Iedereen heeft wel eens momenten waarop we iets vergeten, we hadden iets dat we onszelf opdroegen te doen, maar om de een of andere reden komt de informatie er niet zomaar “uit” op het moment dat we het nodig hebben. Vergeten is het falen om informatie terug te halen (Goldstein, 2011, p. 181). Vaak proberen we onszelf hints te geven om iets te onthouden. Deze hints kunnen worden aangeduid als retrieval cues. Retrieval cues zijn “woorden of andere stimuli die ons kunnen helpen informatie terug te halen die in ons geheugen is opgeslagen” (Goldstein, 2011, p. 182).
Ik ben altijd vreselijk geweest in het onthouden van wachtwoorden, het lijkt wel of ik nooit meer dan een wachtwoord kan onthouden. Helaas stellen de meeste websites tegenwoordig complexe eisen aan je wachtwoord, ze willen dat je een hoofdletter, een cijfer, een symbool, enz. allemaal in één wachtwoord gebruikt. Dit is veel meer dan wat mijn geest kan opslaan voor een wachtwoord. Om wat voor reden dan ook, lijk ik nooit een logboek van mijn wachtwoorden bij te houden, wat mijn leven zo veel gemakkelijker zou maken. Dus om mezelf verschillende wachtwoorden te laten herinneren, geef ik mezelf verbale hints voor het wachtwoord dat ik misschien heb gebruikt. Deze verbale hints worden “cued recall” genoemd, waarbij je herinneringen ophaalt aan stimuli die je in het verleden bent tegengekomen, meestal in de vorm van een woord of een zin (Goldstein, 2011, p. 182). Bijvoorbeeld, om mijn wachtwoord te helpen herinneren, als mijn wachtwoord mijn neefjes naam zou bevatten, zou ik een hint voor mezelf plaatsen die iets zou zeggen als “wat is de naam van je oudste neefje?”
Timo Mantyla’s 1986 woord experiment toont aan dat retrieval cues uiterst belangrijke informatie bieden voor het proces van retrieval, maar het stelt ook dat retrieval cues effectiever zijn wanneer de persoon die de cue creëert dezelfde persoon is die zich de informatie moet herinneren (Goldstein, 2011, p. 183). Zoals ik al zei, zou ik in mijn kwestie over wachtwoorden de bovenstaande vraag als hint gebruiken, als mijn wachtwoord de naam van mijn neefje bevat, maar ik maar één neefje heb. Deze vraag werkt voor mij het beste, omdat het voor mij heel gemakkelijk is om te onthouden dat ik maar één neefje heb. Iemand anders die naar deze hint kijkt, kan denken dat ik meer dan één neefje heb, en dus kan de hint niets voor hen doen, omdat ze niet alle informatie hebben die nodig is om de vraag te beantwoorden. Het is bijna alsof je een adres probeert te vinden zonder het straatnummer.
Herkenningstekens hoeven niet altijd in de vorm van een woord of een zin te zijn. Het kan ook een bepaalde geur zijn, een locatie, of zelfs een geluid. Als je terugkeert naar de plaats waar je een herinnering voor het eerst hebt opgedaan, is de kans groter dat je je een gebeurtenis herinnert die daar heeft plaatsgevonden. Als u een liedje hoort dat u in jaren niet had gehoord, kan dat u terugbrengen naar de tijd dat u voor het eerst kennismaakte met het liedje en wat u op dat moment aan het doen was. Geur is ook een krachtig geheugensteuntje. Ik herinner me dat mijn vriendje dezelfde cologne droeg. Jarenlang had ik die geur in mijn zintuigen verankerd. Als ik op straat was en iemand anders droeg dezelfde cologne, en ik rook de geur van die cologne, dan dacht ik automatisch aan hem en keek om me heen om te zien of hij niet in de buurt was.
In conclusie, ons geheugen heeft een groot vermogen om informatie te verkrijgen en vast te houden. De informatie lijkt misschien niet altijd toegankelijk op het moment dat we die nodig hebben, dat zijn de momenten waarop we dingen “vergeten”. Dingen gaan niet zomaar verloren in onze hersenen, nadat we een stimulans hebben ervaren, verdwijnen dingen niet, ze worden gewoon niet teruggehaald. Herinneringsaanwijzingen kunnen ons helpen dingen gemakkelijker te onthouden. Je kunt doen zoals ik, en jezelf cued recalls geven om te helpen een wachtwoord te onthouden, of je kunt de plaats waar een gebeurtenis voor het eerst plaatsvond opnieuw bezoeken. Geluid en geur kunnen ook helpen bij het helpen herinneren van dingen. “Succesvol terughalen hangt af van het vermogen van terughaalcues” (Griggs, 2012).
Goldstein, E. (2011). Cognitieve psychologie: Connecting mind, research, and everyday experience (3rd ed.). Australië: Wadsworth Cengage Learning.
Griggs, R. (2012). Psychologie: A concise introduction (3rd ed.). New York, NY: Worth.