Methaqualone

Methaqualone is een sedatief-hypnotisch middel waarvan de effecten vergelijkbaar zijn met die van barbituraten. Ze worden geleverd in tablet- of capsulevorm en zijn volkomen smaak- en reukloos. Ze waren ook vrij goedkoop in de tijd dat ze legaal waren in de Verenigde Staten. Het gebruik van methaqualon bereikte een hoogtepunt in de jaren zeventig, toen het een veelgebruikte behandeling tegen slapeloosheid was. Het werd ook gebruikt als kalmerend middel en spierverslapper. Het recreatieve gebruik in dansclubs verspreidde zich uiteindelijk vanwege de veelgevraagde hypnotiserende en euforische effecten en het aangeprezen vermogen om iemands seksuele remmingen op te heffen.

Quaaludes en Zuid-Afrika

Het is misschien moeilijk om methaqualone (Quaaludes) te verkrijgen in de Verenigde Staten, maar volgens rapporten is het nog steeds de meest misbruikte drug in Zuid-Afrika. Het is niet zo moeilijk voor te stellen hoe een deel ervan in de Verenigde Staten terecht kan komen. Speciaal agent Eduardo Chavez van de DEA zei dat er de laatste jaren sporadisch Quaaludes in beslag zijn genomen in de VS.

Quaaludes Geschiedenis

Methaqualone, voor het eerst gesynthetiseerd in 1951 door Syed Hussain Zaheer en Indra Kishore Kacker in India, was bedoeld als een anti-malariamedicijn. Tegen 1965 werd het middel erg populair in Groot-Brittannië en was het het meest voorgeschreven kalmeringsmiddel. Het werd verkocht onder de merknamen Malsedin, Malsed en Renoval. Er was ook een methaqualon/antihistaminicum combinatie Mandrax, dat werd verkocht door Roussel Laboratories (tegenwoordig onderdeel van Sanofi-Aventis).

In de Verenigde Staten begon William H. Rorer, Inc. ook in 1965 met de productie van methaqualon onder de merknaam Quaalude, een Schedule V drug. Rorer was ook de fabrikant van het populaire antacidum Maalox, dat zijn naam dankt aan de ingrediënten MAgnesium en ALuminum HydrOXide. Bij het bedenken van een naam voor hun nieuwe “feel better” drug, besloot het bedrijf de “AA” van hun bekendste product Maalox over te nemen. Net zoals Maalox onmiddellijke verlichting biedt bij maagklachten, werd dit nieuwe product op de markt gebracht als een slaapmiddel dat alleen op recept verkrijgbaar is om slapeloze nachten te verlichten; het zorgt voor een “rustig intermezzo”, vandaar Quaalude.

In de daaropvolgende jaren nam de illegale productie en het misbruik van legaal voorgeschreven Quaaludes toe, wat resulteerde in een zeer slechte reputatie van het middel. Het werd een belangrijk onderdeel van de “love, sex, drugs and rock ‘n’ roll scene” van de jaren ’60 en ’70. Het was razend populair onder studenten die worstelden met de spanningen van het leven op de universiteit/universiteit. Zij geloofden ook ten onrechte dat Quaaludes de seksuele prestaties en het verlangen bevorderde.

In 1973 werd Quaalude geherclassificeerd van de oorspronkelijke Schedule V gereguleerde stof naar een Schedule II. Een stof op Schedule II heeft een medische toepassing en kan nog steeds worden voorgeschreven door artsen, maar het is bekend dat ze zeer verslavend is. Het was een poging om de beschikbaarheid van de drug te beperken. Deze maatregel bleek echter op de lange termijn niet effectief te zijn.

Rorer voorzitter in die tijd, John Eckman, klaagde dat hun Quaalude verkoop slechts 2% van hun inkomsten uitmaakte maar 98% van hun hoofdpijn. In 1978 werden de rechten om Quaalude te produceren verkocht aan Lemmon Company. Ongeacht het slechte publieke imago, beschouwden zowel Rorer als Lemmon Quaalude nog steeds als een uitstekend slaapmiddel. Lemmon voerde in medische tijdschriften campagne voor artsen om geen misbruiken toe te staan die legitieme patiënten de toegang tot Quaalude ontzeggen. Ze produceerden het medicijn met het nummer 714 op de tabletten gestempeld. Dit is de reden waarom “714” een populaire straatnaam werd voor de drug. Lemmon bracht ook een klein percentage van de drug op de markt onder een andere naam Mequin, zodat het door artsen kon worden voorgeschreven zonder het stigma.

Lemmon stopte met de productie van de drug in 1983 en daarna, in 1984, verbood Ronald Reagan de productie en verkoop van Quaaludes op recept. Dit betekent niet dat de drug van de markt verdween. Ondanks het verbod waren er genoeg Quaaludes overgebleven van de 3 decennia dat het verkrijgbaar was in de Verenigde Staten.

De clandestiene drugsmarkten van Noord-, Midden- en Zuid-Amerika krijgen de drug in handen van grootschalige illegale labs in Colombia, Mexico, Peru, Belize en andere plaatsen. In de VS en Canada zijn er talloze kleine labs die methaqualon produceren.

Afkapwaarde en detectietijd voor methaqualon

Bij drugstesten maakt de afkapwaarde het verschil tussen een negatief en een positief testresultaat. De cut-off niveaus zijn vastgesteld op dat punt waar drugsdetectie plaatsvindt met de kleinste kans op vals-positieven. Het is belangrijk op te merken dat een negatief monster niet automatisch betekent dat het geen drugs bevat – het geeft alleen aan dat het mogelijk een drug bevat in zo’n lage concentratie dat het onder de vastgestelde cut-off niveaus ligt.

Specimen	Concentratie	Ontdekkingstijd
Urine Drug Test Kit/Saliva Drug Test Kit	300 ng/ml (initiële screening) en 300 ng/ml (bevestiging)	Up to 2 weeks
Hair Follicle Drug Test Kit		Tot 90 dagen

Wat is Methaqualon?

Methaqualon is een middel dat het centrale zenuwstelsel onderdrukt. Ze worden ook wel sedativa, downers of tranquilizers genoemd. De hersenactiviteit wordt vertraagd, waardoor een toestand van ontspanning ontstaat. Depressiva worden in het algemeen voorgeschreven bij angst- en slaapstoornissen. Enkele andere depressiva zijn:

• Barbituraten
• Benzodiazepinen
• Flunitrazepam
• GHB (Gamma-hydroxybutyraat)
• Alcohol
• Tranquilizers

Vormen en toedieningswegen

• Oraal – Methaqualone kwam alleen in vaste witte tablet- of water-capsules van 150 of 300 mg en werd oraal ingenomen

• Roken – Illegale gebruikers maken de tabletten soms fijn en mengen het poeder met marihuana om het te roken

• Injectie – Echt zware gebruikers maken de drug vloeibaar voor injectie

Quaaludes mogen dan sinds 1984 verboden zijn in de Verenigde Staten, tot in 2005 werden er nog steeds namaakversies geproduceerd in landen als Zuid-Afrika en India. Deze imitaties leken op de legale farmaceutische versies, tot en met de markeringen op de tabletten aan toe.

De populairste manier om methaqualone in te nemen in de jaren zeventig was met wijn, het zogeheten “luding out”. Dit was een bijzonder gevaarlijke manier om de drug in te nemen, omdat de alcohol het depressieve effect van de drug alleen maar versterkt, wat het ademhalingsproces nadelig kan beïnvloeden en tot een toevallige overdosis kan leiden.

DEA Drug Class

Methaquone was legaal in de Verenigde Staten, tot het in 1984 op Schedule I van de Controlled Substances Act werd geplaatst, waarin drugs, stoffen of chemicaliën zijn opgenomen die:

• een hoog potentieel voor misbruik hebben
• geen momenteel geaccepteerd medisch/therapeutisch gebruik hebben in de V.S.
• geen “veilig gebruik” onder medisch toezicht hebben geaccepteerd

Drugs in deze klasse worden als gevaarlijk beschouwd en er mogen geen recepten voor worden uitgeschreven. Andere voorbeelden van drugs die onder Schedule I vallen zijn:

• Badzout
• Ecstasy (MDMA of 3,4-Methylenedioxymethamphetamine)
• GHB (Gamma-Hydroxyboterzuur)
• Heroïne (Diacetylmorfine)
• Khat (Cathinon)
• LSD (Lyserginezuur Diethylamide)
• Marijuana (Cannabis, THC)
• Mescaline (Peyote)
• Psilocybine

Merknamen voor Methaqualone

• Cateudil
• Isonox
• Motolon
• Normi-Nox
• Optimil
• Parest
• Quaalude
• Revonal
• Somnafac
• Sopor
• Sovinal

Methaqualone Straatnamen

• 714
• Disco Biscuit Drug
• Down & Dirties
• Joe Fridays
• Karachi
• Lemon Drug
• Love Drug
• Lovers
• Ludes Drugs
• Mandies
• Mandrake
• Quack
• Quad
• Qualudes
• Soaper
• Sporos
• Supper
• Vitamine Q

Gebruiksvormen van Methaqualone

Medisch/Therapeutisch gebruik van Methaqualone:

Methaqualon is een drug van lijst I en heeft in de Verenigde Staten op dit moment geen legale medische of therapeutische toepassingen. Voordat het werd verboden, schreven artsen methaquone voor de volgende aandoeningen voor:

• Slaapeloosheid (insomnia)
• angst (gevoelens van angst, paniek, zorgen)
• Resteloosheid

Recreatief gebruik van metha-qualone

In de jaren zestig tot en met zeventig van de vorige eeuw steeg de populariteit van metha-qualone als recreatieve drug. In de Verenigde Staten worden ze liever “ludes” of “sopers” genoemd en in het Verenigd Koninkrijk, Nieuw-Zeeland en Australië “mandies” of “mandrakes”.

Het was een favoriet onder hippies of mensen die regelmatig rondhingen in disco’s en glamrockclubs. In Manhattan waren er in de jaren zeventig “juice bars” die alleen alcoholvrije drankjes serveerden voor klanten die graag dansten op methaqualine.

Korte & Lange termijn effecten van methaqualon

Depressiva in het algemeen hebben zowel psychologische als fysiologische effecten op de gebruikers. Ze verlagen het neurotransmitterniveau in de hersenen en het zenuwstelsel. Dit resulteert in een verlaging van de bloeddruk en een vertraging van de polsslag en de ademhaling, wat door veel gebruikers wordt ervaren als een toestand van diepe ontspanning.

Binnen een uur of twee na inname bereikt methaqualon zijn piekniveau in de bloedbaan en de effecten kunnen 4-8 uur aanhouden. Veel voorkomende bijwerkingen kunnen zijn:

• rillingen of zweten
• diarree
• vermoeidheid
• hoofdpijn
• onregelmatige hartslag
• misselijkheid en braken
• seizures
• huid huiduitslag en jeuk
• onduidelijke spraak
• maagkrampen

Bij gebruik in combinatie met andere stoffen zoals alcohol worden de effecten van methaqualon versterkt. De gemiddelde dodelijke dosis ligt tussen de 8-20 gram, afhankelijk van de lichaamslengte van de gebruiker, recente voedselinname en tolerantieniveau. Het is echter bekend dat veel lagere doses coma en/of de dood kunnen veroorzaken wanneer alcohol (een andere depressivum) in het spel komt.

Regulier gebruik van de drug tast uiteindelijk de spierbeweging en coördinatie aan, wat vaak gepaard gaat met paresthesie of dat “pinnen en naalden” gevoel in het gezicht en de vingers. Zware doses verhogen ook de pijndrempel van de gebruiker, waardoor hij/zij geen pijn meer voelt. Uiteindelijk kunnen ze zichzelf pijn doen zonder het te merken, omdat ze geen pijn voelden. Ook het denkvermogen wordt aangetast, waardoor de gebruiker zich niet meer tijdig kan beschermen om letsel te voorkomen. Een ander effect op lange termijn is een aandoening die “ataxie” wordt genoemd, of oncontroleerbare spiertrekkingen en -bewegingen. Ten slotte kan regelmatig gebruik leiden tot een fysieke tolerantie voor de drug, waardoor gebruikers meer van de drug nodig hebben om dezelfde effecten te bereiken. Na verloop van tijd kunnen deze toenemende doses ertoe leiden dat het zenuwstelsel wordt uitgeschakeld, wat tot coma en de dood kan leiden.

Methaquone-afhankelijkheid

Langdurig niet-medisch gebruik van methaquone leidt tot verslaving. Ontwenningsverschijnselen treden zeker op als gebruikers na langdurig gebruik plotseling stoppen met het gebruik. De ernst van de symptomen hangt af van hoe lang het misbruik al duurt en van de dosering die voor de duur van het gebruik is gebruikt. Deze ontwenningsverschijnselen zijn onder meer:

• Confusie
• Delirium
• Hallucinaties
• Hoge koorts
• Insomnia
• Irriteerbaarheid
• Verlies van eetlust
• Spierspasmen
• misselijkheid/overgeven
• rusteloosheid
• aanvallen (kunnen dodelijk zijn)

De ontwenningsverschijnselen kunnen ernstig zijn en het is het beste om onder medisch toezicht te staan wanneer u probeert te stoppen.