Iedereen heeft wel eens keelpijn bij verkoudheid of griep. Maar er zijn ook andere redenen voor keelpijn die symptomatisch kunnen zijn voor ernstiger problemen.
Strep keel
Strep keel wordt veroorzaakt door streptokokkenbacteriën (strep) in de keel en vaak ook de amandelen. Symptomen zijn onder meer plotselinge hevige keelpijn, pijn bij het slikken, koorts boven de 101oF, gezwollen amandelen en lymfeklieren, en witte of gele vlekken of een rode achterkant van de keel. Keelontsteking is zeer besmettelijk, met een incubatietijd van twee tot vijf dagen. De diagnose kan worden gesteld door middel van een lichamelijk onderzoek en een keelkweek. Keelontsteking wordt behandeld met antibiotica en verdwijnt meestal binnen drie tot zeven dagen, hoewel de genezingstijd kan oplopen tot twee weken. Het is belangrijk dat de keelontsteking zo snel mogelijk wordt vastgesteld en behandeld om verspreiding naar anderen te voorkomen.
Ontstoken amandelen en adenoïden
Tonsillitis is een ontsteking van de amandelen achter in de keel, aan beide kanten van de tong. De amandelen maken deel uit van het natuurlijke immuunsysteem van het lichaam. Dit weefsel vangt bacteriën en virussen op om te voorkomen dat ze het lichaam binnendringen of om de juiste immuunreactie op te wekken. De achterkant van de keel kan er rood of gezwollen uitzien of de amandelen kunnen bedekt zijn met een wit of geel laagje. De adenoïden (weefsel hoog in de keel achter de neus en het zachte gehemelte) kunnen ook ontstoken en gezwollen zijn, waardoor slikken en/of ademhalen wordt belemmerd. Symptomen zijn onder meer een ernstige keelpijn, pijnlijk of moeilijk slikken, hoesten, hoofdpijn, koorts, rillingen en zwelling van de wangen en de nek. Tonsillitis kan ook worden veroorzaakt door streptokokken. Meestal worden antibiotica voorgeschreven om de ontsteking te behandelen (meestal penicilline). Tonsillitis verdwijnt meestal binnen vier tot zeven dagen als het door een virus wordt veroorzaakt. Bij chronische gevallen van herhaalde tonsillitis kunnen de amandelen en/of de adenoïden operatief moeten worden verwijderd (tonsillectomie en adenoïdectomie). Een adenoïdectomie kan ook worden aanbevolen bij kinderen met chronische oorontstekingen.
Laryngitis
Het strottenhoofd laat lucht in en uit de longen stromen en voorkomt dat vaste stoffen (voedsel) en vloeistoffen in de longen komen. Het strottenhoofd draagt ook bij aan de geluidsproductie door de stembanden. Laryngitis is een ontsteking van het strottenhoofd, het bovenste deel van de luchtpijp (trachea). Het wordt gekenmerkt door heesheid, hoesten, ademhalingsmoeilijkheden bij sommige kinderen en, soms, stemverlies. Naast een infectie kan laryngitis ook worden veroorzaakt door zuurreflux of knobbeltjes, poliepen of zenuwbeschadiging op de stembanden. Keelontsteking geneest meestal vanzelf binnen twee weken met behulp van meer luchtvochtigheid, veel drinken en rust voor de stem.
Keelontsteking
De keelholte is weefsel dat zich achter de mond en het zachte gehemelte bevindt en fungeert als een pad waarlangs voedsel en vloeistoffen de slokdarm binnenkomen en lucht de longen binnendringt. Een ontsteking van de keelholte wordt faryngitis genoemd. Pijnlijk slikken is het meest voorkomende symptoom. Faryngitis kan ook samen met laryngitis optreden. Ook hier geneest de ontsteking meestal vanzelf met rust, vocht en luchtvochtigheid.
Epiglottitis
Het epiglottis is een flapje weefsel aan de basis van de tong dat ervoor zorgt dat er bij het slikken geen voedsel in de luchtpijp terechtkomt. Epiglottitis treedt op wanneer dit weefsel ontstoken en geïnfecteerd raakt. De zwelling van het strotklepje kan de tong blokkeren en een medische noodsituatie veroorzaken. Naast infecties kan epiglottitis ook worden veroorzaakt door chemische stoffen (illegale drugs), ernstige hitteschade (thermische epiglottitis) of trauma. Als u keelpijn heeft die het slikken bemoeilijkt, moet u onmiddellijk medische hulp inroepen.
Als u keelpijn heeft die pijn veroorzaakt of niet geneest, neem dan contact op met onze praktijk en maak een afspraak met een van onze Otolaryngologen.
Mondzweertjes
Er zijn verschillende zweertjes die in of rond de mond kunnen voorkomen. De meeste zijn goedaardig, maar sommige kunnen wijzen op kanker.
Een zweertje
Deze kleine, roomwitte zweertjes hebben een rode rand en komen altijd in de mond voor. Zweertjes kunnen pijnlijk zijn, maar ze zijn niet besmettelijk. Ze genezen meestal binnen een tot twee weken. Medicijnen op recept en vrij verkrijgbare lokale behandelingen kunnen de pijn helpen verminderen.
Koude zweren
Ook wel koortsblaasjes genoemd, zijn met vocht gevulde blaasjes die zich op de lippen of rond de mond vormen. Een koortslip wordt meestal veroorzaakt door het herpes simplex-virus en is zowel besmettelijk als pijnlijk. Koorts, zonnebrand, trauma, hormonale veranderingen of emotionele ontsteltenis kunnen leiden tot het ontstaan ervan. Hoewel er momenteel geen genezing bestaat, kan een koortslip worden behandeld met voorgeschreven zalven om de pijn te verlichten. Het is ook belangrijk om uw handen regelmatig te wassen en het delen van persoonlijke producten te vermijden om te voorkomen dat de infectie zich onder andere mensen verspreidt.
Candidiasis
Ook bekend als orale spruw, wordt deze mondzweertje veroorzaakt door een schimmelinfectie. Er ontstaan pijnlijke rode en crèmekleurige plekken op vochtige plekken in de mond. Candidiasis kan problemen veroorzaken met slikken en smaak. Het komt het meest voor bij mensen die een kunstgebit dragen of problemen hebben met hun immuunsysteem. Soms treedt het op als gevolg van een antibioticakuur, die de normale ontwikkeling van bacteriën in de mond kan verminderen. Speekselvervangers en antischimmelcrèmes worden gebruikt om candidiasis te behandelen.
Witte plekken
Chronische irritaties in de mond, zoals kauwen op de wang, een kunstgebit of een beugel, kunnen soms leiden tot de vorming van goedaardige witte plekken in de mond. De behandeling bestaat uit het verlichten van de irritatie om een natuurlijke genezing mogelijk te maken.
Oorale/Keelkanker
Oorale kankers verschijnen als rode of witte plekken in het mondweefsel of kleine zweertjes die eruit zien als een kankergezwel, maar die geen pijn doen. Mondkanker ontstaat meestal op de tong of de mondbodem, maar kan op elk weefsel in en rond de mond voorkomen. Dit omvat kanker van de amandelen, de adenoïden, de huig (zacht gehemelte), het dak van de mond (hard gehemelte), de binnenkant van de wangen, het tandvlees, de tanden, de lippen, het gebied achter de verstandskiezen en de speekselklieren. Sommige van deze laesies kunnen goedaardig zijn, andere kwaadaardig, en weer andere zijn precancereus. Het meest voorkomende type precancereuze cellen in de mond zijn:
- Leukoplakiën: Leukoplakieën bestaan uit dikke, witte laesies die zich meestal onder of rond de tong, de wangen of het tandvlees vormen. Deze mondzweren komen het vaakst voor bij tabaksgebruikers. Leukoplakieën zijn pijnloos, maar kunnen na verloop van tijd kankerachtig worden.
- Erythroplakieën: Deze laesies verschijnen als een rode, verheven plek in de mond en hebben een hogere incidentie om kwaadaardig te worden dan leukoplakieën.
Erythroplakieën: een biopsie is vaak nodig om de diagnose leukoplakieën en erythroplakieën te stellen.
Squameuze celcarcinomen zijn de meest voorkomende vorm van mondkanker. Minder vaak komen lymfomen en speekselklierkankers voor. De meeste mondkankers komen voor bij mensen van 45 jaar en ouder. Als mondkanker uitzaait, is de kans het grootst dat het zich verspreidt naar de lymfeklieren in de hals.
Als u een pijnlijke mond hebt die maar niet wil genezen, neem dan contact op met onze praktijk en maak een afspraak met een van onze otolaryngologen.
Laryngopharyngeal Reflux
Als we iets eten, komt het voedsel in de maag terecht via een gespierde buis die de slokdarm wordt genoemd. Zodra het voedsel de maag bereikt, helpen zuur en pepsine (een spijsverteringsenzym) bij het verteren van het voedsel. De slokdarm heeft twee sluitspieren (banden van spiervezels die de buis afsluiten) die helpen om de inhoud van de maag te houden waar het hoort. Eén sluitspier bevindt zich bovenaan de slokdarm (aan de verbinding met de keelholte) en één onderaan de slokdarm (aan de verbinding met de maag). De term REFLUX betekent “een achterwaartse of retourstroom,” en verwijst gewoonlijk naar de achterwaartse stroom van maaginhoud door de sluitspieren en in de slokdarm of keel.
Vocal Cord Nodules
De stembanden zijn twee weefselbanden die zich in het strottenhoofd (de stemdoos) bevinden. Het strottenhoofd bevindt zich in de hals aan de bovenkant van de luchtpijp. De stembanden produceren het geluid van uw stem door trillingen wanneer de lucht vanuit de longen door de stembanden stroomt. Het geluid dat de stembanden voortbrengen wordt vervolgens door de keel, neus en mond gestuurd, waardoor het geluid “resonantie” krijgt. Het geluid van elke individuele stem wordt bepaald door de grootte en vorm van de stembanden, en de grootte en vorm van de keel, neus en mond.
Stembandaandoeningen worden vaak veroorzaakt door misbruik of verkeerd gebruik van de stem, zoals overmatig gebruik van de stem bij zingen, praten, roken, hoesten, schreeuwen, of het inademen van irriterende stoffen. Enkele van de meest voorkomende stembandaandoeningen zijn laryngitis, stembandknobbels en stembandpoliepen.
Stembandknobbels zijn niet-kankerachtige gezwellen op de stembanden die worden veroorzaakt door misbruik van de stem. Stembandknobbels zijn een veelvoorkomend probleem bij professionele zangers. De knobbeltjes zijn klein en eelt-achtig, en groeien meestal in paren – één op elke snaar. De knobbeltjes vormen zich meestal op de delen van de stembanden waar de meeste druk op komt te staan als de stembanden samenkomen en trillen, vergelijkbaar met de vorming van eelt. Knobbeltjes in de stembanden veroorzaken een hese, lage en ademende stem.