Martha Washington (1731-1802) was een Amerikaanse first lady (1789-97) en de echtgenote van George Washington, eerste president van de Verenigde Staten en opperbevelhebber van de koloniale legers tijdens de Amerikaanse Revolutie. Zij bepaalde veel van de normen en gebruiken voor het juiste gedrag en de behandeling van de vrouw van een Amerikaanse president (de term “first lady” werd echter pas ver in de 19e eeuw algemeen gebruikt)
Martha Dandridge was de eerste van acht kinderen die geboren werden uit Frances Jones en John Dandridge, een Engelsman die een redelijk succesvolle plantage buiten Williamsburg, Virginia, oprichtte. Er zijn maar weinig details over haar jeugd bekend, omdat er geen dagboeken of briefwisselingen uit die tijd bewaard zijn gebleven, maar het is bekend dat ze al op jonge leeftijd een levenslange liefde voor lezen ontwikkelde. Ze kreeg ook de opleiding die verwacht werd van een jonge vrouw uit haar klasse, met lessen in zowel functionele (naaiwerk, huishouden) als recreatieve (dansen, paardrijden) onderwerpen.
Als vrouw van de opperbevelhebber van het Continentale Leger was Martha Washington een integraal onderdeel van een fondsenwervingscampagne die vrouwen opriep om geld, kleding en voorraden te doneren aan de zaak van de Revolutie. Martha reisde ook om Washington bij te staan tijdens zijn winterkampementen en doorstond het beruchte wrede seizoen in Valley Forge, Pennsylvania, begin 1778. Haar residentie was in die periodes het sociale centrum voor bezoekende militaire leiders en buitenlandse hoogwaardigheidsbekleders, en ze zorgde ook voor gewonde en uitgeputte soldaten, die de inspanningen van “Lady Washington” zeer op prijs stelden.
De unanieme verkiezing van Washington tot president in 1789 bracht Martha en het gezin naar New York City. Ze was een ervaren gastvrouw uit de tijd dat ze het landgoed Mount Vernon in Virginia beheerde en ze zette de traditie op om formele diners te houden op donderdag en openbare recepties op vrijdag. Ze was echter niet gelukkig in New York en hoewel ze zich enigszins op haar gemak voelde toen de hoofdstad in 1790 naar het meer vertrouwde Philadelphia werd verplaatst, had ze privé nog steeds moeite met de eisen van haar openbare rol. Het is onduidelijk of zij op enigerlei wijze invloed heeft uitgeoefend op het beleid, hoewel men aanneemt dat zij een groot voorstander was van de Federalistische Partij van Washington.
Terwijl Martha in maart 1797 dolblij was terug te keren naar Mount Vernon, werd haar verlangen om haar privé-leven weer op te pakken gedwarsboomd door het grote aantal bezoekers aan hun huis. Na de dood van Washington in december 1799 kreeg ze het privilege van gratis frankering om te kunnen reageren op de condoleances die per post binnenstroomden. Het nieuws van haar eigen dood, ongeveer 2 ½ jaar na die van haar man, werd ook breed uitgemeten, met een rouwadvertentie die haar herinnerde als “de waardige partner van de waardigste der mannen”. Later werd ze geëerd als de eerste vrouw die haar beeltenis op Amerikaanse munt liet drukken (1886), en als de eerste die op een Amerikaanse postzegel verscheen (1902).
Toegang tot honderden uren historische video, reclamevrij, met HISTORY Vault. Probeer het vandaag nog gratis uit.