Vaginitis bij katten
Ook bekend als vaginitis, de ontsteking van de vagina kan op elke leeftijd en bij elk ras voorkomen. Het komt echter vaker voor bij honden dan bij katten.
Symptomen en typen
- Afscheiding uit de vulva
- Aantrekkingskracht op mannen (door vaginale afscheiding)
- Wrijven of slepen van de anale streek aan voorwerpen of oppervlakken
- Veelvuldig urineren (polyurie), ook op oneigenlijke plaatsen
- Vaak likken aan de vagina (door irritatie als gevolg van ontsteking)
Oorzaken
Vaginitis kan ontstaan door besmetting van het orgaan met ontlasting of urine of door bloedverzameling op de plaats. Een verwonding van de vagina of abcesvorming kan ook leiden tot vaginitis. Andere veel voorkomende onderliggende oorzaken zijn:
- Infecties van de urinewegen (viraal of bacterieel)
- Vaginale tumoren
- Zinkvergiftiging
- Problemen met plassen
Diagnose
Na het invullen van een volledige medische geschiedenis van uw dier, zal uw dierenarts een lichamelijk onderzoek uitvoeren, inclusief een bloedchemisch profiel, een volledig bloedbeeld, een urineonderzoek en een elektrolytenpaneel. Hoewel de resultaten van deze tests normaal kunnen zijn, zijn er uitzonderingen. Bij sommige katten kan het urineonderzoek wijzen op een ontsteking, terwijl biochemische tests kunnen wijzen op abnormaal hoge hormonen, een teken van baarmoederontsteking of zwangerschap.
Om neoplasie, vreemde lichamen en/of vernauwing van de voortplantingsbuizen uit te sluiten, kan uw dierenarts röntgenfoto’s van de buik aanraden. Echografie kan ook van groot nut zijn bij het diagnosticeren van vaginale massa’s.
Een monster van de vagina kan worden verzameld voor verder onderzoek. Het kan bijvoorbeeld worden gekweekt en microscopisch worden onderzocht, of het kan naar een laboratorium worden gestuurd om na te gaan of er pus, bloed of uitwerpselen in het monster aanwezig zijn.
Uw dierenarts zal ook de binnenkant van de vagina onderzoeken – met zijn/haar vinger of met een speciaal instrument, de vaginale scoop – om de aanwezigheid van een massa, tumor, vreemd voorwerp, met bloed gevulde holte, of abnormale vernauwing van de vagina uit te sluiten.
Behandeling
Of er is een ernstig onderliggend probleem zoals een tumor, vreemd voorwerp, etc., heeft een kat zelden een ziekenhuisopname of operatie nodig voor vaginitis. In het geval van een bacteriële infectie, zal uw dierenarts antibiotica voorschrijven. Antiseptica kunnen ook via de vagina worden toegediend om de infectie plaatselijk te helpen bestrijden.
Als de ontsteking optreedt voordat de puberteit moet plaatsvinden, verdwijnt deze meestal na de eerste oestrus (krolsheid) en is geen behandeling nodig. Anders kan het volledig verwijderen van de eierstokken en baarmoeder bij sommige katten worden aanbevolen, vooral als de aandoening medisch niet behandelbaar is.
Leven en behandeling
Als uw kat een operatie heeft ondergaan, kan ze een paar dagen pijnlijk aanvoelen. Meestal zal uw dierenarts pijnstillers voorschrijven om de pijn te verlichten. Een goede verzorging en een stressvrije omgeving bevorderen een snel herstel.
Nacontroles worden gebruikt om de voortgang van de behandeling te evalueren. De algemene prognose hangt echter grotendeels af van de onderliggende oorzaak van de vaginale ontsteking.