Simon Cowell, voluit Simon Phillip Cowell, (geboren 7 oktober 1959, Brighton, East Sussex, Engeland), Engels ondernemer, platenbaas, en televisieproducent en persoonlijkheid bekend om zijn scherpe kritiek op deelnemers aan dergelijke shows als Pop Idol en de Amerikaanse spin-off, American Idol.
Terwijl hij op 16-jarige leeftijd van school ging, werd Cowell aangenomen om te werken in de postkamer van EMI Music Publishing en kreeg hij uiteindelijk, in 1979, de kans om artiesten te ontdekken die nieuw gepubliceerde liedjes zouden zingen. In 1985 richtte hij samen met een partner Fanfare Records op, dat enig succes oogstte voor het in 1989 ophield te bestaan. Later dat jaar nam BMG Records Cowell in dienst als artiest en repertoire adviseur. Het succes van de acts die hij voor BMG tekende vestigde hem als een steeds grotere invloed in de populaire muziek.
Gezien de populariteit van de Britse televisieserie Popstars (2000), een reality show rond concurrerende muzikale acts, ontwikkelden Cowell en de Britse muziek- en televisieproducent Simon Fuller het format van de show een stap verder door de kijkers de winnaars te laten kiezen in de laatste rondes van een nieuwe show, Pop Idol (2001-03). De Fox Broadcasting Company importeerde de show, samen met Cowell als jurylid, naar de Verenigde Staten, waar het in 2002 in première ging als American Idol. Het werd meteen een groot succes en werd de best bekeken Amerikaanse televisieshow. De populariteit was deels te danken aan Cowells bijtende kritiek op de kandidaten en soms ook op zijn collega-juryleden.
In 2006 won The X Factor (2004- ), een talentenjacht die mede werd beoordeeld door Cowell en mede werd geproduceerd door zijn bedrijf, Syco Productions, de prijs voor het beste amusementsprogramma van de Britse Academy of Film and Television Arts. Datzelfde jaar werd hij uitvoerend producent van drie nieuwe Amerikaanse shows-American Inventor (2006-08), een wedstrijd die de winnaar een productiecontract van een miljoen dollar beloofde; America’s Got Talent (2006- ), een show die openstond voor alle soorten entertainers en waar hij vanaf 2016 jurylid was; en Celebrity Duets (2006), een kortlopende zangwedstrijd tussen koppels van professionele zangers en beroemdheden. Cowell verkocht ook het format van Duets aan het Britse ITV. In 2007 was hij uitvoerend producent van Grease Is the Word, een reality show om de volgende sterren te vinden voor de Britse revival van de musical Grease. Dat jaar startte hij ook Britain’s Got Talent, waar hij jurylid was. In mei 2010 verliet Cowell American Idol om te werken aan een Amerikaanse versie van The X Factor (2011-13). Na de annulering van die show, keerde hij terug naar de Britse versie.
Zijn autobiografie, I Don’t Mean to Be Rude, but…, werd gepubliceerd in 2003.