Het belangrijkste teken van vitiligo is pigmentverlies, waardoor melkwitte vlekken (depigmentatie) op uw huid ontstaan. Andere, minder vaak voorkomende tekenen kunnen zijn:
- Het voortijdig witter of grijzer worden van het haar op uw hoofdhuid, wimpers, wenkbrauwen of baard
- Kleurverlies in de weefsels die de binnenkant van uw mond bekleden (slijmvliezen)
- Verlies of verandering van kleur van de binnenste laag van uw oog (netvlies)
Hoewel elk deel van uw lichaam door vitiligo kan worden aangetast, ontwikkelt de depigmentatie zich meestal eerst op delen van uw huid die aan de zon zijn blootgesteld, zoals uw handen, voeten, armen, gezicht en lippen. Vitiligo treedt meestal op in een van de volgende drie patronen:
- Plaatselijk. De depigmentatie blijft beperkt tot één of enkele delen van uw lichaam.
- Segmentaal. Verlies van huidskleur treedt op aan slechts één kant van uw lichaam.
- Generaliseerd. Pigmentverlies is wijdverspreid over vele delen van uw lichaam.
Hoewel het op elke leeftijd kan beginnen, verschijnt vitiligo vaak voor het eerst tussen de leeftijd van 20 en 30 jaar. De witte vlekken kunnen beginnen op uw gezicht boven uw ogen of op uw nek, oksels, ellebogen, genitaliën, handen of knieën. Ze zijn vaak symmetrisch en kunnen zich over het hele lichaam verspreiden. De aandoening treft beide geslachten en alle rassen in gelijke mate.
De meeste mensen met vitiligo zijn verder gezond en hebben een normale huidtextuur en -gevoel. De aandoening kan echter vaker voorkomen bij mensen met bepaalde auto-immuunziekten – ziekten waarbij uw immuunsysteem reageert tegen de eigen organen of weefsels van uw lichaam – zoals de ziekte van Addison, vitamine B-12 deficiëntie anemie (pernicieuze anemie), of schildklieraandoeningen, waaronder hyperthyreoïdie en hypothyreoïdie.
Het natuurlijke verloop van vitiligo is moeilijk te voorspellen. Soms stoppen de vlekken met zich te vormen zonder behandeling. In andere gevallen kan het pigmentverlies zich over het grootste deel van het huidoppervlak uitstrekken.