De Kaukasus, een bergachtige landengte ingeklemd tussen de Zwarte Zee en de Kaspische Zee, is een regio die delen van zes landen omvat – Rusland, Georgië, Azerbeidzjan, Armenië, Turkije en Iran. Het is de thuisbasis van het Grote en het Kleine Kaukasusgebergte, twee van ’s werelds grootste bergketens en de thuisbasis van de hoogste toppen in Europa.
Mensen hebben deze bergen millennia lang doorkruist. Overblijfselen van het Perzische, Ottomaanse en Russische Rijk zijn er in overvloed, als gevolg van een lange geschiedenis van invasie en bezetting door opeenvolgende keizerlijke machten, evenals de positie van de regio als een belangrijk knooppunt op de zijderoute handelsroutes van weleer.
Maar de regio heeft ook een divers cultureel erfgoed en een eigen identiteit behouden, met de vroegste geregistreerde bewijzen van wijnproductie meer dan 8000 jaar geleden, en de eerste volkeren die officieel het christendom als staatsgodsdienst aannamen, evenals talloze etnische groepen en meer dan 40 inheemse talen – een dichtheid die alleen wordt overtroffen door Papoea-Nieuw-Guinea en het Amazone regenwoud.
Het meest in het oog springend voor de avontuurlijke reiziger zijn echter op het eerste gezicht de dramatische natuurlandschappen van het Grote en het Kleine Kaukasusgebergte, twee van de meest woeste en ondoordringbare gebergten ter wereld, die twee verschillende geologische corridors vormen. De rijkdom aan biodiversiteit binnen de plooien van deze bergen heeft ertoe geleid dat de regio een “hotspot” is geworden voor natuurbeschermers, biologen, vogelaars en botanici, variërend van graslanden op grote hoogte en met permanente sneeuw bedekte rotsen, tot naald- en loofbossen op de middelhoge hellingen, tot struikachtige plateaus en moerasbossen op lagere hoogten. Van de 6.500 plantensoorten die in de Kaukasus voorkomen, komt ongeveer 25 procent nergens anders op aarde voor. En er is een opvallend gevarieerde fauna, waaronder wolf, bruine beer, Kaukasisch luipaard, jakhals, lynx, hyena, gazelle, en de iconische Bezoar geit.
Op papier lijkt zo’n regio avontuur en verkenningsmogelijkheden van wereldklasse te bieden voor de onverschrokken en verantwoordelijke buitensporter. Desondanks wordt de regio relatief weinig bezocht, en de voordelen van verantwoord genieten van de geografie blijven ongerealiseerd. De toegang tot de wildernisgebieden is moeilijk door een gebrek aan betrouwbare, recente en gedetailleerde gegevens. De beste topografische kaarten die beschikbaar zijn, zijn door de Sovjet-Unie gemaakte militaire kaarten die dateren van voor de Koude Oorlog, niet beschikbaar zijn voor het publiek en tientallen jaren verouderd zijn. Luchtfoto’s uit het publieke domein zijn inconsistent en hebben vaak een te lage resolutie om bruikbaar te zijn voor de wandelaar. Open-source cartografie varieert enorm in nauwkeurigheid en volledigheid, vaak gemaakt door ongetrainde hobbyisten op basis van tweedehands bronnen.
Het is dit brede probleem van toegang tot het buitenleven in de hedendaagse landen van de Kaukasus – een echte barrière voor de waardering van geografie en dus een verantwoordelijke en zorgzame houding ten opzichte van de natuur en de wildernis – dat de Transkaukasische Trail wil oplossen.
Een opmerking over namen en betwiste gebieden:
De delen van het Kaukasusgebergte in Rusland staan bekend als de Noord-Kaukasus en de landen Azerbeidzjan, Georgië en Armenië, worden gezamenlijk aangeduid als de Zuid-Kaukasus. Het Transkaukasische padennetwerk zal de nationale parken in de zuidelijke Kaukasus met elkaar verbinden. Hoewel de naam “Transkaukasisch Pad” doet denken aan Transkaukasië, een historische naam voor de zuidelijke Kaukasus die “de andere kant van de Kaukasus” betekent, geven wij er de voorkeur aan Transkaukasisch Pad te interpreteren als “over de Kaukasus”, zoals in Trans-Siberische Spoorweg of Trans-Canada Trail.
Er zijn drie betwiste gebieden in de zuidelijke Kaukasus: Abchazië, Zuid-Ossetië en Nagorno-Karabach. De TCTA neemt geen standpunt in over de status van deze gebieden, en de weergave of niet-afbeelding van deze gebieden of hun grenzen op kaarten op deze website mag niet worden geïnterpreteerd als een standpunt over hun status. In het algemeen gebruiken we kaarten die voldoen aan onze praktische behoeften, zoals Google Maps, OpenStreetMap, en MapBox, die de grenzen en gebieden van de regio anders kunnen weergeven.