De nationale vlag van India heeft een marineblauw wiel (Ashoka Chakra) in het midden van een Tiraṅgā (rechthoekige driekleur), met de kleuren saffraan, wit en groen. De vlag werd voor het eerst aangenomen tijdens een grondwetgevende vergadering op 22 juli 1947, en later op 15 augustus 1947 werd hij officieel goedgekeurd als de vlag van India. De Indiase vlag is gebaseerd op de Swaraj-vlag, die door Pingali Venkayya werd ontworpen voor het Indiase Nationale Congres.
Inhoudsopgave
- Geschiedenis van de vlag van India
- Wat is de betekenis achter de kleuren van de vlag van India
- Interessante feiten over de vlag van India
Geschiedenis van de vlag van India
Vóór de opstand van 1857, werden in de periode voorafgaand aan de Indiase onafhankelijkheidsbeweging door verschillende staten verschillende vlaggen met verschillende ontwerpen gebruikt. Het aspect van een aparte Indiase vlag werd dus door de Britse heersers van India in deze periode naar voren gebracht, wat leidde tot de oprichting van een directe keizerlijke leiding.
Het ontwerp van de pioniersvlag was gebaseerd op westerse heraldische normen, net als de vlaggen van andere Britse koloniën, zoals Zuid-Afrika en Canada. De vlag had een rood veld met daarin een ster van India met daarop de koninklijke kroon en een Union-vlag in het kwadrant linksboven. In het begin van de 20e eeuw werd het overleg over de noodzaak van een heraldisch symbool om het Indische rijk te vertegenwoordigen door William Coldstream afgewezen omdat dit zou leiden tot een vermenigvuldiging van vlaggen. In deze periode begonnen nationalistische sentimenten in het rijk India echter voor te stellen op basis van religieuze tradities met symbolen als Ganesha, Kali en de Gau Mata. Deze voorstellingen waren echter meer Hindoe-centrisch en verzuimden de eenheid met India’s dominante religie, de Islam, te benadrukken.
In 1905, na de deling van Bengalen, werd een nieuwe vlag geïntroduceerd om de Indiase onafhankelijkheidsbeweging te vertegenwoordigen die tot doel had de rassen en sociale groepen van India te verenigen. Daarom werd de Vande Mataram-vlag gemaakt, die bestond uit heilige symbolen die op een westerse heraldische manier waren afgebeeld. Deze vlag was driekleurig en bestond uit acht witte lotussen op de bovenste groene strook die de acht provincies voorstelden, een Vande Mataram slogan in het Hindi op de middelste gele band, en een zon en een sikkel op de onderste rode band. De vlag werd korte tijd gebruikt in Calcutta (ook Kolkata genoemd) tijdens rouwceremonies. De vlag kon echter geen enthousiasme opwekken bij Indiase nationalisten, wat betekende dat men terug moest naar de tekentafel om met het perfecte ontwerp te komen.
Als gevolg hiervan werd een tweede suggestie voor de vlag gelanceerd door Zuster Nivedita, een Hindoe reformist, de vlag bestond uit een bliksemschicht in het midden en 108 olielampen voor de rand met het Vande Mataram opschrift gemorst rond de bliksemschicht. Dit ontwerp werd tentoongesteld tijdens de bijeenkomst van het Nationaal Congres in 1906. Hierna werden talrijke andere vlagontwerpen aan de nationalistische beweging voorgelegd, maar geen ervan werd uitgekozen. In 1916 stelde Pingali Venkayya 30 nieuwe ontwerpen voor die de vlaggenbeweging alleen maar in leven hielden. Na het vredesakkoord tussen Groot-Brittannië en Ierland werd de behoefte aan een nationale vlag opnieuw duidelijk en in april 1921 schreef Mohandas Karamchand Gandhi over de behoefte aan een Indiase vlag, bij voorkeur met een spinnewiel in het midden.
De nieuwe vlag ontworpen door Pingali Venkayya, met een Ashoka Chakra op een rood en groen vaandel, werd niet op tijd geleverd en werd dus ook niet voorgesteld op de Congreszitting van 1921. Na de vertraging realiseerde Gandhi zich echter dat andere religieuze bewegingen niet vertegenwoordigd waren op de vlag en voegde wit toe aan de kleuren van het vaandel om de andere religieuze groepen die in India aanwezig waren te symboliseren. Op 13 april 1923 werd de nieuwe vlag met Chakra gehesen tijdens de herdenking van het bloedbad van Jallianwala Bagh door de plaatselijke congresvrijwilligers in Nagur.
Wat is de betekenis achter de kleuren van de vlag van India?
a) Kleur
De nationale vlag van India werd in 1921 door Gandhi voorgesteld en ontworpen door Pingali Venkayya. In het midden stond een marineblauw traditioneel spaakwiel, dat Gandhi’s doel voorstelde om de Indiërs als zelfvoorzienend af te beelden. Later werden de kleuren gewijzigd om een witte band in het midden op te nemen om als voorstelling van andere religies te dienen. Vervolgens werden saffraan, wit en groen de drie gekozen banden. Deze kleuren staan voor:
- Saffraan (oranje) – Moed, Opoffering
- Wit – Vrede, Waarheid
- Groen – Geloof, Ridderlijkheid
b) Vorm
Volgens de Indiase wet moet de vlag worden gemaakt van Khadi, een bepaald soort handgesponnen materiaal of zijde dat beroemd is geworden door Mahatma Gandhi. Op basis van de vlagcode van India en het Bureau van Indiase normen, moeten het fabricageproces en de normen van de Indiase vlag de onderstaande richtlijnen volgen bij de productie van vlaggen:
- De verhouding van de vlag moet 2:3 zijn, wat betekent dat de lengte van de vlag 1,5 keer die van de breedte moet zijn.
- Alle driekleurenbanden moeten even groot zijn in lengte en breedte.
- De afmeting van het spinnewiel of Ashoka Chakra wordt niet vermeld, maar het heeft 24 spaken die gelijkmatig zijn verdeeld.
Interessante feiten over de vlag van India
- De vlagcode van India regelt het gebruik en het tonen van de vlag. Beledigingen, grove beledigingen of vernederingen aan de nationale vlag of gebruik op een manier die in strijd is met de bepaling van de vlagcode zijn illegaal en strafbaar met 3 jaar gevangenisstraf, een boete of beide.
- De vlag mag onder geen enkele omstandigheid in contact komen met de grond, water of überhaupt worden gebruikt als afdekzeil of opzettelijk ondersteboven worden geplaatst.
- Vóór 26 januari 2002 mochten particulieren de nationale vlag van India niet hijsen, behalve op nationale en nationale feestdagen zoals de Dag van de Republiek of Onafhankelijkheidsdag.
- Als vlaggen horizontaal achter een platform worden geplaatst, moeten hun takels naast elkaar staan met de saffraanband aan de bovenkant. Ook als de vlag wordt gedragen in een mars of parade of tussen andere vlaggen, moet deze alleen in het midden, aan de voorkant of aan de marcherende rechterkant.
- Het tonen van de nationale vlag op auto’s is beperkt tot hoogwaardigheidsbekleders van de staat, zoals de president, gouverneurs, ministers, leden van het parlement, enz.
- De vlag moet halfstok worden gehesen als een indicatie van rouw – dergelijke beslissingen komen van de president van India. Gedurende deze tijd moet de vlag tot de top worden gehesen en vervolgens voorzichtig worden neergelaten tot halfstok.
Kent u nog andere interessante feiten over de vlag van India? Deel je gedachten hieronder.