Patrick Henry

Patrick Henry was een van de Founding Fathers van de Verenigde Staten en de eerste gouverneur van Virginia. Hij was een begenadigd redenaar en een belangrijke figuur in de Amerikaanse Revolutie. Zijn opzwepende toespraken – waaronder een toespraak voor de wetgevende macht van Virginia in 1775 waarin hij de beroemde uitspraak deed: “Geef me vrijheid of geef me de dood!” – stuwden de Amerikaanse onafhankelijkheidsstrijd. Henry was een uitgesproken anti-federalist en verzette zich tegen de ratificatie van de Amerikaanse grondwet, die naar zijn mening te veel macht in de handen van een nationale regering legde. Zijn invloed droeg bij aan de totstandkoming van de Bill of Rights, die persoonlijke vrijheden garandeerde en grenzen stelde aan de macht van de overheid.

De vroege jaren van Patrick Henry

Patrick Henry werd in 1736 geboren als zoon van John en Sarah Winston Henry op de boerderij van zijn familie in Hanover County, Virginia. Hij werd thuis opgevoed door zijn vader, een in Schotland geboren planter die in Schotland had gestudeerd.

Henry had als jongvolwassene moeite om een beroep te vinden. Hij mislukte in verschillende pogingen als winkelier en planter. Hij leerde zichzelf rechten terwijl hij werkte als herbergier in de herberg van zijn schoonvader en opende in 1760 een advocatenpraktijk in Hanover County.

Als advocaat en politicus stond Patrick Henry bekend om zijn overtuigende en gepassioneerde toespraken, die zowel een beroep deden op emotie als op verstand. Veel van Henry’s tijdgenoten vergeleken zijn retorische stijl met de evangelische predikers van de Great Awakening, een protestantse religieuze opleving die de Amerikaanse koloniën in de jaren 1730 en 1740 overspoelde.

Parson’s Cause

Henry’s eerste grote rechtszaak stond bekend als de Parson’s Cause in 1763, een geschil waarbij Anglicaanse geestelijken in het koloniale Virginia betrokken waren. De zaak – een van de eerste juridische pogingen om de grenzen van Engelands macht over de Amerikaanse koloniën aan te vechten – wordt vaak gezien als een belangrijke gebeurtenis in de aanloop naar de Amerikaanse Revolutie.

Ministers van de Church of England in Virginia kregen hun jaarsalaris uitbetaald in tabak. Een door droogte veroorzaakt tekort aan tabak leidde aan het eind van de jaren 1750 tot prijsstijgingen. Als reactie daarop nam de wetgevende macht van Virginia de Two-Penny Act aan, die de waarde van de jaarlijkse salarissen van de Anglicaanse predikanten vaststelde op twee pennies per pond tabak, in plaats van de opgeblazen prijs die dichter bij de zes pennies per pond lag. De Anglicaanse geestelijken gingen in beroep bij koning George III, die de wet ongedaan maakte en de ministers aanmoedigde een rechtszaak aan te spannen voor achterstallig salaris.

Door de zaak van de dominee werd Patrick Henry een leider in de opkomende beweging voor Amerikaanse onafhankelijkheid. Tijdens de rechtszaak hield Henry, toen nog een relatief onbekende advocaat, een hartstochtelijke toespraak tegen de bemoeienis van de Britten met koloniale zaken. Hij betoogde “dat een koning, door daden van zo heilzame aard nietig te verklaren of niet toe te staan, niet langer de vader van zijn volk is, maar een tiran, en alle rechten op gehoorzaamheid van zijn onderdanen verspeelt.”

WATCH: Hoe de Sons of Liberty de revolutie hielpen ontketenen

Stamp Act

In 1765 nam Groot-Brittannië de eerste van een reeks belastingen aan om de groeiende kosten van de verdediging van de Amerikaanse koloniën te helpen betalen. De Stamp Act van 1765 verplichtte de Amerikaanse kolonisten tot het betalen van een kleine belasting op elk stuk papier dat ze gebruikten.

Kolonisten beschouwden de Stamp Act – een poging van Engeland om geld in te zamelen in de koloniën zonder goedkeuring van de koloniale wetgevende macht – als een lastig precedent.

Patrick Henry reageerde op de Stamp Act met een reeks resoluties die in een toespraak aan de wetgevende macht van Virginia werden voorgelegd. De resoluties, die door de wetgevende macht van Virginia werden aangenomen, werden al snel in andere koloniën gepubliceerd en hielpen het standpunt van Amerika tegen belastingheffing zonder vertegenwoordiging onder de Britse Kroon te verwoorden. De resoluties verklaarden dat de Amerikanen alleen belasting mochten betalen door hun eigen vertegenwoordigers en dat de inwoners van Virginia geen belastingen mochten betalen, behalve die waarover de wetgevende macht van Virginia had gestemd.

Later in de toespraak flirtte Henry met verraad toen hij liet doorschemeren dat de koning hetzelfde lot dreigde te ondergaan als Julius Caesar als hij zijn onderdrukkende beleid zou voortzetten.

Geef me vrijheid, of geef me de dood!

In maart van 1775 kwam de Tweede Conventie van Virginia bijeen in de St. John’s Church in Richmond, Virginia, om de strategie van de staat tegen de Britten te bespreken. Het was hier dat Patrick Henry zijn beroemdste toespraak hield, eindigend met de uitspraak: “Geef me vrijheid, of geef me de dood!”

George Washington, Thomas Jefferson en vijf van de zes andere Virginianen die later de Onafhankelijkheidsverklaring zouden ondertekenen waren die dag aanwezig. Historici zeggen dat Henry’s “Vrijheid of Dood” toespraak hielp om de aanwezigen ervan te overtuigen om te beginnen met het voorbereiden van Virginia troepen voor een oorlog tegen Groot-Brittannië. Gouverneur Lord Dunmore reageerde op de toespraak door het buskruit uit het magazijn te halen. In november vaardigde hij Dunmore’s Proclamatie uit, waarin de staat van beleg in Virginia werd afgekondigd en vrijheid werd beloofd aan de slaven van de revolutionairen die zich aansloten bij de zaak van de koning.

Henry sprak zonder aantekeningen. Er bestaan geen transcripties van zijn beroemde toespraak. De enige bekende versie van de toespraak werd gereconstrueerd in een biografie van Henry uit 1817 door auteur William Wirt, waardoor sommige historici speculeren dat het beroemde citaat van Patrick Henry door Wirt is verzonnen om exemplaren van zijn boek te verkopen.

Patrick Henry: vrouwen en kinderen

Patrick Henry trouwde in 1754 met zijn eerste vrouw, Sarah Shelton, en de twee zouden samen zes kinderen krijgen. Sarah stierf in 1775, het jaar van Henry’s beroemde toespraak “Vrijheid of Dood”. Hij trouwde twee jaar later met Dorothea Dandridge uit Tidewater, Virginia, en hun verbintenis bracht elf kinderen voort.

Anti-Federalisme en de Bill of Rights

atrick Henry was de eerste gouverneur van Virginia (1776-1779) en de zesde gouverneur (1784-1786).

In de nasleep van de Revolutionaire Oorlog werd Henry een uitgesproken anti-Federalist. Henry en andere anti-federalisten waren tegen de ratificatie van de grondwet van de Verenigde Staten van 1787, die een sterke federale regering in het leven riep.

Patrick Henry vreesde dat een te machtige en te gecentraliseerde federale regering zou kunnen uitgroeien tot een monarchie. Hij was de auteur van verschillende Anti-Federalists Papers – argumenten van Founding Father’s die tegen de Amerikaanse grondwet waren.

Hoewel de Anti-Federalists de ratificatie van de Amerikaanse grondwet niet konden tegenhouden, waren de Anti-Federalists Papers wel van invloed op de Bill of Rights. De eerste 10 amendementen op de grondwet van de Verenigde Staten, gezamenlijk bekend als de Bill of Rights, beschermden de individuele vrijheden en stelden grenzen aan de bevoegdheden van de federale overheid.

Behoudens een korte periode als afgevaardigde van Virginia in het Continental Congress – de regering van de Verenigde Staten tijdens de Amerikaanse Revolutie – heeft Patrick Henry nooit een nationale publieke functie bekleed.

Hij stierf op 6 juni 1799 op 63-jarige leeftijd aan maagkanker. Zijn plantage in Zuid-Virginia is nu het Red Hill Patrick Henry National Memorial.