Omstreeks 2% van de Indiase bevolking zijn Sikhs. Toch staan zij vanwege hun unieke uiterlijk soms voor India. Traditioneel houden de mannen hun haar en scheren ze hun baard of snor niet. Zij verzamelen hun hoofdhaar in een tulband. Het sikhisme is een relatief nieuwe godsdienst in India. Deze godsdienst werd opgericht door Goeroe Nanak. Goeroe Nanak werd in 1469 geboren in de Punjab regio van Noord-India. Goeroe Nanak was een Hindoe en hij hield van reizen en leren. Hij ontwikkelde een nieuwe religie en nam daarin op wat volgens hem de goede overtuigingen waren van de twee dominante religies in de Punjab-regio, het hindoeïsme en de islam. En het Sikhisme heeft inderdaad overtuigingen van deze twee religies. Van de Islam heeft het het geloof in het bestaan van een onzichtbare God overgenomen. Van het Hindoeïsme heeft het het geloof in Karma en reïncarnatie overgenomen, wat betekent dat je daden in dit leven je lot in de volgende incarnatie zullen bepalen. De Sikhs cremeren ook hun doden, net als in het Hindoeïsme.
De bedenkers van het Sikhisme probeerden enkele Indiase gebruiken af te schaffen, zoals het kastenstelsel en Sati – het verbranden van de weduwe. In het Sikhisme heeft iedereen gelijke rechten, ongeacht kaste, geloof, huidskleur, ras, geslacht of religie. Het Sikhisme verwerpt pelgrimstochten, vasten, bijgeloof en andere dergelijke rituelen. Het Sikhisme kent geen geestelijken omdat het dit beschouwt als een poort naar corruptie. Zij hebben echter wel voorlezers en zangers in hun tempels.
Een Sikh plaats van aanbidding wordt Gurdwara genoemd. Het Sikhisme is geen voorstander van pelgrimstochten naar heilige plaatsen, omdat God volgens het Sikhisme overal is en niet op een bepaalde plaats. Maar het Sikhisme heeft een paar belangrijke plaatsen, waarvan de Hari Mandir, ook bekend als de ‘Gouden Tempel’ in Amritsar in Punjab de belangrijkste plaats is en wordt beschouwd als het heiligste heiligdom van het Sikhisme.
Het Sikhisme legt de nadruk op gemeenschapsdiensten en het helpen van behoeftigen. Een van de onderscheidende kenmerken van het Sikhisme is de gemeenschappelijke keuken, Langar genaamd. In elke Gurdwara is er een Langar. Elke Sikh wordt verondersteld bij te dragen tot het bereiden van de maaltijden in de gratis keuken. De maaltijden worden aan iedereen geserveerd en worden zittend op de grond gegeten, dit om te benadrukken dat iedereen gelijk is. Het Sikhisme gelooft niet in het houden van vasten, want het lichaam is Gods geschenk aan de mens en daarom moet de mens het koesteren, onderhouden en in goede gezonde conditie houden, tenzij het vasten wordt gedaan om het menselijk lichaam te koesteren zoals bij gezonde diëten.
Goeroe Nanak die het Sikhisme vestigde was de eerste Goeroe. Na hem waren er nog negen Goeroes die de hoogste religieuze autoriteit vormden. De laatste Goeroe, Goeroe Gobind Singh, verkondigde dat na hem de Goeroe van de Sikhs het heilige boek van het Sikhisme, Guru Granth Sahib, zou zijn.
Guru Granth Sahib is geschreven in het Gurumukhi schrift. Het bevat de geschriften van de Sikh Goeroes en de geschriften van Hindoeïstische en Moslim heiligen. Maar uit nederigheid heeft Goeroe Gobind Singh zijn eigen geschriften niet opgenomen in het boek, dat hij uitriep tot de permanente Goeroe van de Sikhs. Zijn geschriften staan in een apart boek dat Dasam Granth heet. Guru Gobind Singh is ook de Guru achter het unieke uiterlijk van de Sikh mannen.
Tijdens Guru Gobind’s termijn als de Guru van de Sikhs en ook voor hem, was het heersende rijk van de Punjab regio het Moghul Rijk. De Moghuls waren Moslims. Sommige van de Moghul keizers, zoals Aurangazeb waren fanatieke moslims die de niet-moslims, waaronder de Sikhs, lastig vielen. Sommige van de Goeroe Sikhs werden zelfs geëxecuteerd door de Moghul keizers. Om hun vervolgingen te stoppen, besloot Goeroe Gobind om van zijn volgelingen een gemeenschap van strijders te maken. Hij veranderde zijn achternaam in Singh, wat leeuw betekent. Zijn volgelingen veranderden ook hun achternaam in Singh. Sindsdien werd onder de Sikhs een doopplechtigheid ingesteld waarbij de jongens de titel Singh kregen en de meisjes de titel Kaur wat prinses betekent. In die tijd was “Singh” als achternaam zeer populair bij een beroemde krijgerskaste van Noord-India, de Rajputs. Sommige van de eerste Sikhs waren ook Rajputs.
Om het voor zijn volgelingen gemakkelijker te maken elkaar te herkennen, koos Gobind Singh vijf tekens, waarvan sommige zelfs vandaag de dag nog de Sikhs symboliseren. De vijf tekens waren: ongeknipt haar; kam; zwaard of dolk; armband om de rechterpols en korte broek. De religieuze Sikhs kleden zich volgens de opdracht van Goeroe Gobind Singh en dragen een zwaard. De meeste Sikhs hebben zelfs vandaag nog ongekamd haar en verzamelen het in een tulband.
De nadruk op militante traditie en gemeenschapsdienst in het Sikhisme blijft ook nu nog bestaan en veel Sikhs dienen in het Indiase leger of bij de politie.