Als executeur-testamentair van een nalatenschap bent u belast met het betalen van rekeningen, het inventariseren van bezittingen en het doen van uitkeringen aan begunstigden. Maar om dit allemaal te kunnen doen, moet u van een rechtbank de wettelijke bevoegdheid krijgen om te handelen. Een testamentaire verklaring geeft u deze bevoegdheid.
Wat is een testamentaire verklaring voor een nalatenschap?
Een testamentaire verklaring is een document dat door een probate rechtbank wordt afgegeven en dat een executeur de bevoegdheid geeft om op een fiduciaire manier namens de nalatenschap te handelen. U overlegt de testamentaire verklaring samen met de overlijdensakte wanneer u boedelzaken afhandelt om aan te tonen dat u bevoegd bent om namens de nalatenschap te handelen.
Hoe verkrijgt u een testamentaire verklaring
Om uw testamentaire verklaring te verkrijgen, moet u het testament en de overlijdensakte indienen bij de probatierechter, samen met formulieren waarin om de testamentaire verklaring wordt gevraagd. U moet uw gegevens verstrekken, alsmede basisinformatie over de waarde van de nalatenschap en de datum van overlijden.
De rechtbank zal een hoorzitting plannen om de informatie te verifiëren en ervoor te zorgen dat u in staat bent om te dienen en aan de kwalificaties van de staat voldoet. De testamentaire verklaring wordt dan aan u afgegeven.
U vraagt zich misschien af hoe lang het duurt om een testamentaire verklaring te verkrijgen. Dit verschilt per locatie. Het kan enkele weken tot enkele maanden duren, afhankelijk van de planning van de rechtbank.
Letter of Testamentary Without a Will
Wanneer iemand zonder testament overlijdt, heet dat intestate sterven. Ook al sterft iemand zonder testament, hij of zij heeft waarschijnlijk nog bezittingen en schulden die opgelost moeten worden. De overgebleven bezittingen van de persoon worden verdeeld onder zijn erfgenamen, die worden bepaald door de staatswet. In het algemeen gaat het vermogen eerst naar de langstlevende echtgenoot en als die er niet is, naar de kinderen en daarna naar verder weg gelegen familieleden, maar de precieze regels verschillen per staat.
Ook al is er geen testament, toch moet iemand de nalatenschap afwikkelen en het vermogen verdelen. De rechtbank benoemt een beheerder, die in principe dezelfde rol vervult als een executeur. De beheerder moet normaal gesproken de echtgenoot of naaste verwant van de overledene zijn, maar het kan iedereen zijn die belang heeft bij de nalatenschap.
De wetten hierover zijn in elke staat anders. Een verklaring van beheer wordt afgegeven aan de beheerder, die daarmee de wettelijke bevoegdheid krijgt om namens de nalatenschap op te treden.