In computernetwerken zoals het internet is een reverse proxy een veelgebruikt type proxyserver die toegankelijk is vanaf het openbare netwerk. Grote websites en content delivery netwerken gebruiken reverse proxies – in combinatie met andere technieken – om de belasting tussen interne servers te balanceren. Reverse proxies kunnen een cache van statische inhoud bijhouden, waardoor de belasting van deze interne servers en het interne netwerk nog verder wordt verminderd. Het is ook gebruikelijk dat reverse proxies functies als compressie of TLS-encryptie toevoegen aan het communicatiekanaal tussen de client en de reverse proxy.
Reverse proxies zijn meestal eigendom van of worden beheerd door de webdienst, en worden benaderd door cliënten vanaf het openbare internet. Een forward proxy daarentegen wordt doorgaans beheerd door een cliënt (of diens bedrijf), die normaal gesproken alleen toegang heeft tot een intern privénetwerk. De cliënt kan echter wel toegang krijgen tot de forward proxy, die dan namens de cliënt bronnen van het openbare internet ophaalt.
Reverse proxy servers zijn geïmplementeerd in populaire open-source webservers zoals Apache, Nginx en Caddy. Deze software kan HTTP-headers inspecteren, waardoor het bijvoorbeeld op een enkel IP-adres verzoeken kan doorsturen naar verschillende interne servers op basis van de domeinnaam van het HTTP-verzoek. Dedicated reverse proxy servers zoals de open source software HAProxy en Squid worden gebruikt door enkele van de grootste websites op het internet. Populaire commerciële aanbieders van reverse proxy servers zijn Cloudflare en Imperva.