Vraag: Een trainer vertelde me eens dat dressuur rijden pas echt begint op het tweede niveau. Hoe zit het dan met al die ruiters die moeite hebben om verder te komen dan hun eerste niveau en die waarschijnlijk nooit het niveau zullen bereiken waarop ze echte dressuur kunnen rijden? Zijn wij nog steeds dressuurruiters?
A: Dressuur is voor elke ruiter, elk paard en elke discipline. Het is de basis om op te bouwen, zoals de fundering van een huis. We ontwikkelen een dressuurpaard fysiek en mentaal door systematische en gymnastische training om elke taak zo goed mogelijk uit te voeren. Niet ieder paard en ruiter zal een top Grand Prix combinatie worden, maar het verbeteren en begrijpen van de basis van dressuur zal een zelfverzekerde, evenwichtige, soepele en gelukkige atleet creëren. We gebruiken correcte, systematische en eerlijke training om een paard zo te ontwikkelen dat we een coöperatieve partner hebben.
Als ik het woord “dressuur” hoor, is het eerste wat in mijn hoofd opkomt harmonie. Harmonie wordt bereikt door een evenwichtige en soepele zit, zodat de ruiter een verlengstuk van het paard wordt. De hulpen van de ruiter zijn zo rustig dat de communicatie tussen mens en paard intiem wordt. Als we kijken naar een combinatie die in harmonie is, zien we een paard dat moeiteloos en vloeiend voorwaarts beweegt in het contact. Het ziet er gemakkelijk en natuurlijk uit.
Dressuur is een kunst. Er zit geen kracht in dat woord. De manier om dit te bereiken is door een taal te creëren via onze hulpen om te communiceren met onze paarden. Het paard moet de hulpen van de ruiter begrijpen om correct en vol vertrouwen te kunnen reageren.
Als ruiters, is ons belangrijkste doel om een partnerschap met ons paard te creëren. We moeten ons paard goed kennen, zowel bereden als onbereden. We moeten in staat zijn om zijn stemming, energieniveau, enz. te lezen. We moeten op hem afgestemd zijn.
Dressuur rijden is een kwestie van basics, zelfs op de hogere niveaus. De trainingsschaal – of trainingspiramide – is de leidraad en checklist voor elke rit: ritme en regelmaat, ontspanning, contact of verbinding, impulsie, rechtheid en verzameling. We moeten aandacht besteden aan al deze elementen.
Dressuur is niet de hele tijd mooie bewegingen maken, maar in plaats daarvan het lichaam en de gangen van ons paard ontwikkelen. Correcte training zal ook blessures voorkomen en de levensduur van de prestaties verhogen. Om onze paarden gelukkig en fris te houden, zowel mentaal als fysiek, moeten we wat cross-training doen, zoals trailriding, galopperen, kleine sprongetjes springen, long-lining, etc. Dit alles maakt deel uit van het conditioneren van het lichaam en de geest van het paard.
Dressuur is een detailgerichte sport die veel focus vereist, maar ik denk dat we het ook speels en leuk moeten houden voor onze paarden en leerlingen. Dressuur is een reis, en ik hou van elke stap op die weg. Samenvattend denk ik dat dressuur wordt afgemeten aan de kwaliteit van het rijden, niet aan het niveau waarop men meedoet.
Mica Mabragaña is een USDF-gecertificeerd instructeur tot en met het vierde niveau. Met Granada kwalificeerde ze zich om Argentinië te vertegenwoordigen op de Alltech FEI Wereldruiterspelen 2014 in Frankrijk. Ze verdeelt haar tijd tussen Bedford, New York, en Wellington, Florida.