Wat doe je als je schattige peuter niet-zo-adelijk gedrag vertoont, zoals het vriendje slaan dat zijn speelgoed afpakt, mama bijten of het ongewenste bord erwten door de kamer gooien? Is het tijd voor … een time-out?
Time-out — het verwijderen van een kind uit de omgeving waar het wangedrag heeft plaatsgevonden naar een “neutrale”, niet-prikkelende ruimte — kan effectief zijn voor peuters als het op de juiste manier wordt gebruikt, zegt Jennifer Shu, MD, een kinderarts uit Atlanta, redacteur van Baby and Child Health en co-auteur van Food Fights: Winning the Nutritional Challenges of Parenthood Armed With Insight, Humor, and a Bottle of Ketchup en Heading Home With Your Newborn: From Birth to Reality.
“Vooral op deze leeftijd moet een time-out niet bestraffend zijn. Het is een onderbreking van de actie, een kans om wat ze aan het doen zijn in de kiem te smoren.”
Time-outs moeten niet uit boosheid worden opgelegd, vindt ook Elizabeth Pantley, president van Better Beginnings, een familiebedrijf in Seattle, en auteur van verschillende boeken over opvoeden, waaronder The No-Cry Discipline Solution. “Het doel van een time-out is niet om je kind te straffen, maar om hem even de tijd te geven zich te beheersen en de situatie weer aan te kunnen met het gevoel dat hij er beter mee om kan gaan. Het geeft je ook de kans om even op adem te komen en afstand te nemen van het conflict, zodat je je geduld niet verliest.