“Dus…hoe is het liefdesleven?” vraag ik een oude studievriend aan de telefoon – de woorden stromen er net zo snel uit als ik er spijt van heb.
“O, eh, prima,” pauzeert ze onhandig. “Een paar matige Tinder-dates gehad… je weet hoe die gaan.”
“Ja… ik denk het wel,” lieg ik. Ik kan me voorstellen hoe slechte Tinder dates zijn, maar eerlijk gezegd weet ik het eigenlijk niet. Ik heb de man die mijn man werd ontmoet zonder het voordeel (of de last?) van dating apps, die moderne kruk voor romantiek.
Dus zonder na te denken, bevestigde ik opnieuw het vermoeide verhaal dat romantiek het belangrijkste is in ons leven, en als je dat niet hebt, leef je gewoon niet. Ik had mijn vriendin in een hoek gedrukt, in plaats van toe te staan dat afspraakjes op een natuurlijke manier naar boven kwamen – op haar voorwaarden. Want als er geen romantisch drama is om over te praten, hebben vrijgezellen al snel het gevoel dat er iets mis is met hen. In de huidige maatschappij is single zijn toch daten?
Je weet hoe het gaat: single zijn betekent dat we op zoek zijn naar dat spreekwoordelijke iemand – die persoon naar wie we altijd hebben verlangd, gebeden, verlangd. Die persoon die ons eindelijk tot leven brengt, wiens aanwezigheid alleen al ons leven in gang zet. Zijn we immers niet allemaal uiteindelijk voorbestemd voor een partner – nog lang en gelukkig, enzovoort?
Hier is het korte antwoord: Nee.
En we moeten ophouden tegen vrijgezellen te praten alsof hun romantische status intrinsiek verbonden is met hun geluk.
Het soulmate-gedoe is een leugen
In weerwil van het romantische soulmate-verhaal dat de afgelopen eeuwen onze liedjes, literatuur en culturele verwachtingen heeft geïnfiltreerd, kunnen alleenstaanden een vreugdevol, zinvol leven leiden, helemaal op zichzelf. Geen enkele single persoon in deze hele wereld kan iemand compleet maken. Sterker nog, geloven dat het de plicht van je partner is om jou te completeren – en jouw plicht om je partner te completeren – is een zekere manier om je op te stellen voor teleurstelling en mislukking. Waarom? Omdat het absoluut onmogelijk is.
Veel single mensen weten dit misschien intellectueel wel, maar het is nog steeds moeilijk om te vechten tegen het onbewuste achtergrondverhaal dat we allemaal in de films hebben meegekregen. Dus in plaats van dit verhaal onbedoeld op je single vrienden af te schuiven, is het belangrijk om te praten over waar ze enthousiast over zijn. Wat hen drijft, buiten liefdesinteresses (of het gebrek daaraan). En als ze niets kunnen bedenken – hoe kun je ze dan helpen dat te ontdekken?
Een relatie is geen remedie tegen eenzaamheid
We zijn sociale wezens. Vaak voelen alleenstaanden zich een vreemde eend in de bijt als ze op een feestje geen plus-one hebben, omdat iedereen graag met elkaar gaat. Maar het zit zo: we hebben allerlei soorten relaties nodig om te gedijen. Hoewel elke avond het bed delen met je echtgenoot klinkt als het ideale slaapfeestje, is het geen vervanging voor echte gemeenschap. In feite is het ongezond en vermoeiend om al je sociale behoeften en verwachtingen bij één persoon neer te leggen, zowel voor jou als voor je partner.
Dus als je single vriend je in vertrouwen neemt over zijn eenzaamheid, wees dan voorzichtig met het idee dat één enkele relatie dit zou oplossen. Uiteindelijk leidt dat idee alleen maar af en maskeert het een groter probleem. In plaats van te bedenken hoe ze hun Tinder profiel kunnen verbeteren, kun je beter praten over hoe ze hun tijd kunnen gebruiken om betrokken te raken bij dingen die voor hen belangrijk zijn – of aan te geven waar hun vaardigheden beter kunnen worden ingezet in hun gemeenschap. Misschien is er een basketbalteam dat gecoacht moet worden, of een tuin die verbouwd moet worden.
Huwelijk niet idealiseren
Natuurlijk zijn gelukkige relaties geweldig, en sterke huwelijken moeten absoluut gevierd worden! Maar laten we duidelijk zijn: het huwelijk of de relatie moet niet worden geïdealiseerd. Alleenstaanden moet worden verteld dat ze geliefd zijn en bewonderd worden zoals ze zijn, geheel ongebonden.
Huwelijken kunnen geweldig zijn, maar het vinden van die persoon zou niet iemands belangrijkste focus moeten zijn als ze proberen een vreugdevol leven te leiden. In plaats daarvan moeten we single mensen eraan herinneren dat hun leven kan worden gevuld met net zo veel doel, vreugde, en – ja, zelfs onbaatzuchtige opoffering – als hun in-relatie met collega’s.
Zeker, we kunnen met hen praten over daten, maar we hoeven het hen niet op te dringen. Misschien zijn ze op zoek naar een partner, maar misschien ook niet. Hoe dan ook, hun vrijgezellenbestaan is geen wachtkamer voor een level-up naar het delen van het leven met iemand anders. Ze leven het leven zelf, op dit moment – en waarschijnlijk doen ze het daar prima mee. Herinner ze eraan dat je, als vriend, samen met hen in het leven staat.
Net als alle getrouwde mensen, was ik ooit single. En om helemaal transparant te zijn, ik had geen idee wat een geschenk – ja, een geschenk – de hele single ervaring had kunnen zijn, want ik heb het totaal verkwanseld. Ik was altijd op zoek naar dat iemand en hyper-bewust van mijn interacties met bepaalde leden van het andere geslacht. Ik stak te veel tijd, energie en gedachten in het laten werken van relaties die geen schijn van kans hadden. Op de een of andere manier, onbewust, had ik het in mijn hoofd gehaald dat mijn leven pas zou beginnen als ik die persoon zou ontmoeten. Door deze beperkte lens te gebruiken, heb ik veel potentieel plezier gemist.
En nu ik getrouwd ben met die persoon (die geweldig is, dat geef ik toe), zie ik hoe ik veel meer van mijn single jaren had kunnen besteden aan het leven, in plaats van me af te vragen of het huwelijk er ooit wel zou komen. En door dit te doen, had ik een betere, vollere persoon voor mijn echtgenoot kunnen zijn.
Dus misschien zullen je single vrienden iemand ontmoeten – en statistisch gezien is dat heel waarschijnlijk. Maar misschien ook niet. En als ze dat niet doen, moeten we ons realiseren dat dat niet een soort tragedie is die we moeten oplossen met de dating-app van hun keuze, maar een kans om te leven op een manier die vreugde inspireert bij alle mensen – ongeacht hun relatiestatus.