Rashad’s vrienden zijn Esquire (Jackie Long), Teddy (Jason Weaver) en Brooklyn (Albert Daniels). Ze zijn solide en gaan een leven lang mee. Esquire, die topcijfers heeft, is ober in een countryclub, waar hij de zwarte miljonair John Garnett (Keith David) ontmoet. Hij heeft een aanbevelingsbrief nodig voor zijn beursaanvraag voor de Ivy League. Garnett is blij hem er een te geven, en de slimme, beleefde jongen uit te nodigen in zijn landhuis aan de andere kant van de stad. En dat is wanneer …
Maar laten we even teruggaan naar Nieuw-Nieuw (Lauren London). Rashad ontmoet haar in de Cascade, ze vinden elkaar leuk, ze beginnen tijd met elkaar door te brengen, en het lijkt op liefde. Maar er is iets dat ze hem niet vertelt – hoewel ze dat bijna doet, voordat hij haar onderbreekt. Ik ga haar geheim niet verklappen, behalve dan dat het hun romance en hun vertrouwen in elkaar dreigt te doen zinken. En even lijkt het erop dat het Rashad’s vriendschap met Esquire kan vernietigen.
Wat deze plot schets niet beschrijft is de warmte en het hart van “ATL,” dat gaat over goede kinderen die min of meer zichzelf opvoeden. Oom George is geen slechte man, en op zijn 41e is hij lang genoeg conciërge geweest om zijn neefjes te smeken een opleiding te volgen. Maar als hij erachter komt dat Ant drugs verkoopt, is zijn onmiddellijke reactie pragmatisch: “We kunnen altijd wat geld gebruiken in dit huis.” Rashad is een stuk gestoorder, en onderneemt actie.
Maar zelfs daarvoor biedt de film een ongewoon portret van de 14-jarige als drugsdealer. Ja, hij werkt voor een man met een grote, dure auto (het gerommel van de geluidsinstallatie is een waarschuwingssysteem vooraf). Maar Ant’s eigen job is op een hoek te staan, uur na uur, eenzaam, koud, hongerig, bang, niet veel geld verdienend en dat dan gestolen te krijgen. De film mist het valse gevoel van empowerment dat drugs in de film soms lijkt te omringen.
Naast de andere kwaliteiten, die echt zijn, heeft de film ook veel muziek. De regisseur, Chris Robinson, heeft veel muziekvideo’s gemaakt, en twee van zijn acteurs zijn rapartiesten: Tip Harris neemt op als T.I. (en deed veel van de soundtrack) en Antwon Andre Patton neemt op als Big Boi. Hun muziek, plus de mix in de Cascade, zorgt voor een soundtrack die de film voortstuwt, vooral in de rolschaatsscènes, die zo gechoreografeerd zijn dat de ijsbaan op een magische plek lijkt. En ja, er is een Cascade in Atlanta en het is er net zo populair als het in de film lijkt. Ik weet dit omdat mijn vrouw op bezoek is bij familie en zij namen haar mee naar de Cascade en ze belde me een half uur geleden en ze had het geweldig naar haar zin. Kleine wereld.