Sfeereffecten die met water en droog ijs of vloeibare stikstof worden gegenereerd, kunnen verstikkings- of ademhalingsgevaar opleveren. Zowel kooldioxide als stikstof verdringen gewone lucht en de zuurstof die deze bevat, waardoor een risico van subtiele anoxie (gebrek aan zuurstof) ontstaat voor mensen die in deze atmosferen werken. Adequate ventilatie is van essentieel belang om ervoor te zorgen dat kunstenaars en technici omringd zijn door ademlucht. Kooldioxide heeft als bijkomend gevaar dat het de normale ademhalingsreflex verstoort, die gevoelig is voor het kooldioxidegehalte van de lucht. Stikstof heeft geen effect op de ademhalingsreflex, maar dit brengt wel het gevaar met zich mee dat iemand die zuivere stikstof inademt, zonder waarschuwingssignalen het bewustzijn kan verliezen door zuurstofgebrek.
Mist die wordt geproduceerd met vloeibare lucht brengt niet de gevaren van kooldioxide of vloeibare stikstof met zich mee, omdat de vloeibare lucht dezelfde samenstelling heeft als gewone atmosferische lucht (met inbegrip van hetzelfde gehalte aan inhaleerbare zuurstof).
Mistmachines die alleen met water werken, zoals ultrasone of druktechnologie, leveren geen bijzondere gezondheidsrisico’s op, maar mistvloeistof op “waterbasis” bevat wel glycol.
Er zijn een aantal studies gepubliceerd over de mogelijke gezondheidseffecten van blootstelling aan theatrale mist en kunstmatige nevel op basis van glycol.
Twee studies, een Health Hazard Evaluation uit 1994 van het National Institute for Occupational Safety and Health, en een andere uit 2000 van het Department of Community and Preventative Medicine van de Mount Sinai School of Medicine en ENVIRON; beide in opdracht van Actors Equity en de League of American Theaters and Producers, waren gericht op de effecten op acteurs en performers in Broadway musicals. De conclusie van beide studies was dat er sprake was van irritatie van de slijmvliezen, zoals de ogen en de luchtwegen, bij langdurige piekblootstelling aan theatrale mist. In de studie uit 2000 werden blootstellingsrichtlijnen opgesteld die, zo werd vastgesteld, moesten voorkomen dat acteurs nadelige gevolgen zouden ondervinden voor hun gezondheid of vocale capaciteiten.
Een andere studie richtte zich op het gebruik van theatrale mist in de commerciële luchtvaartindustrie voor noodtraining van personeel in gesimuleerde brandomstandigheden. In mei 2005 werd een studie gepubliceerd in het American Journal of Industrial Medicine, uitgevoerd door de School of Environment and Health van de University of British Columbia, waarin werd gekeken naar schadelijke effecten op de luchtwegen bij bemanningsleden op een groot aantal amusementslocaties, variërend van live theaters, concerten, televisie- en filmproducties tot een video arcadehal. Deze studie stelde vast dat cumulatieve blootstelling aan minerale olie en op glycol gebaseerde mist in verband werd gebracht met acute en chronische schadelijke effecten op de gezondheid van de luchtwegen. Deze studie toonde aan dat kortdurende blootstelling aan glycolmist gepaard ging met hoesten, droge keel, hoofdpijn, duizeligheid, sufheid en vermoeidheid. Uit deze studie bleek ook dat langdurige blootstelling aan rook en mist in verband werd gebracht met ademhalingsproblemen op korte en lange termijn, zoals benauwdheid en piepende ademhaling. Personeel dat het dichtste bij de mistmachines werkte had verminderde longfunctie resultaten.
De Professional Lighting and Sound Association heeft een standaard opgesteld voor theatermist of kunstmatige nevelsamenstellingen voor gebruik in amusementsgelegenheden die “waarschijnlijk niet schadelijk zijn voor verder gezonde artiesten, technici, of publieksleden van normale werkleeftijd, dat is 18 tot 64 jaar oud, inclusief.” Deze norm is voornamelijk (maar niet uitsluitend) gebaseerd op de bevindingen van een rapport dat in opdracht van de Cohen Group is opgesteld en is alleen van toepassing op mistvloeistof die bestaat uit een mengsel van water en glycol (zogenaamde “water based” mistvloeistof).
Blootstelling op korte termijn aan glycol mist kan geassocieerd worden met hoofdpijn, duizeligheid, sufheid en vermoeidheid. Langdurige blootstelling aan rook en mist kan in verband worden gebracht met symptomen van de bovenste luchtwegen en de stem. Langdurige (meerjarige) blootstelling aan rook en mist is in verband gebracht met zowel korte- als langetermijn gezondheidsproblemen aan de luchtwegen. Er moeten inspanningen worden geleverd om de blootstelling aan theaterrook tot een zo laag mogelijk niveau te beperken. Het gebruik van digitale effecten in de postproductie op film- en televisiesets kan worden beschouwd als een veiliger praktijk dan het gebruik van theaterrook en -mist tijdens het filmen, hoewel dit niet altijd praktisch is.