Martin Luther King, Jr.
I Have a Dream
uitgesproken op 28 augustus 1963, in het Lincoln Memorial, Washington D.C.
Video kopen
Off-Site audio mp3 van toespraak
Uw browser ondersteunt het audio-element niet.
Ik ben blij dat ik vandaag samen met u de geschiedenis kan ingaan als de grootste vrijheidsdemonstratie in de geschiedenis van onze natie.
Vijf decennia geleden tekende een groot Amerikaan, in wiens symbolische schaduw wij vandaag staan, de Emancipatie Proclamatie. Dit gedenkwaardige decreet kwam als een groot lichtbaken van hoop voor miljoenen negerslaven die waren verschroeid in de vlammen van het onrecht. Het kwam als een vreugdevolle dageraad om de lange nacht van hun gevangenschap te beëindigen.
Maar honderd jaar later is de neger nog steeds niet vrij. Honderd jaar later is het leven van de neger nog steeds helaas verlamd door de boeien van de segregatie en de ketenen van de discriminatie. Honderd jaar later leeft de neger alleen op een eiland van armoede te midden van een enorme oceaan van materiële welvaart. Honderd jaar later zit de neger nog steeds weggestopt in de uithoeken van de Amerikaanse samenleving en bevindt hij zich een balling in zijn eigen land. En dus zijn we hier vandaag gekomen om een beschamende toestand te dramatiseren.
In zekere zin zijn we naar de hoofdstad van ons land gekomen om een cheque te innen. Toen de architecten van onze republiek de prachtige woorden van de Grondwet en de Onafhankelijkheidsverklaring schreven, tekenden zij een schuldbekentenis waarvan iedere Amerikaan erfgenaam zou worden. Deze belofte hield in dat alle mensen, ja, zowel zwarten als blanken, de “onvervreemdbare rechten” van “leven, vrijheid en het nastreven van geluk” zouden worden gegarandeerd. Het is vandaag de dag duidelijk dat Amerika deze belofte niet is nagekomen, voor zover het haar gekleurde burgers betreft. In plaats van deze heilige verplichting na te komen, heeft Amerika de negers een slechte cheque gegeven, een cheque die is teruggekomen met de vermelding “onvoldoende fondsen”.
Maar wij weigeren te geloven dat de bank van rechtvaardigheid bankroet is. We weigeren te geloven dat er onvoldoende fondsen zijn in de grote kluizen van deze natie. En dus zijn we gekomen om deze cheque te verzilveren, een cheque die ons op verzoek de rijkdom van vrijheid en de zekerheid van gerechtigheid zal geven.
We zijn ook naar deze gewijde plek gekomen om Amerika te herinneren aan de grotere urgentie van het nu. Dit is geen tijd voor de luxe van afkoeling of om het kalmerende middel van het gradualisme te nemen. Nu is het tijd om de beloften van de democratie waar te maken. Nu is het tijd om uit het donkere en desolate dal van de segregatie te klimmen naar het zonverlichte pad van raciale rechtvaardigheid. Nu is het tijd om onze natie van het drijfzand van raciale onrechtvaardigheid naar de vaste rots van broederschap te tillen. Nu is de tijd gekomen om gerechtigheid tot een realiteit te maken voor al Gods kinderen.
Het zou fataal zijn voor de natie om de urgentie van dit moment over het hoofd te zien. Deze zinderende zomer van de legitieme ontevredenheid van de neger zal niet voorbijgaan totdat er een verkwikkende herfst van vrijheid en gelijkheid is. Negentiendrieënzestig is geen einde, maar een begin. En zij die hopen dat de neger stoom moest afblazen en nu tevreden zal zijn, zullen ruw wakker geschud worden als de natie terugkeert naar de orde van de dag. En er zal noch rust noch kalmte zijn in Amerika totdat de neger zijn burgerrechten heeft gekregen. De wervelwinden van opstand zullen de fundamenten van onze natie blijven doen schudden tot de heldere dag van gerechtigheid aanbreekt.
Maar er is iets dat ik moet zeggen tegen mijn volk, dat op de warme drempel staat die leidt naar het paleis van gerechtigheid: In het proces van het verwerven van onze rechtmatige plaats, mogen wij ons niet schuldig maken aan onrechtmatige daden. Laten we niet proberen onze dorst naar vrijheid te stillen door te drinken uit de beker van bitterheid en haat. We moeten onze strijd altijd voeren op het hoge niveau van waardigheid en discipline. We mogen niet toestaan dat ons creatieve protest ontaardt in fysiek geweld. Steeds weer moeten we de majestueuze hoogten bereiken door fysieke kracht met zielenkracht te bestrijden.
De prachtige nieuwe strijdlust die de negergemeenschap heeft overspoeld, mag ons niet leiden tot wantrouwen jegens alle blanken, want veel van onze blanke broeders zijn, zoals blijkt uit hun aanwezigheid hier vandaag, gaan beseffen dat hun lot verbonden is met ons lot. En zij zijn gaan beseffen dat hun vrijheid onlosmakelijk verbonden is met onze vrijheid.
We kunnen niet alleen lopen.
En terwijl we lopen, moeten we de gelofte afleggen dat we altijd vooruit zullen marcheren.
We kunnen niet terugkeren.
Er zijn mensen die de aanhangers van burgerrechten vragen: “Wanneer zullen jullie tevreden zijn?” We kunnen nooit tevreden zijn zolang de neger het slachtoffer is van de onuitsprekelijke gruwelen van politiegeweld. We kunnen nooit tevreden zijn zolang onze lichamen, zwaar van vermoeidheid van het reizen, geen onderdak kunnen vinden in de motels van de snelwegen en de hotels van de steden. **Wij kunnen niet tevreden zijn zolang de basismobiliteit van de neger van een kleiner getto naar een groter getto gaat. We kunnen nooit tevreden zijn zolang onze kinderen van hun zelf-zijn worden beroofd en hun waardigheid wordt ontnomen door borden waarop staat: “We kunnen niet tevreden zijn zolang een neger in Mississippi niet kan stemmen en een neger in New York gelooft dat hij niets heeft om voor te stemmen. Nee, nee, we zijn niet tevreden, en we zullen niet tevreden zijn tot “gerechtigheid als water naar beneden rolt, en gerechtigheid als een machtige stroom.”1
Ik ben me ervan bewust dat sommigen van u hier zijn gekomen uit grote beproevingen en tegenspoed. Sommigen van jullie zijn vers uit nauwe gevangenissen gekomen. En sommigen van jullie komen uit gebieden waar jullie zoektocht naar vrijheid jullie heeft doen wankelen door de stormen van vervolging en door de winden van politiegeweld. Jullie zijn de veteranen van creatief lijden geweest. Ga terug naar Mississippi, ga terug naar Alabama, ga terug naar South Carolina, ga terug naar Georgia, ga terug naar Louisiana, ga terug naar de sloppenwijken en getto’s van onze noordelijke steden, in de wetenschap dat deze situatie op de een of andere manier kan en zal worden veranderd.
Laat ons niet wentelen in de vallei der wanhoop, zeg ik u vandaag, vrienden.
En dus ook al worden we geconfronteerd met de moeilijkheden van vandaag en morgen, toch heb ik nog een droom. Het is een droom die diep geworteld is in de Amerikaanse droom.
Ik heb een droom dat op een dag deze natie zal opstaan en de ware betekenis van haar credo zal waarmaken: “Wij beschouwen deze waarheden als vanzelfsprekend, dat alle mensen gelijk zijn geschapen.”
Ik heb een droom dat op een dag op de rode heuvels van Georgia de zonen van voormalige slaven en de zonen van voormalige slaveneigenaren samen aan de tafel van broederschap zullen kunnen gaan zitten.
Ik heb een droom dat op een dag zelfs de staat Mississippi, een staat die zindert van de hitte van onrechtvaardigheid, die zindert van de hitte van onderdrukking, zal worden omgevormd tot een oase van vrijheid en rechtvaardigheid.
Ik heb een droom dat mijn vier kleine kinderen op een dag in een land zullen leven waar ze niet op hun huidskleur worden beoordeeld, maar op de inhoud van hun karakter.
Ik heb vandaag een droom!
Ik heb een droom dat op een dag, in Alabama, met zijn venijnige racisten, met zijn gouverneur wiens lippen druipen van de woorden van “interposition” en “nullification” — op een dag daar in Alabama kleine zwarte jongens en zwarte meisjes de handen ineen zullen kunnen slaan met kleine blanke jongens en blanke meisjes als zusters en broeders.
Ik heb een droom vandaag!
Ik heb een droom dat op een dag elk dal zal worden verheven, en elke berg en berg laag zal worden gemaakt, de ruwe plaatsen zullen worden vlak gemaakt, en de kromme plaatsen zullen recht worden gemaakt; “en de heerlijkheid des Heren zal worden geopenbaard en alle vlees zal het tezamen zien.”2
Dit is onze hoop, en dit is het geloof waarmee ik naar het Zuiden terugkeer.
Met dit geloof zullen wij in staat zijn uit de berg der wanhoop een steen der hoop te houwen. Met dit geloof zullen we in staat zijn om de wankelende akkoorden van onze natie om te vormen tot een prachtige symfonie van broederschap. Met dit geloof zullen we in staat zijn samen te werken, samen te bidden, samen te strijden, samen de gevangenis in te gaan, samen op te komen voor vrijheid, wetend dat we op een dag vrij zullen zijn.
En dit zal de dag zijn — dit zal de dag zijn waarop al Gods kinderen met een nieuwe betekenis zullen kunnen zingen:
Mijn land ’t is van u, zoet land van vrijheid, van u zing ik. Land waar mijn vaders stierven, land van de trots van de Pelgrim, Van elke berghelling, laat vrijheid klinken!
En als Amerika een grote natie wil zijn, moet dit waar worden.
En laat dus vrijheid klinken vanaf de reusachtige heuveltoppen van New Hampshire.
Laat vrijheid klinken vanaf de machtige bergen van New York.
Laat vrijheid klinken vanaf de hoog oprijzende Alleghenies van Pennsylvania.
Laat de vrijheid klinken vanaf de met sneeuw bedekte Rockies van Colorado.
Laat de vrijheid klinken vanaf de gewelfde hellingen van Californië.
Maar dat niet alleen:
Laat de vrijheid klinken vanaf de Stone Mountain van Georgia.
Laat vrijheid klinken vanaf Lookout Mountain in Tennessee.
Laat vrijheid klinken vanaf elke heuvel en molshoop in Mississippi.
Van elke berghelling, laat vrijheid klinken.
En wanneer dit gebeurt, en wanneer we vrijheid laten klinken,wanneer we het laten klinken vanuit elk dorp en elk gehucht, vanuit elke staat en elke stad,zullen we in staat zijn de dag te versnellen dat al Gods kinderen, zwarten en blanken, Joden en heidenen, protestanten en katholieken, de handen ineen kunnen slaan en kunnen zingen in de woorden van de oude neger spiritual:
Eindelijk vrij! Eindelijk vrij!
Dank God Almachtig, eindelijk zijn we vrij!
** = Bron audio bewerkt om de inhoud in dubbele rode sterretjes in het bovenstaande transcript uit te sluiten.Update: De Martin Luther KIng, Jr. Research and Education Institute at Stanford University heeft audio van de gehele toespraak.
1 Amos 5:24 (exact weergegeven in The American Standard Version van de Heilige Bijbel)
2 Jesaja 40:4-5 (King James Version van de Heilige Bijbel). Aanhalingstekens zijn weggelaten bij een deel van dit moment in de tekst omdat King’s weergave van Jesaja 40:4 niet precies overeenkomt met de KJV versie waaruit hij citeert (b.v., “heuvel” en “berg” zijn omgekeerd in de KJV). King’s weergave van Jesaja 40:5 is echter wel precies geciteerd uit de KJV.
3 At:http://www.negrospirituals.com/news-song/free_at_last_from.htm
Ook in deze databank: Martin Luther King, Jr: A Time to Break Silence
Audio bron:Direct gelinkt aan: http://www.archive.org/details/MLKDream
Image #1: Wikimedia.org
Image #2 Bron:.http://www.jfklibrary.org
Afbeelding #3: Gekleurde schermafbeelding
Externe link:http://www.thekingcenter.org/
Pagina bijgewerkt: 8/20/20