Transcript
NarRATOR:
Nog niet zo lang geleden hebben wetenschappers die de oceaan bestuderen een fascinerende ontdekking gedaan die ons heeft geholpen onze planeet Aarde beter te begrijpen.
Onder het diepe, troebele water vonden zij op de oceaanbodem hete bronnen die mineraalrijke vloeistoffen afgaven, die hydrothermale bronnen of hydrothermal vents worden genoemd.
Hydrothermale bronnen worden vaak in verband gebracht met onder water liggende vulkanen. Dit komt doordat vulkaanuitbarstingen ontstaan en in stand worden gehouden door de hitte van vulkanische activiteit op tektonische plaatgrenzen die over de hele wereld voorkomen.
Op deze plaatsen sijpelt zeewater door scheuren in de zeebodem en wordt verhit door gesmolten gesteente. Dit veroorzaakt chemische reacties tussen de twee, en het gewijzigde zeewater wordt hydrothermale vloeistof. Deze hete vloeistof keert snel terug naar de oceaan en vormt een hydrothermale opening.
Ondanks de ogenschijnlijk barre vulkanische omgeving, herbergen deze bronnen een grote verscheidenheid aan leven. Microben zoals bacteriën en archaea leven hier door het oogsten van chemische energie uit de hydrothermale vloeistof. Deze microben vormen de basis van een unieke voedselketen die kokerwormen, garnalen en zelfs krabben omvat die in gemeenschappen rond de luchtopeningen leven.
Hydrothermale bronnen en actieve vulkanen zijn moeilijk te vinden in de diepe oceaan. Om dit te doen kunnen wetenschappers gebruik maken van een reeks instrumenten, CTD’s genaamd, die het geleidingsvermogen, de temperatuur en de diepte in de oceaan meten. Veranderingen in watertemperatuur en troebelheid kunnen een teken zijn van een warmwaterbron of een uitbarstende onderwatervulkaan.
De ontdekking van deze bronnen en vulkanen heeft nieuwe ecosystemen aan het licht gebracht waarvan we het bestaan niet wisten, en heeft ons nieuwe dingen geleerd over de werking van de aarde. Wetenschappers zullen zeker nog veel meer te weten komen van de informatie die deze spektakels in de diepzee over uitbarstingen opleveren.