Type I spiervezel is ook bekend als “slow twitch oxidatieve” vezels. Spiervezels kunnen worden onderverdeeld in twee hoofdtypen: slow twitch (Type I) spiervezels en fast twitch (Type II) spiervezels. Type I-vezels worden gebruikt bij oefeningen van lagere intensiteit, zoals zeer lichte weerstandsarbeid die gericht is op spieruithoudingsvermogen en aerobe activiteiten van lange duur, zoals 5K- en 10K-lopen. Type I-vezels zijn te herkennen aan hun langzame contractietijden en hun hoge weerstand tegen vermoeidheid. Structureel hebben ze een kleine motorneuron- en vezeldiameter, een hoge mitochondriale en capillaire dichtheid, en een hoog myoglobinegehalte. ST-vezels hebben ook een lage voorraad creatinefosfaat, een laag glycogeengehalte en een hoge opslag van triglyceriden (de opgeslagen vorm van vet). ST-vezels bevatten weinig enzymen die betrokken zijn bij de glycolyse, maar wel veel enzymen die betrokken zijn bij de oxidatieve routes (Krebs-cyclus, elektronentransportketen).
ST-vezels worden voornamelijk gebruikt voor aërobe activiteiten die een geringe krachtproductie vereisen, zoals lopen en het handhaven van de lichaamshouding, maar zijn ook het belangrijkste vezeltype dat bij duursporters wordt aangetroffen. Bij de meeste activiteiten in het dagelijks leven worden ST-vezels gebruikt.
Zie ook
- Soorten spiervezels
- Spierstelsel
- Baggett, Kelly (n.d.). Inzicht in spiervezeltypen. Bodybuilding.nl. Ontvangen op 2008-10-17.
- Elizabeth Quinn (30 oktober 2007). Snelle en langzame tritch-spiervezels. Over.com. Ontvangen op 2008-05-13.
- Leyland, Tony (juli 2008). “Human Power Output en Crossfit Metcon Workouts”. CrossFit Journal (71).
- Karp, Jason R.. Spiervezeltypes en training. Coachr.org. Opgehaald op 2008-10-17.