Wereldwijd treft jodiumtekort twee miljard mensen en is het de belangrijkste te voorkomen oorzaak van verstandelijke handicaps en ontwikkelingsstoornissen. Volgens deskundigen op het gebied van de volksgezondheid is de jodiumisering van zout wellicht de eenvoudigste en meest kosteneffectieve maatregel ter wereld om de gezondheid te verbeteren, die slechts 0,05 US$ per persoon per jaar kost. Op de Wereldtop voor Kinderen in 1990 werd als doel gesteld om jodiumtekort uit te roeien tegen 2000. Op dat moment consumeerde 25% van de huishoudens gejodeerd zout, een percentage dat tegen 2006 gestegen was tot 66%.
Zoutproducenten steunen vaak, hoewel niet altijd, overheidsinitiatieven om de voorraad eetbaar zout te jodiseren. Het verzet tegen jodisering komt van kleine zoutproducenten die bezorgd zijn over de extra kosten, particuliere makers van jodiumpillen, bezorgdheid over het bevorderen van de zoutinname, en ongegronde geruchten dat jodisering AIDS of andere ziekten veroorzaakt.
De Food and Drug Administration van de Verenigde Staten beveelt 150 microgram (0.15 mg) jodium per dag voor zowel mannen als vrouwen.
ArgentiniëEdit
Sinds 8 mei 1967 moet zout voor menselijk of dierlijk gebruik gejodeerd zijn, volgens de Wet 17.259.
AustraliëEdit
Australische kinderen bleken een jodiumtekort te hebben in een onderzoek dat tussen 2003 en 2004 werd uitgevoerd. Naar aanleiding van dit onderzoek heeft de Australische regering bepaald dat op alle brood, met uitzondering van “biologisch” brood, jodiumhoudend zout moet worden gebruikt. Er bestaat nog steeds bezorgdheid dat dit initiatief niet voldoende is voor zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven.
BraziliëEdit
Iodiumtekortaandoeningen werden door de Braziliaanse autoriteiten in de jaren vijftig van de vorige eeuw ontdekt als een belangrijk volksgezondheidsprobleem, toen ongeveer 20% van de bevolking een struma had. Het Nationaal Agentschap voor Sanitaire Controle (ANVISA) is verantwoordelijk voor de vaststelling van het verplichte jodiumgehalte van keukenzout. Het Braziliaanse dieet bevat gemiddeld 12 g keukenzout per dag, meer dan tweemaal de aanbevolen waarde van 5 g per dag. Om een overconsumptie van jodium te vermijden, werd het jodiumgehalte van Braziliaans tafelzout in juli 2013 verlaagd tot 15-45 mg/kg. Specialisten bekritiseerden de maatregel en zeiden dat het beter zou zijn als de regering een verminderde zoutinname zou bevorderen, wat zowel het jodiumprobleem zou oplossen als de incidentie van hoge bloeddruk zou verminderen.
CanadaEdit
Zout dat in Canada aan consumenten wordt verkocht voor tafel- en huishoudelijk gebruik moet worden gejodeerd met 0,01% kaliumjodide. Zeezout en zout dat voor andere doeleinden, zoals inmaken, wordt verkocht, mag ongejodeerd worden verkocht.
ChinaEdit
Veel van de Chinese bevolking woont in het binnenland, ver van bronnen van jodium in de voeding. In 1996 schatte het Chinese Ministerie van Volksgezondheid dat een jodiumtekort verantwoordelijk was voor 10 miljoen gevallen van intellectuele ontwikkelingsstoornissen in China. De Chinese regering had sinds 119 v. Chr. een wettelijk monopolie op de zoutproductie en begon in de jaren 1960 met het jodiumiseren van zout, maar markthervormingen in de jaren 1980 leidden tot een wijdverbreide smokkel van niet-gejodeerd zout van particuliere producenten. In de binnenlandse provincie Ningxia werd slechts 20% van het verbruikte zout verkocht door de China National Salt Industry Corporation. De Chinese regering reageerde door hard op te treden tegen de smokkel van zout en richtte een zoutpolitie op met 25.000 agenten om het zoutmonopolie te handhaven. De consumptie van jodiumhoudend zout bereikte in 2000 90% van de Chinese bevolking.
IndiaEdit
India en al haar deelstaten verbieden de verkoop van niet-jodiumhoudend zout voor menselijke consumptie. De uitvoering en handhaving van dit beleid zijn echter gebrekkig; uit een enquête in 2009 bleek dat 9% van de huishoudens niet-jodiumhoudend zout gebruikte en dat nog eens 20% onvoldoende gejodeerd zout gebruikte.
Jodiumhoudend zout werd eind jaren vijftig in India geïntroduceerd. Het bewustzijn van het publiek werd vergroot door speciale programma’s en initiatieven, zowel van de overheid als van niet-gouvernementele organisaties. Tot op heden komt jodiumtekort alleen nog voor in enkele geïsoleerde regio’s die nog onbereikbaar zijn. In India gebruiken sommige mensen Himalaya-steenzout. Rotszout bevat echter weinig jodium en moet alleen worden geconsumeerd als er andere jodiumrijke voedingsmiddelen in het dieet aanwezig zijn.
KazachstanEdit
Kazachstan, een land in Centraal Eurazië waar de plaatselijke voedselvoorraden zelden voldoende jodium bevatten, heeft het jodiumtekort drastisch teruggedrongen door middel van jodisatieprogramma’s voor zout. Campagnes van de regering en non-profitorganisaties om het publiek voor te lichten over de voordelen van jodiumhoudend zout begonnen in het midden van de jaren negentig, en in 2002 werd het jodiumvrij maken van eetbaar zout wettelijk verplicht gesteld.
FilippijnenEdit
Op 20 december 1995 ondertekende de Filippijnse president Fidel V. Ramos Republic Act 8172: An Act for Salt Iodization Nationwide (ASIN).
RoemeniëEdit
Volgens de wet 568/2002, ondertekend door het Roemeense parlement en opnieuw gepubliceerd in 2009, wordt sinds 2002 gejodeerd zout verplicht gedistribueerd in het hele land. Het wordt verplicht gebruikt op de markt voor huishoudelijk gebruik, in bakkerijen, en voor zwangere vrouwen. Jodiumhoudend zout is echter facultatief voor dierlijke consumptie en de voedingsindustrie, hoewel het op grote schaal wordt gebruikt. Het jodiseringsproces van zout moet een minimum van 30mg jodium/kg zout garanderen.
Zuid-AfrikaEdit
De Zuid-Afrikaanse regering heeft opgedragen dat al het zout voor de verkoop na 12 december 1995 gejodeerd moet zijn.
Verenigde StatenEdit
In de V.S. David Murray Cowie, professor in de kindergeneeskunde aan de universiteit van Michigan, nam in de VS het Zwitserse gebruik over om natriumjodide of kaliumjodide aan tafel- en keukenzout toe te voegen. Op 1 mei 1924 werd jodiumhoudend zout in Michigan op de markt gebracht. Tegen de herfst van 1924 begon Morton Salt Company jodiumhoudend zout nationaal te distribueren.
Een studie uit 2017 ontdekte dat de introductie van gejodeerd zout in 1924 het IQ verhoogde voor het kwart van de bevolking dat het meest een tekort aan jodium had. Deze bevindingen “kunnen ruwweg één decennium van de opwaartse trend in IQ in de Verenigde Staten verklaren (het Flynn-effect)”. De studie vond ook “een grote toename van schildklier-gerelateerde sterfgevallen na de landelijke invoering van gejodeerd zout, die vooral oudere personen trof in plaatsen met een hoge prevalentie van jodiumtekort”. Een studie uit 2013 vond een geleidelijke toename van de gemiddelde intelligentie met 1 standaarddeviatie, 15 punten in gebieden met jodiumtekort en 3,5 punten nationaal.
Een paper uit 2018 vond dat de landelijke distributie van met jodium verrijkt zout de inkomens met 11%, de arbeidsparticipatie met 0,68 procentpunten en de voltijdse arbeid met 0,9 procentpunten deed toenemen. Volgens de studie: “Deze effecten werden grotendeels gedreven door veranderingen in de economische uitkomsten van jonge vrouwen. Op latere volwassen leeftijd hadden zowel mannen als vrouwen een hoger gezinsinkomen als gevolg van jodisatie.”