Ryter Roethicle
Siciliaanse Octaaf en Sestet
Ik aanbid wat nooit van mij kan zijn,
Nooit zal het kunnen doorgaan voor wat een droom is,
Maar zij is echt, en alles wat liefde lijkt,
En dus zullen we wachten en onze tijd afwachten.
De liefde is een dwaze toestand, die ons allen voor gek zet,
Maar dwazen zijn het gelukkigst in die toestand,
En zijn nog gelukkiger wanneer zij door het lot worden geleid,
Zij zijn altijd tevreden als zij zielen horen roepen.
Zielen laten zich gemakkelijk leiden door de ogen van hun geliefde,
Deze ramen verraden wat er binnenin klopt.
Want die flits, die fonkeling, kan niet verhullen,
Een nasleep van liefde die niet kan worden ontkend.
Dus voor een tijdje zijn er slechts tijdelijke banden,
En in dat geloof worden andere dingen opzij gezet.
—–
De herfst in York Beach
Ottava Rima Octave, Sicilian Sestet
De koude, sombere, paarse luchten van de herfst
Zijn nu dierbare herinneringen voor iedereen.
Het geschreeuw van ballen spelende kinderen
Vervangen door meeuwen op zoek naar voedsel,
In een witgekalkte branding die alles bedekt
En beukende golven die graven en ploegen.
Geen brood met korstjes die met de hand worden gescheurd en gevoed
Of pindakaas vermengd met zand.
Witte zilveren littekens tekenen elke donkere wolk
Een heel andere lucht dan op een zomerdag.
Verwijderd zijn de gettoblasters die luid dreunen
En de gierende banden als tieners spelen.
Winterregen uit de zich vormende sluiers
Maakt de weg tot een gelakte zwarte snelweg.
—–
Lost and Found
Ottava Rima Octave, Italiaans Sestet
Ik verloor mijn hart aan een onbekend hart
Diep verborgen in mijn verwarde geest
Om wie hard eelt is gegroeid.
Ik zocht geen liefde en verwachtte ook niet te vinden
Mijn verstand was vast en mijn hart als steen
En voor alle verleiding was ik blind geworden.
Nu is er een die mijn ziel opeist
Eindelijk een die mij heel maakt.
Bij het ontwaken denk ik nog aan mijn hart
Maar nu zie ik dat het goed is,
Gehouden in de handen van iemand
Die een vreemde was en nu een deel
Die mij een blik geeft als om te zeggen
“Je bent van mij, samen zijn we één”.
—–
Lust
Siciliaans Octaaf, Italiaans Sestet
Mijn minnaar, ik heb je nodig, help me. Verbied het me niet.
Ik wil je nemen. Ik ben de jouwe, bevangen door lust
En bevend als op de rand van de zin, versnel ik
als een viool strak bespannen, naar een lang vergeten plaats.
Geen woorden, geen gedachten kunnen me nu bereiken, beschimpen
Me nu, als kleine kreten on-gedempt
uit me ontsnappen
door slanke draden die ons binden, onbetwist
Ik ben de jouwe. Van jou om te spelen of te behagen. Geen heilige, alleen plezier. Voor een rustig gesprek of een vurige kus. Of zomerwandelingen langs stille tombes van goud. En gedachten die we delen, en verhalen die verteld worden, niet verteld. Over onstuimige, pulserende, kloppende seks. Over koppelen in bed, vasthoudend in de nacht, koud
voordat jij kwam, warm nu van welbestede lust.
—–
Lust II
Italiaans octaaf en sestet
Mijn geliefde, waarom druk je jezelf tegen me aan
Waarom beef je als ik je zo aanraak?
Je ogen zijn nat en glanzen van een innerlijke gloed.
Zulke zuchten en bewegingen doen mijn zinnen vluchten.
Te gemakkelijk verlies ik nu mezelf en word als jou
Verteerd, in vuur en vlam, als verstand en rede snel verdwijnen
In hun plaats zie een vlam snel groeien
En ik moet je nectar proeven, want ik ben je bij.
Terwijl je in het congres verblijft, zal het zo’n genot zijn
Elke nacht gevuld met losbandige sport en spel
En met je lichaam een altaar waarop we kunnen aanbidden
We zullen herinneringen maken om te koesteren
Ik beloof je dat ons gezwoeg de dagen zal omvatten
Vanwaar ik honingdauw van je zal nippen.
—–
Lust III
Italiaans Octaaf en Sestet
Terwijl ik in het donker van de nacht lig, voel ik de beat
Als jouw kussen me opwinden, en opnieuw
word ik een beest, verblind door de pulserende hitte.
Hartstocht neemt het over, ik word nog maar half gezond
En als je mond me verlaat en ik incompleet ben
Blijf ik nog met andere genoegens die ik moet bereiken
Ik voel hitte om me heen die overeenkomt met die van mij
Drijf me naar hoogten die ik nooit heb gekend.
Nu rijden we met de storm mee,
Wie is de ruiter en wie het beest?
Er is geen zin terwijl we elkaar voortdrijven,
Het bultrugbeest verandert steeds van gedaante
Zulk manna om van te smullen
Tot de laatste kreten, dan is alles weg.
—–
Vragen op afstand
Siciliaans Octaaf en Sestet
De tijd vliegt te snel, dan gaan geliefden uit elkaar
Dan spenderen ze hun tijd aan spijt over verspilling.
Zouden verspilde tijden samen moeten worden vervangen
door die waaraan in het begin niet is gedacht.
Maar denk eens na, wat heb je echt gemist,
Een extra koppeling, een extra aanraking?
Waren jullie niet veel samen,
Of verlang je alleen maar naar nog een kus?
Bedenk alleen dat je er was
Twee geliefden die voor een korte tijd
hun ziel deelden en blootlegden.
Waar liefde en eerlijkheid de enige stijl was
Losse beloften werden gedaan om te geven
En hoewel uit elkaar toch de moeite waard is.
terug naar lijst