Tussen 1985 en 2016 is de giraffenpopulatie wereldwijd met bijna 40 procent gedaald. Er leven nog iets meer dan 97.000 van deze langnekige zoogdieren in het wild, waaronder 68.000 volwassen dieren. Dit komt overeen met minder dan een kwart van de geschatte populatie Afrikaanse olifanten in de wereld, zo meldt Michael Biesecker voor Associated Press. Terwijl olifanten in 1978 werden opgenomen op de lijst van bedreigde diersoorten van de Amerikaanse Endangered Species Act, hebben giraffen nog niet zulke wettelijke bescherming gekregen.
Hoewel de U.S. Fish and Wildlife Service vorige week aankondigde dat zij ermee akkoord zouden gaan om de huidige status van het dier te herzien. Zoals Kayla Epstein van de Washington Post rapporteert, hebben de ambtenaren van de Fish and Wildlife Service nu tot 12 maanden de tijd om een diepgaand onderzoek uit te voeren naar de geschiktheid van giraffen voor de lijst. Na een periode van openbaar commentaar zal het agentschap zijn definitieve beslissing nemen.
Een petitie die in april 2017 door milieu- en natuurbehoudsgroepen is ingediend, kan de weg vrijmaken voor de toevoeging van giraffen aan de wetgevingswet. Volgens de verklaring presenteert de petitie “substantiële informatie dat opneming in de lijst gerechtvaardigd kan zijn,” omdat bedreigingen, waaronder landontwikkeling, burgerlijke onrust, commerciële handel en stroperij, grote obstakels vormen voor het voortbestaan van de soort op de lange termijn.
Cruciaal, schrijft Mihir Zaveri van The New York Times, is dat sommige natuurbeschermers zeggen dat het herzieningsproces langer zou kunnen duren dan verwacht, misschien zelfs jaren zou kunnen duren. Immers, het antwoord van de Wildlife Service op de petitie van 2017 kwam twee jaar na indiening in plaats van binnen het venster van 90 dagen dat door de federale wet is gemandateerd. De coalitie achter het beroep heeft in december een rechtszaak aangespannen om een antwoord af te dwingen, maar het blijft onduidelijk of deze rechtszaak de aanleiding is geweest voor de aankondiging van vorige week. Adam Peyman, manager van wildlife programma’s en operaties voor de Humane Society International, vertelt Zaveri dat de overheidsinstantie “routinematig deadlines overschrijdt.”
Als de petitie succesvol blijkt, zullen beschermingscampagnes gericht op het ondersteunen van giraffen in aanmerking komen voor federale financiering, en de grotendeels ongereguleerde praktijk van het importeren van giraffe lichaamsdelen zal worden beteugeld. Volgens Epstein van de Post werden tussen 2006 en 2015 39.516 giraffespecimens in de VS ingevoerd, waaronder 21.402 beenafsnijdsels, 3.008 stukken huid en 3.744 jachttrofeeën. Sommige van deze lichaamsdelen werden vervolgens gebruikt om dure kussens, laarzen, mesheften, bijbelhoezen en diverse snuisterijen te maken.
In gesprek met Zaveri van The New York Times, legt Peyman uit dat legale jacht, in tegenstelling tot habitatverlies en stroperij, een relatief kleine impact heeft op de wereldwijde giraffenpopulaties. Biesecker van de AP voegt daaraan toe dat de lokale bevolking in de 21 Afrikaanse landen waar de reuzenzoogdieren rondzwerven regelmatig op de dieren jaagt voor het vlees, terwijl trofeejagers in toenemende mate giraffen opsporen nu andere grootwilddoelen schaarser worden.
Paul Babaz, voorzitter van de jagersorganisatie Safari Club International, zegt tegen Biesecker dat het aantal giraffen afneemt, zelfs in landen waar de jacht op giraffen verboden is: “Het is voor mij duidelijk dat een gebrek aan jacht een oorzaak is van de afname van het aantal giraffen.”
Trofeejagers betalen af en toe een bijdrage voor de financiering van anti-stroperij-initiatieven in Afrikaanse landen. In een verklaring waarin de giraffe als bedreigde diersoort wordt veroordeeld, zegt de groep: “Deze maatregelen zouden de bereidheid van Amerikaanse jagers verminderen om voor giraffenjachten de hoofdprijs te betalen. Zonder dat daar iets tegenover staat, zou een vermelding op de ESA-lijst de inkomsten en stimulansen die de jacht momenteel genereert, kunnen verminderen. Dat betekent minder bescherming van de habitat, minder geld voor de strijd tegen het stropen en minder voordelen voor de plattelandsbevolking die zij aan zij leeft met giraffen en andere wilde dieren.”
Anderen, waaronder leden van de natuurbeschermingsgroepen die de petitie hebben ingediend, benadrukken de voordelen van het opnemen van giraffen in de ESA. De dieren werden in 2016 als kwetsbaar genoteerd op de Rode Lijst van bedreigde diersoorten van de Internationale Unie voor het behoud van de natuur, en twee ondersoorten zijn verder geclassificeerd als bedreigd of kritisch bedreigd.
“De Verenigde Staten zijn lang medeplichtig geweest aan de handel in giraffedelen, dus het is tijd voor de federale overheid om zijn nek uit te steken voor deze soort,” merkt Elly Pepper van de National Resources Defense Council op in een verklaring. “… Nu is het tijd om actie te ondernemen om ervoor te zorgen dat giraffen op de planeet blijven. Ze hebben bescherming nodig van de Endangered Species Act en wel nu.”