Kapitaal- vs. consumptiegoederen: Een overzicht
Kapitaalgoederen en consumptiegoederen zijn termen die worden gebruikt om goederen te beschrijven op basis van hoe ze worden gebruikt. Een kapitaalgoed is elk goed dat wordt gebruikt om de toekomstige productie te verhogen. Consumptiegoederen zijn goederen die door consumenten worden gebruikt en geen toekomstig productief nut hebben.
Hetzelfde fysieke goed kan zowel een consumptiegoed als een kapitaalgoed zijn, afhankelijk van hoe het goed wordt gebruikt. Een appel die in een kruidenierswinkel wordt gekocht en onmiddellijk wordt opgegeten, is een consumptiegoed. Een identieke appel die door een bedrijf wordt gekocht om er appelsap van te maken, is een kapitaalgoed. Het verschil zit hem in het gebruik van de appel.
Key Takeaways
- Kapitaalgoederen zijn goederen die door een bedrijf worden gebruikt om een ander bedrijf te helpen consumptiegoederen te produceren.
- Consumptiegoederen worden gebruikt door consumenten en hebben geen toekomstig productief gebruik.
- Kapitaalgoederen omvatten zaken als gebouwen, machines en gereedschappen.
- Voorbeelden van consumptiegoederen zijn voedingsmiddelen, apparaten, kleding en auto’s.
Kapitaalgoederen
Kapitaalgoederen zijn alle materiële activa die door een bedrijf worden gebruikt om goederen of diensten te produceren die vervolgens een input worden voor andere bedrijven om consumptiegoederen te produceren. Zij staan ook bekend als intermediaire goederen, duurzame goederen of economisch kapitaal. De meest voorkomende kapitaalgoederen zijn materiële vaste activa, zoals gebouwen, machines en apparatuur, gereedschappen en voertuigen.
Kapitaalgoederen verschillen van financieel kapitaal, dat betrekking heeft op de middelen die bedrijven gebruiken om hun bedrijf te laten groeien. Natuurlijke hulpbronnen die niet door mensenhanden zijn bewerkt, worden niet als kapitaalgoederen beschouwd, hoewel beide productiefactoren zijn.
Bedrijven verkopen geen kapitaalgoederen. Dat betekent dat kapitaalgoederen niet direct inkomsten genereren zoals consumptiegoederen. Om de accumulatie van kapitaalgoederen financieel te overleven, zijn bedrijven afhankelijk van spaargeld, investeringen of leningen.
Economen en bedrijven besteden speciale aandacht aan kapitaalgoederen vanwege de rol die zij spelen bij het verbeteren van de productiecapaciteit van een bedrijf of land. Met andere woorden, kapitaalgoederen maken het voor bedrijven mogelijk om efficiënter te produceren. Neem bijvoorbeeld twee arbeiders die greppels graven. De eerste arbeider heeft een lepel en de tweede arbeider een tractor met een hydraulische schop. De tweede arbeider kan veel sneller graven omdat hij het superieure kapitaalgoed heeft.
Consumptiegoederen
Een consumptiegoed is elk goed dat voor consumptie wordt gekocht en later niet wordt gebruikt voor de productie van een ander consumptiegoed. Consumptiegoederen worden ook wel consumptiegoederen genoemd omdat ze uiteindelijk in handen van de consument of eindgebruiker komen. Wanneer economen en statistici het bruto binnenlands product (BBP) berekenen, doen zij dat op basis van consumptiegoederen.
Voorbeelden van consumptiegoederen zijn voedsel, kleding, voertuigen, elektronica en apparaten. Consumptiegoederen vallen in drie verschillende categorieën uiteen: duurzame goederen, niet-duurzame goederen en diensten. Duurzame goederen hebben een levensduur van meer dan drie jaar en omvatten motorvoertuigen, apparaten en meubilair. Niet-duurzame goederen zijn bedoeld voor onmiddellijk verbruik en hebben een levensduur van minder dan drie jaar. Hieronder vallen artikelen als voedsel, kleding en benzine. Consumentendiensten zijn niet tastbaar en kunnen niet worden gezien, maar kunnen de consument toch voldoening schenken. Knippen van de haren, olie verversen en autoreparaties zijn voorbeelden van diensten.
Tot de grootste groep consumptiegoederen behoren de fast moving consumer goods, waartoe niet-duurzame goederen als voedsel en drank behoren.
Consumentengoederen kunnen op vier manieren worden ingedeeld:
- Gemaksartikelen worden regelmatig geconsumeerd en gekocht, zoals melk.
- Winkelartikelen vereisen meer denkwerk en planning en omvatten apparaten en meubilair.
- Specialiteitsartikelen zijn duurder en zijn bestemd voor een nichemarkt. Artikelen zoals juwelen zijn speciale goederen.
- Gezochte goederen worden door sommige consumenten gekocht om in een specifieke behoefte te voorzien. Een levensverzekering is een niet-gezocht goed.
De verkoop van de meeste consumptiegoederen wordt gecontroleerd door de Consumer Product Safety Act, die in 1972 door het Congres is aangenomen. Bij deze wet werd de U.S. Consumer Product Safety Commission opgericht, die de veiligheid van producten regelt en de bevoegdheid heeft om fabrikanten te verzoeken producten terug te roepen en deze onder bepaalde omstandigheden te verbieden.