Afkomst
De oorsprong van het woord is het Latijnse pergula, dat verwijst naar een vooruitstekende dakrand. De Engelse term is ontleend aan het Italiaans. Hij gebruikte de term in een Engelse context in 1654 toen Evelyn, in gezelschap van de vijfde graaf van Pembroke, het hazenjacht gadesloeg vanuit een “pergola” die voor dat doel op de heuvels bij Salisbury was gebouwd.
Historische tuinenEdit
Het duidelijk kunstmatige karakter van de pergola deed hem uit de gratie raken bij de naturalistische tuinstijlen van de 18e en 19e eeuw. Toch waren fraaie pergola’s op bakstenen en stenen pijlers met krachtige dwarsbalken een kenmerk van de tuinen die eind 19e en begin 20e eeuw door Sir Edwin Lutyens en Gertrude Jekyll werden ontworpen en belichamen hun handelsmerk van stevige structuur met weelderige beplanting. Een bijzonder uitgebreide pergola is te zien in de tuinen van The Hill in Hampstead (Londen), ontworpen door Thomas Mawson voor zijn cliënt W. H. Lever.
Moderne pergola’sEdit
Moderne pergola ontwerp materialen, waaronder hout, vinyl, glasvezel, aluminium en gechloreerde polyvinylchloride (CPVC) in plaats van baksteen of stenen pilaren, zijn meer betaalbaar en nemen in populariteit toe. Houten pergola’s zijn gemaakt van weerbestendig hout, zoals western redcedar (Thuja plicata) of, vroeger, kustsequoia (Sequoia sempervirens), zijn geverfd of gebeitst, of gebruiken hout dat met conserveringsmiddelen is behandeld voor gebruik buitenshuis. Voor een onderhoudsarm alternatief voor hout kan vinyl, glasvezel, aluminium en CPVC worden gebruikt. Deze materialen vereisen geen jaarlijkse verf of vlek zoals een houten pergola en hun vervaardiging kan hen zelfs sterker en langduriger maken dan een houten pergola.