Wat zijn monochorionaire, diamniotische tweelingen?
Monochorionaire, diamniotische (MCDA) tweelingen zijn het product van één bevruchte eicel (ovum), wat resulteert in genetisch identieke nakomelingen. MCDA tweelingen delen een enkele placenta (bloedvoorziening) maar hebben afzonderlijke vruchtzakken. MCDA-tweelingen komen voor bij drie tot vier op de 1000 levendgeborenen.
Hoe wordt deze aandoening tijdens de zwangerschap aangepakt?
MCDA-tweelingzwangerschappen worden tijdens de zwangerschap vaker gecontroleerd om de kans op een goede afloop zo groot mogelijk te maken. Naast complicaties zoals vroeggeboorte en vroeggeboorte waar alle tweelingen mee te maken hebben, lopen MCDA tweelingen risico op complicaties die specifiek zijn voor een gedeelde bloedtoevoer. Een onevenwichtige bloedsomloop tussen de bloedvaten die tweelingen met elkaar verbinden, brengt hen in gevaar voor het tweeling-tweeling-transfusiesyndroom (TTTS). Ongelijke verdeling van de placenta kan resulteren in ongelijke placentaverdeling (UPS). Omdat er een verband is tussen MCDA-tweelingen en lichamelijke misvormingen, wordt bij MCDA-tweelingen naast de gebruikelijke echografie ook foetale echocardiografie verricht.
Hoe wordt deze aandoening na de bevalling aangepakt?
Hoewel MCDA-tweelingen een hoger risico op ernstige complicaties hebben in vergelijking met eenlingzwangerschappen of dichorionische (broederlijke) tweelingzwangerschappen, verloopt de bevalling in de meeste gevallen zonder noemenswaardige complicaties. MCDA-tweelingen worden meestal te vroeg geboren, zelfs als er voor de geboorte geen complicaties worden vastgesteld.