Als een vrouw besluit dat ze klaar is met kinderen krijgen, zijn er veel opties om een volgende zwangerschap te voorkomen. Eén populaire methode, sterilisatie van de eileiders, heeft bij sommige vrouwen ernstige en onverwachte bijwerkingen die ook de artsen voor een raadsel stellen.
Tubal ligation surgery, often referred to as “tying your tubes,” is een permanente methode van geboortebeperking – en wereldwijd de meest voorkomende vorm ervan. Voor Stacey Underwood leek het praktisch na de geboorte van haar vijfde kind. Maar haar symptomen begonnen onmiddellijk na de procedure.
“Het is alsof mijn lichaam in shock raakte,” vertelde Underwood, 36, uit Lexington, North Carolina, aan TODAY. “Binnen zes tot acht uur was er iets heel vreemds aan de hand.”
Een week later begonnen de rillingen en het nachtelijk zweten. Bezorgd belde ze haar arts, die haar aanraadde naar de eerste hulp te gaan omdat ze vreesden dat ze postpartum zwangerschapsvergiftiging had.
“Het waren een soort stuiptrekkende rillingen en ik werd wakker en mijn kleren waren doorweekt,” legde ze uit.
Hoewel de tests geen onderliggende problemen aan het licht brachten, voelde Underwood zich nog steeds ziek.
“Ik herinner me dat ik ging zitten en mijn symptomen op Googelde,” zei ze. “Het post-tubal ligation syndrome kwam naar boven.”
Wat is post-tubal ligation syndrome, en wat zijn de symptomen?
Voor een nieuwe serie vroeg TODAY vrouwen om hun verhaal te doen over problemen bij het krijgen van een diagnose. Een verrassend aantal vrouwen vertelde TODAY over complicaties na een eileidersluiting. De aandoening wordt in de medische wereld het post-tubal ligation syndrome genoemd, hoewel het niet algemeen bekend is. Volgens een literatuuroverzicht over het onderwerp dat in 1992 werd gepubliceerd, meldden sommige vrouwen een verscheidenheid aan symptomen te ervaren, waaronder pijnlijke menstruaties (krampen), langdurige bloedingen tijdens de menstruatie en bloedingen halverwege de cyclus.
Vrouwen meldden aan TODAY dat ze bijkomende symptomen ervoeren zoals vermoeidheid, migraine, misselijkheid, depressie, stemmingswisselingen en verlies van zin in seks.
Sommige artsen speculeren dat de aanhoudende problemen het gevolg zouden kunnen zijn van hormoonverlies of andere niet gediagnosticeerde aandoeningen.
“Ik heb nooit mijn lente teruggekregen,” vertelde Kristen Hoy, 35, uit Clementon, New Jersey, aan TODAY. “Mijn eerste menstruatie … ik viel letterlijk op mijn knieën en ik moest naar de eerste hulp omdat ik binnen een uur door een tampon heen bloedde.”
Sindsdien heeft Hoy last van verlammende misselijkheid, migraine en verslechterende stemmingen.
“Ik werd gewoon merkbaar depressiever,” legde ze uit. “Ik kon die vermoeidheid niet van me afschudden.”
Hoy wist dat ze na haar derde kind geen kinderen meer wilde en haar artsen zeiden dat sterilisatie het beste werkte. Toch kreeg ze weinig waarschuwing over de bijwerkingen.
“Ze zeiden: ‘Je hormonen zullen prima zijn. Je zult het niet eens merken,” zei Hoy. “Het was een complete ravage.”
Underwood en Hoy geloven dat ze PTLS ervaren, maar ze hebben moeite om hulp te krijgen.
“Ik voel me zo verslagen. Ik zou het kantoor uitlopen en huilen. Ik zou nergens komen,” zei Underwood. Ze heeft al vijf jaar last van symptomen die steeds erger worden, waaronder bijna constante bloedingen.
“Dat vrouwen dit meemaken en dat artsen niet luisteren, is hartverscheurend,” zei ze.
Uitleg over de verwarring rond PTLS
Volgens de meest recente statistieken van de Centers for Disease Control and Prevention heeft meer dan 13% van de vrouwen in de leeftijd van 15-44 jaar een sterilisatie van de eileiders ondergaan. Het is permanent, maar niet perfect. Een zeer klein percentage van de vrouwen kan zwanger worden na de sterilisatie. Deskundigen zeggen dat na een onbedoelde zwangerschap spijt de meest voorkomende bijwerking is.
“Als je van gedachten verandert, is het moeilijk terug te draaien,” vertelde Dr. John Harris, assistent professor bij de afdeling Verloskunde, Gynaecologie en Voortplantingswetenschappen aan de Universiteit van Pittsburgh School of Medicine, aan TODAY.
Volgens het American College of Obstetricians and Gynecologists worden bij sterilisatie van de eileiders de eileiders verwijderd of doorgesneden en afgebonden met een speciale draad, dichtgemaakt met banden of klemmen, afgesloten met een elektrische stroom of geblokkeerd met littekenweefsel gevormd door kleine implantaten. Het doel van de operatie is te voorkomen dat het sperma een eicel kan bereiken.
Het afknippen van de eileiders zou geen invloed mogen hebben op de werking van de eierstokken en de hoeveelheid hormonen die een vrouw aanmaakt, mag niet veranderen. Maar artsen geven toe dat er niet veel onderzoek is gedaan naar de ingreep – of meer specifiek, wat er gebeurt met vrouwen na een eileiderafsluiting.
In de late jaren negentig publiceerden de Centers for Disease Control and Prevention de CREST-studie, waarin werd gekeken naar het aantal mislukte eileiderafsluitingen. Daarin vroegen onderzoekers vrouwen ook naar hun menstruatie.
“Een van de dingen waar ze naar keken: Veroorzaakt een eileiderafsluiting een abnormale menstruatie?” zei Dr. Charles Monteith, die een praktijk heeft gespecialiseerd in het omkeren van eileiders in Raleigh, North Carolina. “De conclusie was dat dit niet het geval was.”
Maar de studie onderzocht geen van de andere symptomen die vrouwen melden na een eileiderafsluiting. In de meeste gevallen vragen vrouwen om terugdraaiing omdat ze meer kinderen willen, zei Monteith. Maar sommigen ervaren symptomen die gewoon niet logisch zijn en dat heeft zijn denken veranderd.
“Ik (vroeger) zei dat een eileiderverwijding geen problemen veroorzaakt,” zei hij. “
“Deze symptomen zijn allemaal gerapporteerd en er is min of meer bewijs omheen,” zei Harris. “Een minderheid van de vrouwen kan het gevoel hebben dat hun menstruatie anders is.”
Hij merkte echter op dat studies niet hebben aangetoond dat een eileiderafsluiting invloed heeft op de manier waarop het lichaam van de vrouw functioneert.
“We kunnen niet vinden dat er een verschil is in hoe de eierstok werkt,” zei Harris. “Er zou geen directe relatie moeten zijn tussen een eileiderafsluiting en seksuele functie. Ik geloof helemaal dat vrouwen deze symptomen ervaren. Het is een beetje moeilijker als je niet kunt zeggen dat het ‘dit ene ding’ is.”
Gynaecoloog Dr. Christine Greves heeft ook gehoord van patiënten die zeggen dat hun lichaam is veranderd na een eileiderafsluiting.
Als Greves, van het Centrum voor Verloskunde en Gynaecologie van Orlando Health, advies geeft over gezinsplanning, heeft ze het vaak over omkeerbare methoden, zoals een intra-uterien apparaatje. Hoewel er volgens haar weinig bewijs is voor PTLS, denkt ze dat sommige vrouwen achteraf symptomen ervaren omdat ze niet langer afhankelijk zijn van orale anticonceptie.
“Het is niet zo dat de tubal zelf deze problemen veroorzaakt,” zei Greves. “
Monteith heeft bij sommige van zijn patiënten endometriose op de eileiders geconstateerd, die na de eileiderafsluiting leek te zijn ontstaan, en hij vindt dat dit verband verder moet worden onderzocht.
Bij andere vrouwen denkt hij dat sommige veranderingen in levensstijl die optreden na de eileiderafsluiting de symptomen veroorzaken.
“Voor de meeste vrouwen geldt dat ze gedurende het grootste deel van hun reproductieve leven een of andere hormonale methode gebruiken om zwangerschap te voorkomen,” zei hij. “Het nemen van hormonale anticonceptie, zwanger zijn, borstvoeding geven, (en deze) hebben de neiging om bekkenpijn, menstruatie te verminderen.”
Post-tubale ligatie syndroom behandeling
Er is geen test voor het syndroom. De symptomen beginnen weken of maanden na de ingreep, niet jaren, zei Monteith. Vrouwen die bijwerkingen ervaren, moeten hun hormonen en schildklieren laten testen, stelde hij voor.
Niet-chirurgische behandelingen zoals hormonale therapie, orale anticonceptie, schildkliermedicatie of bekkenbodemfysiotherapie kunnen de symptomen verminderen. Maar als niets anders helpt, kan een terugdraaiing verlichting bieden, zei Monteith.
“Ik beschouw een terugdraaiing van een eileider als een laatste redmiddel”, zei hij.
Voor vrouwen als Hoy en Underwood zijn ze echter gefrustreerd door jarenlange hardnekkige symptomen. Ze willen gewoon dat artsen hun pijn serieus nemen.
“Ik heb het vertrouwen verloren,” zei Hoy. “Ik zou willen dat er meer onderzoek werd gedaan naar deze procedure. Niet iedereen verdraagt de uitkomst op dezelfde manier.”
Als u PTLS heeft meegemaakt en uw verhaal met TODAY wilt delen, vul dan hier onze vragenlijst in.