Windsor
CBC News
Geplaatst: 20 april 2012
Laatst Bijgewerkt: 20 april 2012
Onderzoekers in Windsor, Ont, hebben een extra subsidie van $157.000 gekregen voor een totaal van $217.000 om te bestuderen hoe effectief paardenbloemwortelextract is bij het bestrijden van kanker.
Siyaram Pandey, biochemicus aan de universiteit van Windsor, bestudeert al bijna twee jaar het kankerbestrijdende potentieel van paardenbloemwortelextract.
Uit de eerste onderzoeksfase van zijn team bleek dat paardenbloemwortelextract een zeer agressief en geneesmiddelresistent type bloedkankercel, bekend als chronische monocytische myeloïde leukemie, dwong om in wezen zelfmoord te plegen.
ADVERTISEMENT
Onderzoekers ontdekten vervolgens dat herhaalde behandeling met een lage dosis extract van de paardenbloemwortel effectief was in het doden van de meeste kankercellen.
Die eerste bevindingen leverden het onderzoeksteam een subsidie van 60.000 dollar op van Seeds4Hope, dat geld beschikbaar stelt voor lokaal kankeronderzoek.
Pandey vroeg vervolgens verdere financiering aan bij de Lotte and John Hecht Memorial Foundation. Die $157.000 kwam eerder deze week binnen, waarmee het totaal op $217.000 kwam.
Onderzoeker was eerst sceptisch
Pandey geeft toe dat hij sceptisch was toen hij voor het eerst werd benaderd door de lokale oncoloog, Dr. Caroline Hamm, die nieuwsgierig was naar kankerpatiënten die paardenbloemthee hadden gedronken en beter leken te worden.
“Om eerlijk te zijn was ik erg pessimistisch,” zei Pandey in een verklaring. “Ze zei dat het toeval kon zijn, maar dat het geen kwaad kon om te kijken of er iets is.”
Hamm was ervan overtuigd dat het onkruid een actief ingrediënt bevat, maar waarschuwde eerder dit jaar dat “het zowel kan schaden als baten.”
ADVERTISEMENT
Ze vertelde CBC News in februari dat het nemen van paardenbloemextractthee zou kunnen interfereren met reguliere chemotherapie, en ze drong er bij patiënten op aan het natuurlijke middel niet te mengen met andere kankermedicijnen zonder eerst met een arts te spreken.
Pandey voerde een literatuuronderzoek uit en kon slechts één tijdschriftartikel vinden dat suggereert dat paardenbloemen mogelijk kankerdodende eigenschappen hebben. Maar hij en zijn team van afgestudeerde studenten verzamelden toch een bosje van het onkruid, vermaalden ze met een mengsel van water in een keukenmachine en ontwikkelden een eenvoudige formule waarmee ze konden experimenteren.
Ze testten de formule op verschillende lijnen van commercieel verkrijgbare leukemiecellen en ontdekten tot hun verrassing dat de formule ervoor zorgde dat die cellen zichzelf doodden, een proces dat apoptose wordt genoemd.
“Het was opzienbarend, maar het was niet zo opzienbarend totdat we zagen dat het niet giftig was voor de normale cellen,” zei hij.
John DiCarlo, 72 jaar, werd drie jaar geleden in het ziekenhuis opgenomen met leukemie. Zelfs na een agressieve behandeling werd hij naar huis gestuurd om orde op zaken te stellen met zijn vrouw en vier kinderen.
De kankerkliniek stelde hem voor de thee te proberen. Vier maanden later keerde hij terug naar de kliniek in remissie. Hij is nu al drie jaar kankervrij.
Hij zegt dat zijn dokter de paardenbloemen de schuld geeft.
“Hij zei: ‘Het gaat best goed met je, je bent geen zieke man meer’,” vertelde DiCarlo in februari aan CBC News.