Bedwantsen en schurft zijn twee soorten parasieten die zich voeden met menselijke gastheren. De symptomen van de twee aandoeningen kunnen gemakkelijk met elkaar worden verward. Ze zijn echter niet hetzelfde en vereisen verschillende behandelingen.
Bedwantsen hebben de grootte, vorm en kleur van een appelpit. Schurftmijten zijn zo groot als een speldenprik, en wit. Mijten graven zich in onder je huid, terwijl bedwantsen in je beddengoed leven. De beten van bedwantsen zijn groter en meestal minder dicht opeengepakt dan die van schurft. Schurft is besmettelijker dan bedwantsen.
Huidaandoeningen zijn gênant en soms moeilijk te behandelen. Als u jeukende plekken krijgt, wilt u ze misschien negeren. Maar het is van vitaal belang dat u uitzoekt wat de oorzaak is, zodat u ze kunt behandelen. Laten we eens kijken wat het verschil is tussen bedwantsen en schurft.
Zijn bedwantsen een vorm van schurft?
Bedwantsen en schurft zijn twee verschillende soorten parasieten. Bedwantsen behoren tot het geslacht Cimex, de familie Cimicidae, de orde Hemiptera, en de klasse Insecta. Dit betekent dat ze deel uitmaken van een grote groep insectensoorten die zuigende monddelen hebben.
Scabiës is geen infectie, ook al ziet het er wel zo uit. Het is een plaag. Het wordt veroorzaakt door kleine menselijke jeukmijtjes die zich in je huid ingraven om eitjes te leggen.
De term ‘schurft’ verwijst zowel naar de zichtbare huidaandoening, als naar de mijten zelf. Daarom denken mensen misschien dat het een schimmelinfectie is, of iets heel anders.
Schurftmijten hebben een heel andere evolutionaire oorsprong dan bedwantsen. De schurftmijt wordt Sarcoptes scabiei genoemd. Ze worden ingedeeld in de subklasse Acari van de klasse Arachnida. Dit betekent dat ze een piepkleine mijt zijn met beweegbare poten die korter zijn dan, maar lijken op een spin.
Scabiësmijten zijn geen soort bedwantsen, en bedwantsen zijn geen schurft.
Behandelen bedwantsen je met schurft?
Scabiës wordt verspreid door lichamelijk contact. Je moet iemand of iets aanraken waar de mijten op zitten. Ze worden het vaakst verspreid tijdens nauw contact, waarbij je besmette huid gedurende langere tijd aanraakt.
Scabiës kan ook worden doorgegeven als je kleding, handdoeken of beddengoed deelt met een besmet persoon. Dit komt minder vaak voor dan verspreiding door lichamelijk contact. De mijten kunnen korte tijd op stof leven voordat ze worden doorgegeven.
Kunt u schurft krijgen van bedwantsen? Bedwantsen dragen de schurftmijt niet bij zich. Menselijke schurftmijten leven alleen op mensen. Andere soorten leven op andere zoogdieren, bijv. honden. Deze mijten zijn de veroorzakers van schurft.
Hetzelfde geldt omgekeerd: schurft trekt geen bedwantsen aan. De twee soorten zijn niet verwant.
Bedwantsen vs. schurft
Scabiës is de naam van een aandoening, maar die aandoening wordt veroorzaakt door een mijt. Bedwantsen zijn een specifiek soort insect. Maar ondanks dat ze allebei parasieten zijn, zijn ze heel verschillend.
Hoe zien bedwantsen en schurft eruit?
Bedwantsen en schurft lijken in niets op elkaar. Bedwantsen hebben ongeveer dezelfde grootte, vorm en kleur als een appelpit.
Ze zijn donkerbruin van kleur, maar ze worden roder als ze zich voeden. Dat komt door de kleur van je bloed. Hun donkere kleur helpt ze zich te verbergen in spleten en kieren.
Ze hebben een dun, rond lichaam met horizontaal lopende lijnen. Het achterste deel van een mannetje is spitser dan dat van een vrouwtje. Bij beide geslachten is het achterlichaam veel groter dan de kop. Hier is wat meer informatie over hoe u bedwantsen kunt herkennen.
Scabiës is veel kleiner dan bedwantsen. Ze graven zich in onder je huid, wat betekent dat je ze niet direct kunt zien. Ze hebben de grootte van een speldenprik en zijn wit.
Als je ze door een microscoop bekijkt, zijn ze rond met kleine pootjes. Ze lijken een beetje op een gekrompen versie van een teek.
Op je huid leven bedwantsen zoals schurft?
Schurft graaft zich in je huid in. Dit is een veilige plek voor ze, omdat je ze niet kunt krabben of pletten. Bedwantsen leven echter niet op je huid zoals schurft dat doet.
In plaats daarvan leven ze in je bed of beddengoed. Ze verblijven meestal onder uw matras. Dit bereikt hetzelfde doel. Het is moeilijk voor u om ze allemaal te vinden en te doden.
Echter, een bedwants zou niet op u kunnen leven. Ze zijn te groot, en zouden eraf vallen. Hun poten kunnen zich niet goed aan huid of haar vastgrijpen. En omdat ze zo groot zijn, als ze toch op je leven, kun je ze gemakkelijk doden.
Zijn bedwantsen en schurft zichtbaar voor het oog?
Bedwantsen zijn zichtbaar met het blote oog. Omdat ze zo groot zijn als een appelpit, kun je ze zonder problemen zien.
Wat mensen doet geloven dat ze kleiner zijn, is dat ze zich verstoppen. Ze houden zich uit de buurt van bedreigingen door zich te verstoppen in kieren en spleten. Je ziet ze dus niet, tenzij je ze zoekt.
Verder voeden ze zich alleen ’s nachts. Ze weten dat als ze overdag eten, u ze wegjaagt of verplettert. Dus wachten ze tot in de vroege uurtjes van de ochtend, als je diep in slaap bent.
Schildwantsen zijn met het blote oog nog net zichtbaar. Ze zijn veel kleiner dan bedwantsen, zo groot als een speldenprik. Wat ze moeilijk te zien maakt, is dat ze licht van kleur zijn. Een andere factor waardoor ze moeilijk te zien zijn, is dat ze zich in je huid ingraven.
Zijn bedwantsen net als schurft besmettelijk?
Ja, maar niet op dezelfde manier. Scabiës wordt meestal opgelopen door lichamelijk contact. Vooral langdurig lichamelijk contact helpt de mijten zich van de ene persoon naar de andere te verspreiden.
Volgens het tijdschrift Clinical Evidence is scabiës uitzonderlijk besmettelijk. Ze verspreiden zich snel in instellingen als ziekenhuizen en verzorgingstehuizen. In ontwikkelingslanden lopen de infectiecijfers op tot 50% of hoger.
De mijten zelf zijn piepklein en met het blote oog niet te zien. Je kunt ze niet ontwijken door naar ze te zoeken. Dit helpt bij de verspreiding van de ene persoon op de andere.
Er is ook een specifieke vorm van schurft die korstschurft wordt genoemd. Deze komt voor bij mensen met een verzwakt immuunsysteem. De huid raakt korstig door het grote aantal mijten. Deze aandoening is nog besmettelijker.
Bedwantsen zijn besmettelijk. Ze verspreiden zich echter niet door lichamelijk contact. Ze verspreiden zich wanneer een vrouwelijke bedwants, die eitjes legt, besluit een nieuw onderkomen te zoeken.
Het vrouwtje heeft verschillende opties. De eerste is om een andere schuilplaats te vinden in de buurt van de bestaande. Dit is de keuze die de meeste maken. Ze verhuizen bijvoorbeeld van de ene kant van de matras naar de andere.
Ze kunnen echter ook besluiten zich verder te verspreiden. In een appartementencomplex kunnen ze door de muren of onder deuren kruipen om een nieuw huis te vinden. Ze kunnen zich ook verstoppen in uw bagage, tassen of andere bezittingen om mee te liften.
Kan je bedwantsen en schurft tegelijk krijgen?
Ook al krijg je van bedwantsen geen schurft, je kunt ze toch allebei tegelijk hebben. Dat komt omdat bedwantsen in je bed leven, niet op je. Als ze zich niet voeden, proberen ze je te vermijden.
Bedwantsen leven meestal onder een matras. Hier verteren ze hun voedsel, paren ze en rusten ze. Ze komen alleen af en toe tevoorschijn om zich te voeden, of wanneer een vrouwtje eitjes wil leggen.
Schurft leeft op jou, hun gastheer. Ze graven zich in je bovenste huidlaag en leven daar net onder. Hier leggen ze ook hun eitjes, waardoor de volgende generatie parasieten zich voortplant. Scabiës en bedwantsen zitten elkaar dus niet in de weg.
Scabiës is ook geen probleem voor bedwantsen als het gaat om voeding. Bedwantsen kruipen over de blootgestelde huid op zoek naar een goede plek om te bijten. Dit is ergens waar een ader of slagader dicht bij het huidoppervlak zit. Scabiës weerhoudt ze daar niet van.
Hetzelfde geldt voor andere parasieten. Het is heel goed mogelijk om er meer dan één tegelijk te hebben.
Dragen schurft of bedwantsen ziektes over?
Schurft noch bedwantsen dragen besmettelijke ziektes bij zich. Bedwantsen voeden zich meestal slechts met één of twee gastheren in hetzelfde bed. Ze gaan niet van persoon naar persoon zoals muggen doen.
Hetzelfde geldt voor schurft. De meeste blijven hun hele leven bij één persoon. Als de besmetting zich verspreidt, zal de individuele mijt op twee mensen geleefd hebben. Hij geeft echter geen ziekte door.
Kruipen of springen schurftmijten en bedwantsen?
Bedwantsen hebben net als andere soortgelijke insecten gewrichtspoten. Ze bewegen zich vrij langzaam, tenzij ze worden gestoord. Als je ze stoort, kruipen ze vrij snel.
Ze kunnen niet springen, en ze kunnen niet vliegen. Duizenden jaren geleden hadden ze vleugels, maar die hebben ze in de loop der tijd afgeschaft. Daardoor zijn ze dunner, zodat ze in nauwe kieren kunnen komen.
Scabiësmijten zijn vergelijkbaar. Ze kunnen over het oppervlak van voorwerpen kruipen, maar slechts heel langzaam. Ze brengen het grootste deel van hun tijd door ingegraven onder je bovenste huidlaag. Ook deze mijten kunnen niet kruipen of springen.
Bedwantsbeten vs. schurftbeten
Bedwantsbeten zijn grote, rode bulten. Ze lijken op andere insectenbeten, dus u zult ze wel kennen.
Ze zwellen op omdat de bedwants, als hij zich voedt, een kleine hoeveelheid speeksel injecteert. Dit speeksel verdooft de plek van de beet lang genoeg zodat ze ongestoord kunnen eten. Ze gebruiken echter niet veel, dus de beet heeft meestal de grootte van een muggenbeet.
In termen van grootte, variëren ze. Sommige beten kunnen bijvoorbeeld zo groot zijn als een dubbeltje, terwijl andere kleiner zijn.
Scabiësmijten leggen eitjes in de huid. Ze graven zich in de huid, graven zich in en laten een klein droog plekje achter. Daarna gaan ze in een lijn verder onder uw huid.
De kleine droge plek is veel kleiner dan een bedwantsenbeet. Maar de lijn die de mijt achterlaat is langer. De bedwantsenbeet kan ook een geïrriteerde plek om zich heen hebben die veel groter is.
Scabiësbeten zijn ook minder verheven dan bedwantsenbeten. Dit is een gevolg van de histamine die de beet doet zwellen. Schurftbeten zwellen lang niet zo erg op.
Beide beten van bedwantsen en schurftbeten jeuken
Het speeksel dat bedwantsen gebruiken om hun beten te verdoven, heeft nog een ander effect. Als de eerste pijnstilling is uitgewerkt, merkt het lichaam het speeksel op. Het veroorzaakt dan een immuunreactie, omdat het een vreemde stof is die het lichaam afstoot.
Wanneer de immuunreactie begint, en het gebied opzwelt, begint het te jeuken. Dit wordt de histamine reactie genoemd. Het lichaam stuurt immunoglobulinen (ook bekend als antilichamen) naar de plaats van de beet. Deze binden zich aan bacteriën, virussen en andere antigenen om te helpen bij de vernietiging ervan door het lichaam.
Als ze het speeksel van de bedwants afbreken, komt er histamine vrij. Dit is een ander soort antigeen-vernietigende chemische stof. Ze veroorzaken ook jeuk bij beten en andere immuunreacties.
Schurft jeukt meer dan beten van bedwantsen. De naam scabiës komt van het Latijnse scabere, wat ‘krabben’ betekent. Jeuk is meestal een van de eerste symptomen.
De jeuk heeft verschillende oorzaken. De eerste is dat de schurftmijt zich ingraaft in uw huid. Dit veroorzaakt irritatie. Omdat het onder de bovenste huidlaag zit, kunt u het niet wegkrabben.
Zijn schurftbeten en bedwantsenbeten clusters?
Zowel schurftbeten als bedwantsenbeten komen in clusters voor. Deze clusters zien er echter verschillend uit.
Scabiës ziet er variabel uit. Meestal ziet het eruit als kleine roze puntjes, gevlekt tegen de huid. Deze kleine puntjes verschijnen in clusters, met meerdere mijten op één plaats. Deze clusters zitten dichter op elkaar dan bedwantsenbeten.
Scabiësbeten kunnen er ook redelijk uniform uitzien over een hele plek, zoals uw rug. In dat geval lijken ze een beetje op waterpokken. In dit geval liggen de clusters verder uit elkaar dan bedwantsenbeten.
De reden waarom de beten meestal in clusters zitten, komt door de manier waarop de mijten zich voortplanten. De vrouwtjes leggen eitjes in de holen die ze hebben gemaakt. Als deze eitjes uitkomen, verspreiden de mijten zich enigszins, maar niet te ver.
Bedwantsen bijten niet met opzet in clusters. Ze bijten alleen op blootgestelde plekken. Gedurende de nacht, is het waarschijnlijk dat een serie bedwantsen op dezelfde plaats bijten. Dat doen ze niet expres, maar omdat dat de makkelijkst bereikbare plek is.
Door hun grootte liggen de clusters die bedwantsen maken verder uit elkaar.
Kleur van schurft- vs. bedwantsbeten
Beten van bedwantsen en schurftbeten hebben vergelijkbare kleuren. Bedwantsbeten variëren van roze tot rood, en worden donkerder als je ze te veel krabt en ze geïnfecteerd raken.
Scabiësmijtbeten hebben een vergelijkbare kleur. Ook deze kunnen geïnfecteerd raken, omdat de beten erg jeuken. Hierdoor ga je ze vaak krabben, wat de kans op infectie vergroot.
Je moet op andere dingen vertrouwen om de twee verschillende beten uit elkaar te houden.
Waar komen schurft- en bedwantsenbeten voor?
Bedwantsen en schurft bijten waarschijnlijk op verschillende plaatsen. Schurftmijten kunnen elk deel van het lichaam aantasten. Ze zijn klein genoeg om bijna overal heen te kruipen zonder dat u ze opmerkt. Dit is vooral het geval als u al een tijdje schurft heeft.
Schurftmijten hebben echter de neiging om aanvankelijk op verschillende plaatsen aan te vallen. Dit zijn huidplooien, vooral plekken die zweterig of vochtig worden, zoals:
- Tussen je vingers en tenen
- De handpalmen en polsen
- Je enkels en voetzolen
- Onder je oksels, borsten of rond je liezen
Bedwantsen zijn veel groter dan schurftmijten, wat beperkt waar ze je kunnen bijten. Bedwantsen bijten meestal alleen op blootgestelde plaatsen. Dit zijn plekken die:
- Je draagt geen kleren als je in bed ligt
- Onder de lakens vandaan komen terwijl je slaapt
In de regel betekent dit je benen en armen. Ze kunnen ook in uw zij bijten, waar die ’s nachts de bovenkant van uw matras raakt. De prioriteit van een bedwants is het vinden van het eerste stukje open huid dat ze kunnen vinden, en zich dan voeden. Ze zullen niet op zoek gaan naar andere plekken om te bijten.