Say Hello door Carly Findlay
Say Hello is een innemende, eerlijke en empowerende memoires over Findlay’s ervaring als gehandicapte vrouw. Het boek onderzoekt hoe fandom en de gehandicaptengemeenschap Findlay hebben geholpen om kracht en individualiteit te vinden.
Findlay beschrijft Say Hello ook als boos op sommige momenten, en dat is het ook. Wat ik heb geleerd door dit boek te lezen en Findlay’s activisme te volgen, is dat het de taak is van niet-gehandicapte mensen om te luisteren, niet om defensief te zijn. Say Hello is rauw, mooi en grappig. De memoires verkennen werkelijk alle facetten van de menselijke emotie.
The Anti-Cool Girl door Rosie Waterland
Dit boek is wreed. Maar vreemd genoeg moest ik er ook hardop om lachen. Vaak. Dat is het briljante van Waterland’s boeiende schrijfstijl. Ik kreeg The Anti-Cool Girl voor mijn 21e verjaardag, en het was het perfecte moment in mijn leven om dit te lezen.
Waterland werd een online sensatie in Australië met haar hilarische recaps van The Bachelor (en nu hunker ik naar haar kijk op Love Island). Maar in The Anti-Cool Girl bespreekt Waterland alles van het leven met drugsverslaafde ouders en onbetrouwbare stiefvaders tot verschrikkelijke pesterijen op een elite privéschool, zelfmoordpogingen, eetstoornissen, geestelijke gezondheidsproblemen en ongemakkelijke seksuele ontmoetingen.
Ondanks deze ongelooflijk confronterende onderwerpen, vond ik dit boek hilarisch. Als je Waterlands schrijfstijl nog niet kent, is het moeilijk te beschrijven hoe briljant ze humor combineert met onderwerpen waar de meesten niet over durven te praten.
Ik denk dat deze eerlijke bespreking van onderwerpen die normaal taboe zijn, ook een deel is van wat The Anti-Cool Girl zo geweldig maakt. Hoewel niet iedereen die dit leest dezelfde ervaringen zal hebben meegemaakt, weet ik zeker dat de meeste mensen zich in minstens één aspect van deze memoires zullen herkennen.
Girl Logic door Iliza Shlesinger
Heb je UnVeiled of Elder Millenial al op Netflix bekeken? Dat moet je doen. Iliza is een komische QUEEN. Ze bracht haar memoires, Girl Logic, uit vóór die twee specials, dus als je haar onlangs hebt gevonden, heb je het misschien nog niet gezien. Het is verdomd briljant.
Girl Logic is deels memoir, deels gids voor het leven. Het bevat Iliza’s conversationele toon en handelsmerk humor. Advies over vriendschap, carrières, daten, lichaamsbeeld, pesten en seks wordt in context geplaatst met Iliza’s eigen ervaringen tijdens het opgroeien en de vroege volwassenheid.
Een van de dingen die ik het leukst vind aan Girl Logic is dat Iliza heel duidelijk maakt dat haar reis niet ten einde is. Zoals ze zegt, is het makkelijk om platitudes te verkondigen als je een succesvol hoogtepunt hebt bereikt. Maar dit boek is geschreven toen ze nog in de achtbaan van haar leven, relaties en carrière zat. De emoties die ze deelt zijn echt, en ik ben er zeker van dat de meeste vrouwen ze ongelooflijk herkenbaar zullen vinden. Er is op zijn minst één verhaal of een beetje advies dat iedereen nuttig zal vinden. Iliza gaat gemakkelijk over van daten naar het delen van verhalen over meedogenloze pesterijen door de mannelijke komieken die van haar verloren bij Last Comic Standing.
Er zijn geen platitudes van iemand die het ‘gemaakt’ heeft en laat zien dat het voor iedereen makkelijk is om daar te komen. Girl Logic erkent dat er mislukkingen zullen zijn, dat het leven een werk in uitvoering is.