Artsen beschouwen een vitamine D-spiegel als voldoende als deze ten minste 20 nanogram (ng) vitamine per milliliter (ml) bloed bevat. Als de niveaus boven de 50 ng/mL komen, kan iemand nadelige bijwerkingen ondervinden.
Het meeste onderzoek geeft echter aan dat de toxiciteitsdrempel voor vitamine D vrij hoog ligt, rond de 200-240 ng/mL.
Een persoon met niveaus van vitamine D in dit bereik consumeert gewoonlijk tussen de 10.000 en 40.000 internationale eenheden (IE’s) van de vitamine per dag.
Hieronder staan enkele van de ernstigste bijwerkingen die in verband worden gebracht met overmatige blootstelling aan vitamine D.
Hypercalcemie
De meeste belangrijke bijwerkingen die in verband worden gebracht met vitamine D-toxiciteit zijn gerelateerd aan hypercalcemie.
Hypercalcemie is een teveel aan calcium in het bloed. Dit treedt op wanneer er meer dan 10.4000 ng/mL calcium in het bloed zit.
Onderzoekers noemen deze drempel vaak als 10,4 milligram (mg) calcium per deciliter bloed of als 0,104 mg/mL.
Er is een sterke relatie tussen vitamine D en calcium. Wanneer er hoge niveaus van vitamine D-metabolieten in het bloed zijn, verhoogt dit de hoeveelheid calcium die de darmen opnemen.
Hoge niveaus van vitamine D-metabolieten kunnen ook het vrijkomen van calcium uit de botten in de bloedbaan bevorderen.
Het hebben van te veel calcium in het bloed kan leiden tot een breed scala van complicaties en symptomen. Enkele van de meest ernstige zijn:
- een verlies van eetlust
- diarree en constipatie
- verwarring, desoriëntatie, of moeite met denken
- misselijkheid en braken
- gewrichts- en spierpijn
- aanhoudende hoofdpijn
- irriteerbaarheid en angst
- onverklaarbare uitputting
- spierzwakte
- verhoogde dorst en vaker urineren
- een onregelmatige hartslag
- verminderde reflexen
- een metaalsmaak in de mond
- hogere bloeddruk
schade aan de nieren
Extra calcium in de bloedbaan kan zich binden met fosfaat en kristallen vormen die zich afzetten in zachte lichaamsweefsels.
Deze kristallen kunnen weefselschade en uiteindelijk orgaanschade veroorzaken, afhankelijk van hun plaats, aantal en grootte.
De nier is bijzonder kwetsbaar voor calciumafzettingen vanwege zijn rol als filter en de vele kleine doorgangen.
Als calciumafzettingen vast komen te zitten in nierweefsels, kan nefrocalcinose optreden. Als deze aandoening ernstig is, kan dit permanente nierschade veroorzaken en uiteindelijk nierfalen.
Symptomen van nefrocalcinose zijn onder meer:
- misselijkheid en braken
- koorts en koude rillingen
- hevige pijn in de maag, de zijkanten van de rug, of de liesstreek, inclusief de testikels bij mannen
Auteurs van een review uit 2015 keken naar de effecten van vitamine D3-toxiciteit.
Gemiddeld hadden de getroffenen in minder dan 3 maanden tijd in totaal 3.600.000 IE van de vitamine ingenomen. Ze ervoeren verschillende bijwerkingen, waaronder acute nierschade.
Onregelmatige hartslag en hartaanval
Extreme hypercalciëmie kan het vermogen van de hartcellen om te functioneren verminderen of veranderen, en mensen met ernstige hypercalciëmie ervaren vaak onregelmatigheden in de hartslag.
Een persoon met een ernstig hoog calcium- of fosfaatgehalte in het bloed kan ook calciumafzettingen, of plaques, in de slagaders of kleppen van het hart ontwikkelen.
In 2012 meldden artsen het geval van een 70-jarige vrouw die calciuminjecties kreeg in het equivalent van 80.000 IE/dag gedurende 30 dagen.
Zij kreeg hypercalciëmie en een volledige hartblokkade, waardoor een permanente pacemaker nodig was.
Een aantal tekenen van hartcomplicaties in verband met vitamine D-vergiftiging zijn:
- een onregelmatige hartslag, die tijdelijk of voortdurend kan zijn
- pijn in de borst
- onverklaarbare uitputting
- hoge bloeddruk
- pijn bij inspanning
- duizeligheid
- pijn in de borst
Broze botten en pijn in de botten
Als er te veel calcium vrij in de bloedbaan circuleert, kan het lichaam niet genoeg hormonen hebben om het mineraal effectief aan de botten te binden.
Vitamine D-vergiftiging kan hypercalciëmie veroorzaken met botproblemen als gevolg. Enkele symptomen zijn:
- pijnen of pijnlijke botten
- instabiliteit
- een verhoogde valfrequentie
- botten die geneigd zijn te breken of te breken
- een sterk gebogen houding
- ernstige rug- of gewrichtspijn
- verlies lengte of lengte van ledematen
Dehydratie
Een hoog calciumgehalte in het bloed kan het vermogen van de nieren om de urine te concentreren aantasten.
Dit kan ertoe leiden dat iemand ongewoon grote hoeveelheden urine produceert en uitscheidt, wat polyurie wordt genoemd.
Onderzoekers zijn er niet helemaal zeker van waarom dit gebeurt. Eén theorie is dat een hoog calciumgehalte de werking van antidiuretische hormonen vermindert.
Deze hormonen zetten de nieren aan om water vast te houden, en minder hormonen kunnen leiden tot grotere hoeveelheden verdunde urine.
Wanneer iemand veel verdunde urine uitscheidt, verliest hij grote hoeveelheden water en elektrolyten. Om deze reden kan iemand met vitamine D-vergiftiging vatbaar zijn voor uitdroging.
Symptomen van matige dehydratatie zijn onder meer:
- een droge mond en tong
- rusteloosheid
- irriteerbaarheid
- verzonken ogen
- verhoogde dorst
- verminderde urineproductie
- verminderde traanproductie en droge ogen
- huid die langzaam weer normaal wordt na knijpen
Erge uitdroging kan leiden tot levensbedreigendebedreigende omstandigheden. Andere tekenen en symptomen van deze aandoening zijn onder meer:
- een zwakke of afwezige polsslag
- lage bloeddruk
- onverklaarde uitputting
- zeer weinig of geen urineproductie
- bewusteloosheid
Pancreatitis
Hypercalcemie kan acute pancreatitis veroorzaken, wat de term is voor ontsteking van de alvleesklier.
In 2017 publiceerden onderzoekers een overzicht van de kenmerken en behandeling van door vitamine D-toxiciteit veroorzaakte acute nierschade.
Ze bestudeerden de ervaringen van 19 mensen met de toxiciteit. Elk had gemiddeld 6.000.000 IE van de vitamine ingenomen gedurende 1-3 maanden.
Twee van de 19 mensen kregen acute pancreatitis als complicatie.
Tekenen van pancreatitis zijn onder meer:
- bovenste buikpijn die doorloopt naar de rug
- misselijkheid en braken
- een snelle pols
- gewichtsverlies
- koorts
Longschade
Wanneer hoge niveaus calcium en fosfaat in het bloed zich binden om kristallen te vormen, zetten deze zich af in zachte weefsels.
De kristallen zetten zich vooral af in weke delen van organen die als filters fungeren, zoals de longen.
Als er veel van deze calciumzoutafzettingen, of ectopische verkalkingen, in de longen aanwezig zijn, kunnen ze de functie van het orgaan belemmeren.
Enige tekenen van longschade zijn:
- hoesten
- moeilijke ademhaling
- pijn op de borst