MSGManagement Studiewijzer

Inleiding

Een financiële tussenpersoon is een onderneming of een instelling die als tussenpersoon optreedt tussen een dienstverlener en de consument. Het is de instelling of persoon die zich in een financiële context tussen twee of meer partijen bevindt. In theoretische termen kanaliseert een financiële tussenpersoon spaargeld in beleggingen. Financiële tussenpersonen hebben een winstoogmerk in het financiële stelsel en soms is er behoefte aan regulering van de activiteiten van deze tussenpersonen. Recente tendensen wijzen er ook op dat de rol van financiële tussenpersonen in spaar- en investeringsfuncties kan worden gebruikt voor een efficiënt marktsysteem of, zoals de subprime-crisis aantoont, ook een bron van zorg kan zijn.

Financiële intermediatie

Financiële tussenpersonen werken in de spaar/investeringscyclus van een economie door te fungeren als financieringskanalen tussen de leners en de kredietverstrekkers. In het financiële stelsel spelen intermediairs zoals banken en verzekeringsmaatschappijen een enorme rol, aangezien naar schatting een groot deel van elke extern gefinancierde dollar afkomstig is van de banken. Financiële tussenpersonen zijn een belangrijke bron van externe financiering voor ondernemingen. In tegenstelling tot de kapitaalmarkten, waar investeerders rechtstreeks contracten sluiten met ondernemingen die verhandelbare effecten creëren, lenen financiële intermediairs van kredietverstrekkers of consumenten en lenen zij aan ondernemingen die investeringen nodig hebben.

Rol van de financiële intermediairs

De reden voor het alomtegenwoordige karakter van financiële intermediairs zoals banken en verzekeringsmaatschappijen ligt in hun unieke karakter. Zoals hierboven is uiteengezet, fungeren banken vaak als tussenpersoon tussen degenen die de middelen hebben en degenen die middelen willen. Financiële tussenpersonen zoals banken zijn gebaseerd op activa of op vergoedingen, afhankelijk van het soort dienst dat zij verlenen en de aard van de clientèle waarmee zij werken. Op activa gebaseerde financiële intermediairs zijn instellingen als banken en verzekeringsmaatschappijen, terwijl op vergoedingen gebaseerde financiële intermediairs portefeuillebeheer en syndiceringsdiensten aanbieden.

Noodzaak van regulering

De aard zelf van het complexe financiële systeem dat we op dit moment hebben, maakt de noodzaak van regulering des te noodzakelijker en dringender. Zoals de subprime-crisis heeft aangetoond, kan een financiële instelling niet worden gedwongen het financiële stelsel te gijzelen voor haar twijfelachtige handelspraktijken. Nu de manifestaties van de crisis voelbaar worden en het duidelijk is dat de asset backed derivaten en andere exotische instrumenten in de miljarden lopen, is de rol van de centrale bank of de monetaire autoriteiten bij het beteugelen van de malafide financiële instellingen noodzakelijk om instorting van het systeem te voorkomen.

Naarmate kapitaal mobieler en ongebondener wordt, moeten de monetaire autoriteiten ingrijpen en ervoor zorgen dat het systeem op de juiste wijze wordt gecontroleerd om verliezen voor beleggers en de economie in het algemeen te voorkomen.

Recente tendensen

De recente tendensen in de ontwikkeling van financiële intermediairs, met name in de ontwikkelingslanden, hebben aangetoond dat deze instellingen een centrale rol spelen bij de armoedebestrijding en andere schuldverlichtingsprogramma’s. Sommige initiatieven, zoals microkrediet, hebben het economisch welzijn van tot dusver verwaarloosde bevolkingsgroepen verbeterd.

Daarnaast ontwikkelen financiële intermediairs, zoals banken, zich tot overkoepelende instellingen die voorzien in de volledige behoeften van zowel investeerders als kredietnemers, en groeien zij uit tot financiële hypermarkten.

Conclusie

Zoals we hebben gezien, spelen financiële intermediairs vandaag de dag een sleutelrol in de wereldeconomie. Zij zijn de smeermiddelen die de economie draaiende houden. Door de toegenomen complexiteit van financiële transacties moeten de financiële tussenpersonen zichzelf blijven heruitvinden en inspelen op de uiteenlopende portefeuilles en behoeften van de beleggers. De financiële tussenpersonen hebben een grote verantwoordelijkheid jegens zowel de kredietnemers als de kredietgevers. De term tussenpersoon alleen al doet vermoeden dat deze instellingen van cruciaal belang zijn voor de werking van de economie en dat zij er samen met de monetaire autoriteiten voor moeten zorgen dat krediet terechtkomt bij de behoeftigen zonder de belangen van de beleggers in gevaar te brengen. Dit is een van de belangrijkste uitdagingen voor hen.

Financiële intermediairs spelen een centrale rol in een markteconomie waar een efficiënte allocatie van middelen de verantwoordelijkheid is van het marktmechanisme. In deze tijd van toegenomen complexiteit van het financiële systeem moeten banken en andere financiële intermediairs met nieuwe en innovatieve producten en diensten komen om aan de uiteenlopende behoeften van kredietnemers en -gevers te voldoen. De doeltreffendheid van een financiële intermediair wordt bepaald door de juiste mix van financiële producten en de noodzaak om het systeemrisico te beperken.

Auteurschap/referentie – Over de auteur(s)

Het artikel is geschreven door Prachi Juneja en gerecenseerd door Management Study Guide Content Team. MSG Content Team bestaat uit ervaren faculteitsleden, professionals en materiedeskundigen. Wij zijn een ISO 2001:2015 Gecertificeerde Onderwijs Provider. Voor meer informatie, klik op Over ons. Het gebruik van dit materiaal is vrij voor het leren en educatieve doeleinden. Gelieve te verwijzen naar het auteurschap van de gebruikte inhoud, inclusief de link(s) naar ManagementStudyGuide.com en de url van de inhoudspagina.