Ratouille is een Amerikaanse computergeanimeerde komediefilm uit 2007, gepresenteerd door Walt Disney Pictures, geproduceerd door Pixar Animation Studios en gedistribueerd door de laatste originele film met de Buena Vista Pictures, die Cars was de laatste film voor het Pixar 1991-2005 Vista tijdperk. Het vertelt het verhaal van Remy (ingesproken door Patton Oswalt), een rat die in Parijs woont en chef-kok wil worden. De film was de achtste film geproduceerd door Pixar, en werd geschreven en geregisseerd door Brad Bird, die het stokje overnam van Jan Pinkava in 2005, en werd uitgebracht op 29 juni 2007 in de Verenigde Staten en op 12 oktober 2007 in het Verenigd Koninkrijk, tot zowel wijdverbreide kritische bijval en box office succes. Het was de laatste Disney/Pixar film die gebruik maakte van het Pixar exclusieve Walt Disney Pictures logo uit 1995, dat begon met Toy Story.
Plot
Remy is een rat die woont op de zolder van een Frans landhuis met zijn broer Emile en een rattenroedel geleid door zijn vader Django. Remy, begaafd met een sterk reuk- en smaakvermogen, wil een chef-kok worden, geïnspireerd door de onlangs overleden Franse topkok Auguste Gusteau. Maar in plaats daarvan wordt zijn talent gebruikt om rattengif te ruiken. Wanneer de roedel wordt ontdekt door de bewoner van het huis, vluchten ze het riool in; Remy raakt gescheiden van de anderen en belandt onder het restaurant van Gusteau in Parijs, waar hij in gesprek is met een hallucinatie van de beroemde chef-kok.
Op aandringen van Gusteau klimt Remy omhoog naar het dakraam van de keuken van het restaurant om het personeel in actie te zien. Daar ziet hij hoe Alfredo Linguini wordt ingehuurd als escuelerie door Skinner, de huidige eigenaar van het restaurant, en Gusteau’s voormalige sous-chef. Wanneer Linguini een deel van de soep morst en probeert deze opnieuw te maken met willekeurige ingrediënten, is Remy geschokt en valt in de keuken; in plaats van te ontsnappen, maakt hij de soep weer in orde. Remy wordt door Linguini betrapt, net zoals Linguini door Skinner wordt betrapt, maar voordat iemand het bedienend personeel kan tegenhouden, wordt de soep opgediend en een succes bevonden. Colette, de enige vrouwelijke chef-kok van het personeel, overtuigt Skinner ervan Linguini aan te houden, in de overtuiging dat hij het succes achter de soep is. Linguini neemt Remy mee naar huis in plaats van hem te doden, omdat Remy de “kleine chef” was die de soep heeft gemaakt.
Na veel training overwinnen Remy en Linguini hun taalbarrière waarbij Remy Linguini’s haar onder zijn toque Blanche trekt om zijn ledematen als een marionet te besturen. Het duo slaagt erin de door Skinner bedachte uitdagingen aan te gaan. Skinner, die Linguini’s talenten wantrouwt, ontdekt dat Linguini eigenlijk Gusteau’s zoon is en volgens Gusteau’s testament de rechtmatige eigenaar van het restaurant; deze onthulling zou Skinner’s plannen om Gusteau’s naam te gebruiken om een lijn magnetronmaaltijden op de markt te brengen, ruïneren. Remy ontdekt de documenten en brengt ze naar Linguini, die vervolgens Skinner ontslaat en de controle over het restaurant overneemt. Linguini en Colette beginnen zelfs een romantische band te ontwikkelen, waardoor Remy zich buitengesloten voelt en als vanzelfsprekend wordt beschouwd. Remy vindt Emile in de vuilnisbak van het restaurant, en Remy wordt herenigd met de roedel. Django waarschuwt Remy dat mensen en ratten nooit met elkaar zullen kunnen opschieten, maar Remy gelooft hem niet. Ondertussen voedt Remy Emile en zijn vrienden met tegenzin door ’s nachts uit de voorraadkast van de keuken te stelen.
Anton Ego, een voedselrecensent wiens vorige recensie Gusteau’s een ster heeft gekost, kondigt aan dat hij het restaurant de volgende dag opnieuw zal recenseren vanwege het toenemende succes. Linguini, onder druk van Ego’s aanstaande komst, heeft ruzie met Remy, waardoor Remy wraak neemt door die avond een inval te doen in de voedselvoorraad van de keuken. Linguini betrapt de ratten op heterdaad en jaagt ze allemaal naar buiten, inclusief Remy, die zich verraden voelt. Remy, neerslachtig, wordt gevangen genomen door Skinner. In zijn kooi heeft Remy nog een laatste gesprek met zijn spook Gusteau, die hem vertelt dat de rat zijn leiding nooit nodig heeft gehad en op dat moment wordt hij bevrijd door Django en Emile. Remy keert terug naar de keuken, waar een uitzinnige Linguini zich verontschuldigt en Remy terug vraagt om te helpen. Linguini onthult vervolgens de waarheid over Remy aan het personeel, dat zich bedrogen en verraden voelt; Colette komt later terug nadat ze zich Gusteau’s motto herinnert: “Iedereen kan koken.”
Onder de indruk van de vastberadenheid van zijn zoon organiseert Django de rest van de meute om in de keuken te helpen. Ze gooien Skinner en een gezondheidsinspecteur, vastgebonden en gekneveld, in de vriezer als ze zich ermee willen bemoeien. Linguini gebruikt rolschaatsen om in zijn eentje alle tafels te bedienen, terwijl Remy en Colette samenwerken om een variatie op ratatouille voor Ego te bereiden. Ego is verbaasd over het gerecht, dat jeugdherinneringen aan de kookkunst van zijn moeder oproept, en vraagt de chef te spreken. Linguini en Colette wachten tot alle andere klanten weg zijn om Remy aan Ego voor te stellen. Hoewel hij aanvankelijk niet gelovig was, wordt Ego toch de keuken binnengebracht om te zien hoe Remy het gerecht klaarmaakt; hij vertrekt zonder verder commentaar. Tot ieders verbazing schrijft Ego de volgende dag een lovende recensie over de maaltijd en verklaart Remy tot “niets minder dan de beste kok in Frankrijk.”
In de ontknoping wordt Gusteau’s door de gezondheidsinspecteur gesloten en verliest Ego zijn baan en zijn geloofwaardigheid als eetcriticus omdat hij een restaurant vol ratten heeft geprezen. Hij financiert echter gretig een nieuw restaurant dat wordt gerund door Linguini en Colette, met eetzalen voor zowel mensen als ratten en een keuken waar Remy kan blijven koken. De laatste scène toont een lange rij buiten en een bord met daarop een rat met een toque en een lepel, met daarboven de naam “La Ratatouille” als de rattenkolonie zich vestigt in hun nieuwe onderkomen op de zolder van de bistro.
Cast
- Patton Oswalt als Remy
- Lou Romano als Alfredo Linguini
- Janeane Garofalo als Colette Tatou
- Ian Holm als Chef Skinner
- Peter O’Toole als Anton Ego
- Brad Garrett als Auguste Gusteau
- Brian Dennehy als Django
- Peter Sohn als Emile
- Will Arnett als Horst
- Julius Callahan als Lalo/Francois
- James Remar als Larousse
- John Ratzenberger als Mustafa
- Teddy Newton als Talon Labarthe
- Jamie Oliver als Gezondheidsinspecteur (UK versie)
- Jake Steinfield als Git de laboratoriumrat
- Brad Bird als Ambrister Minion
- Stéphane Roux als TV-verteller
Tony Fucile als Pompidou/Gezondheidsinspecteur
Extra stemmen
- Jack Bird als Tiener Rat
- Andrea Boerries als Straatvrouw
- Marco Boerries als Food Snob #3
- Lindsey Collins als mishandelende vriendin
- Thomas Keller als Food Snob #1
- Brad Lewis als mishandelende vriend
- Lori Richardson als Food Snob #2
Paris Loop Group
- Jean Marie Ancher
- Eric Aubrahn
- Patrick Béthune
- Anne Dolan
- Jodi Forrest
- Steve Gadler
- David Gasman
- Matthew Géczy
- Randall Holden
- Tercelin Kirtley
- Mark Lesser
- Sharon Mann
- Marie-Eugénie Maréchal
- Pascal Massix
- Kentaro Matsuo
- Marc Pérez
- Doug Rand
- Stéphane Roux
- Estelle Simon
- Sybille Tureau
- Allan Wenger
Lijst van Cameo’s
- De Pizza Planet vrachtwagen verschijnt op de brug over de Seine in de scène waarin Skinner achter Remy aanzit.
- Tijdens een straatscène is Bomb Voyage op de achtergrond te zien als mimespeler.
- De jongen die naar de mimespeler kijkt is de jonge Anton Ego (uit Antons flashback).
- Bomb Voyage is ook te zien op de voorpagina van de krant waarin Colette de recensie van Solene LeClaire voorleest.
- Een schaduw van Dug uit de latere Pixar-film Up is te zien als Remy door een appartement rent.
- Als Linguini een schuilplaats voor Remy zoekt, blijkt zijn boxershort een The Incredibles-logo te hebben.
- Er zijn verschillende Chinese voedseldozen te zien in Linguini’s koelkast, die overeenkomen met de doos die Manny en Gypsy gebruikten om hun act in A Bug’s Life op te voeren.
- Een poster met het superpak van Mr. Incredible is kort te zien tijdens de scène waarin Skinner achter Remy aanzit.
- Wanneer Emile de smaak van de aardbei probeert te voelen, zijn er een paar noten van het liedje “Bella Notte” uit Lady and the Tramp te horen.
- Sommige kaviaar die in Gusteau’s voorraadkast te zien is, is gebrandmerkt als “Nemo”, de naam van Marlins zoon in Finding Nemo.
- Toen Linguini zijn fiets achterop de tv wilde zetten, deed hij het licht niet aan.
- Toen het licht uit was, verscheen Hal de kakkerlak uit de volgende Pixar-film WALL-E.
- Linguini heeft een voetbal op zijn plank staan, die dezelfde voetbal is van het robotkind aan het begin van Monsters, Inc.
- A113, een populaire running gag voor de meeste Pixar-films, verschijnt op een label aan het oor van de stoere rat.
- De uitspraak van Skinner “YOU’RE FIRED!” aan Linguini is een verwijzing naar Harry Tasker’s zin tegen de terrorist Aziz in True Lies voordat de antagonist letterlijk wordt afgevuurd vanuit een straaljager, waardoor hij samen met een helikopter vol met zijn handlangers verdampt.
Kritische ontvangst
Ratouille kreeg lovende kritieken van critici. De review aggregator website Rotten Tomatoes rapporteerde een 96% approval rating met een gemiddelde waardering van 8.50/10 gebaseerd op 251 reviews. De consensus van de site luidt: “Pixar slaagt opnieuw met Ratatouille, een verbluffend geanimeerde film met een snel tempo, memorabele personages, en over het algemeen goede humor.” Een andere recensie-aggregatiewebsite Metacritic, die een genormaliseerde beoordeling toekent op basis van 100 topbeoordelingen van mainstream critici, berekende een score van 96 uit 100 op basis van 37 beoordelingen.
A. O. Scott van The New York Times noemde Ratatouille “een bijna foutloos stuk populaire kunst, evenals een van de meest overtuigende portretten van een kunstenaar ooit vastgelegd op film”; echoënd het karakter Anton Ego in de film, eindigde hij zijn recensie met een eenvoudige “dank u” aan de makers van de film. Wally Hammond van Time Out gaf de film vijf van de vijf sterren en zei: “Een test voor kleine kinderen, een beetje nostalgisch en zo mannelijk gedomineerd als een moderne keuken mag het dan zijn, maar dit zijn slechts pietluttigheden over deze verrukkelijke toevoeging aan het Pixar pantheon. Andrea Gronvall van de Chicago Reader gaf de film een positieve recensie en zei: “Brad Bird’s tweede samenwerking met Pixar is ambitieuzer en meditatiever dan zijn Oscarwinnende The Incredibles.” Owen Gleiberman van Entertainment Weekly gaf de film een B en zei: “Ratatouille heeft de technische magie van Pixar zonder, op de een of andere manier, de volle Pixar-smaak. Het is Brad Bird’s geniale dessert, niet zozeer ongelooflijk als wel zoetig eetbaar.” Peter Travers van Rolling Stone gaf de film drieënhalve ster op vier en zei: “Wat Ratatouille zo’n hilarisch en hartverwarmend wonder maakt, is de manier waarop Bird erin slaagt om het je te laten besluipen. En kijk eens naar die score van Michael Giacchino, een perfect compliment voor een heerlijke maaltijd.” James Berardinelli van ReelViews gaf de film drie van de vier sterren en zei: “Voor ouders die tijd in de bioscoop willen doorbrengen met hun kinderen of volwassenen die iets lichters en minder testosteron-georiënteerd willen dan de gebruikelijke zomerkost, biedt Ratatouille een hartig hoofdgerecht.” Christy Lemire van de Associated Press gaf de film een positieve recensie en zei: “Ratatouille is vrij van het soort gratuite pop-cultuur verwijzingen die zoveel films van het genre plagen; het vertelt een verhaal, het is heel erg van onze wereld, maar het gaat nooit voor de goedkope, gemakkelijke gag.” Justin Chang van Variety gaf de film een positieve recensie en zei: “De meesterkoks van Pixar hebben alle juiste ingrediënten gemengd – overvloedige verbale en visuele humor, geniale slapstick timing, een soepje Gallische verfijning – om een warm en onweerstaanbaar brouwsel te produceren.”
Michael Phillips van de Chicago Tribune gaf de film vier van de vier sterren en zei: “De film mag dan wel geanimeerd zijn, en grotendeels in beslag genomen door ratten, maar de puls is bevredigend menselijk. En je hebt nog nooit een computergeanimeerde film gezien met dit soort visuele panache en detail.” Rafer Guzman van Newsday gaf de film drie van de vier sterren en zei: “Zoveel computergeanimeerde films zijn brutaal, luid en knallend met pop-cultuur komedie, maar Ratatouille heeft de warme gloed van een favoriet boek. De personages zijn meer dan de som van hun gigabyte-verslindende delen – ze voelen handgemaakt aan.” Roger Moore van de Orlando Sentinel gaf de film drie van de vijf sterren en zei: “Is Pixar zijn magische recept kwijt? Ratatouille is gevuld met vrij generieke animatiebeelden, een paar bescheiden achtervolgingen, een paar goede gags, niet veel lachsalvo’s.” Scott Foundas van LA Weekly gaf de film een positieve recensie en zei: “Bird heeft de ruwe ingrediënten van een antropomorf-dierlijke kiddie matinée genomen en ze opgeklopt tot een onstuimig brouwsel over niets minder dan de principes van artistieke creatie.” Colin Covert van de Star Tribune gaf de film vier van de vier sterren en zei: “Het is niet alleen de computeranimatie die levendig driedimensionaal is. Het zijn ook de goed uitgewerkte personages… Ik daag je uit om een andere animatiefilm te noemen die zo overloopt van overbodige schoonheid.” Steven Rea van The Philadelphia Inquirer gaf de film drie en een halve ster op vier en zei: “Met Ratatouille levert Bird opnieuw niet alleen een geweldig, geestig verhaal, maar ook oogverblindende visuals.” Bill Muller van The Arizona Republic gaf de film vier en een halve ster van de vijf, en zei: “Net als de borrelende soep die een sleutelrol speelt in Ratatouille, is de film een verrukkelijke mix van ingrediënten die het gehemelte prikkelt en je hongerig achterlaat voor meer.”
Disney was van plan een wijn te produceren om de release van Ratatouille aan de man te brengen. Het wijninstituut van Californië waarschuwde hen geen reclame te maken voor alcohol met tekenfilmfiguren, en het plan werd geschrapt.
Release
Home media
Hoofdartikel: Ratatouille (video)
Ratatouille werd op 6 november 2007 uitgebracht op dvd en Blu-ray, en was een van de best verkochte dvd’s van 2007.
Op 29 mei 2015 keert EliToons de vijf Pixar-films als Ratatouille (29 mei), WALL-E (30 mei), Cars (31 mei), Incredibles (5 juni) en Finding Nemo (6 juni) plus twee DreamWorks als Over the Hedge (7 juni) en Madagascar (13 juni) terug in een weekendblok genaamd “Movie Weekend”.
Trivia
- Dit is Brad Bird’s tweede Pixar-film, en daarmee zijn derde na Warner Bros’ The Iron Giant in 1999 en The Incredibles in 2004
- De film zou oorspronkelijk in 2006 uitkomen. Echter, op 7 december 2004 werd de datum veranderd in 2007. Dit gebeurde omdat Disney/Pixar de releasedatum van Cars veranderde, van 4 november 2005, naar 9 juni 2006, waardoor de film naar 2007 werd verschoven.
- In een scène wordt onthuld dat alleen de dieren elkaar kunnen horen praten, een geval van “publieksfilter”. Ironisch genoeg is Remy in staat om te praten met Gusteau, een verzinsel van Remy, en hij is in staat om Remy te begrijpen.
- Volgens een bepaalde wiki site, wordt Ratatoing, een Braziliaanse computer graphics cartoon uit 2007 van Vídeo Brinquedo, beschouwd als een “ripoff” van Ratatouille.
- Dit was de laatste Pixar-film die het in 1995 voor de studio op maat gemaakte exclusieve Walt Disney Pictures-logo gebruikte sinds Toy Story. Vanaf Pixars latere film WALL-E in 2008 gebruikten alle Pixar-films die volgden het Walt Disney Pictures-logo uit 2006.
- Dit was de laatste Read-Along versie van de film die werd ingesproken door Roy Dotrice.
- Dit is Pixar’s eerste originele film sinds A Bug’s Life in 1998 en de eerste post-Disney aankoop Pixar film die in de zomer wordt uitgebracht.
- Dit is de eerste film van Pixar die een nieuwe onafhankelijk geproduceerde speelfilm is met nieuwere animatie nadat Pixar werd gekocht door Disney.
- In 2020 maakte een TikTok-gebruiker een lied als eerbetoon aan Remy, het hoofdpersonage van de film. Uiteindelijk begonnen andere TikTok-gebruikers het lied te remixen, evenals choreografie, decorontwerp en nieuwe liedjes om een volledige musical te creëren. Ratatouille de Musical werd gestreamd op 1 januari 2021.
- De sterrenclassificatie die in de film wordt afgebeeld is een beetje artistieke vrijheid. In Frankrijk worden restaurants beoordeeld door de Michelingids, die een rangschikking met drie sterren hanteert. Maar de Amerikaanse producenten hebben blijkbaar besloten dat uitleg van dat systeem contraproductief zou zijn voor het verhaal, en hebben daarom de meer bekende vijf-sterren rangschikking gebruikt die internationaal het best geassocieerd wordt met de kwaliteitsclassificatie van hotels. Dus in werkelijkheid zou Gusteau’s drie-sterren ranking hebben betekend dat het in de top tier van eetgelegenheden zat.
-
Ratatouille op Wikipedia -
Ratatouille op Pixar Wiki
-
Ratatouille op Disney.com
v – e – d
 |
|||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Media | Disney Parken | Characters | Locaties | Songs | Objects | Zie ook |
v -. e – d
 |
|||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Walt Disney Animation Studios | Pixar | Disneytoon Studios | Lucasfilm Animation Studios | Live-Action Films with Non-CG-animatie | Animated Films Distributed by Disney | Studio Ghibli Films gedistribueerd door Disney |