis volgens David’s definities hierboven, is wanneer je “all in” bent met deze persoon, zowel in feite als in houding.

Wanneer je verkering hebt, hebben mensen meestal niet de houding van “all in” zonder uitwegen.

Wanneer we verkering hebben, zitten we meestal in een fase waarin we proberen te beslissen of we op lange termijn bij hem willen zijn (en vice versa – wanneer hij met jou verkering heeft, denkt hij hetzelfde: “moet ik hier een verbintenis aangaan?”) – verbintenis is wanneer je allebei de BESLISSING hebt gemaakt om all in te zijn met elkaar en die beslissing wordt aangetoond door feiten.

Dit wil natuurlijk niet zeggen dat je niet boos moet worden als hij vreemdgaat of als hij echt verslapt in het houden van zijn woord.

In feite geeft zijn gedrag je waardevolle informatie over zijn houding ten opzichte van het tonen van toewijding aan jullie relatie.

Delen van de inhoud van dit bericht zijn met toestemming overgenomen van het Relationship Coaching Institute.