Het is gebruikelijk dat mensen zichzelf op basis van hun droomgeschiedenis indelen in bepaalde typen dromers. Sommige mensen beweren dat ze zwart-wit dromen, terwijl anderen beweren dat hun dromen net zo levendig zijn als het echte leven, en weer anderen beweren dat ze helemaal niet dromen. De toestand en de betekenis van het onbewuste is een gebied van de wetenschap dat nog grotendeels onontdekt is, en de wetenschap van de dromen is misschien wel het mistigste gebied van die nog niet in kaart gebrachte oceaan. We weten minder over dromen dan over de meeste aspecten van het menselijk lichaam, maar nieuw onderzoek heeft misschien een antwoord voor u als u deze vraag stelt aan uw vrienden bij de brunch: is het erg dat ik mijn dromen niet herinner?
Zoals blijkt, zou het kunnen zijn. Een nieuwe studie van Rubin Naiman getiteld Dreamless: The Silent Epidemic of REM Dream Loss betoogt dat we zowel emotionele als fysieke klappen op onze gezondheid ondervinden door minder te dromen tijdens onze slaap. Blijkbaar is het hebben en herinneren van je dromen niet alleen belangrijk als voer voor een etentje als er een stilte in het gesprek valt. Dromen zijn ook potentieel enorme indicatoren van je algehele slaapgezondheid, en meer specifiek, de gezondheid van je REM-slaap.
“Veel van de gezondheidsproblemen die worden toegeschreven aan slaapverlies zijn het gevolg van een stille epidemie van REM-slaapontbering,” schreef Naiman in de studie.
“We hebben minstens net zo’n droomtekort als we een slaaptekort hebben,” legde hij uit.
De grootste uitdaging bij het ontleden van droomgezondheid is dat we geen universele consensus hebben over wat dromen zijn en hoe ze ons beïnvloeden tijdens onze wakkere uren.
Hier is wat we wel zeker weten: Dromen gebeuren tijdens de slaaptoestand die we REM-slaap noemen, of rapid eye movement sleep, en het is tijdens die fase dat je hartslag en bloeddrukniveaus in de buurt komen van wat ze zijn tijdens je wakkere uren.
Wetenschappers beginnen het echter oneens te worden wanneer ze proberen vast te stellen wat de werkelijke rol van dromen in je slaap is.
Sommigen beweren dat dromen geen enkel nut hebben. Anderen zeggen dat dit een gemakkelijk excuus is om niet langer rond te neuzen in iets dat moeilijk te begrijpen is. Ernest Hartmann, professor in de psychiatrie aan Tufts, betoogde in Scientific American dat dromen de sleutel zijn tot de onbewuste geest:
Zouden we tevreden zijn met de opvatting dat denken geen functie heeft en gewoon een epifenomeen is – het soort mentale activiteit dat optreedt wanneer de hersenen in waaktoestand zijn?
Hij heeft een punt. Dromen zijn als een enorme bak met puzzelstukjes die eindeloze informatie over de menselijke psyche zouden kunnen ontsluiten. Tenminste, dat is wat Naiman denkt, en daarom publiceerde hij een studie waarin hij stelt dat onze droomloze slaap iets is waar we ons zeker zorgen over moeten maken.
Als je geen dromen hebt en je deze niet herinnert, legt Naiman uit, ervaar je waarschijnlijk niet het juiste type en niveau van REM-slaap. En als je niet de juiste REM-slaap ervaart, stel je jezelf open voor een hele reeks emotionele en fysieke gezondheidsproblemen, waaronder prikkelbaarheid, depressie, gewichtstoename, hallucinaties, geheugenproblemen, storingen in het immuunsysteem en zelfs een verlies van spiritualiteit, om er maar een paar te noemen.
Basically, als je je dromen niet meer herinnert, kan dit wijzen op een probleem dat veel groter is dan niet in staat zijn om bij te dragen aan je volgende brunchgesprek.
Typisch ervaar je de REM-slaap later in de nacht, omdat je lichaam voorrang geeft aan de diepe, niet-REM-slaap die je nodig hebt om te overleven. Maar nu mensen steeds minder slapen en we steeds vaker worden afgeleid doordat we midden in onze slaapcyclus wakker worden, zoals zoemende telefoons en gillende wekkers, is de kans groot dat we onze REM-cyclus ernstig onderbreken. Dit onderbreekt de creatie van dromen, en kan mogelijk leiden tot een van de gezondheidsrisico’s die hierboven zijn genoemd.
Dus wat is de oplossing?
De meeste dingen die onze slaapcyclus onderbreken, hebben we zelf veroorzaakt. Met andere woorden, je verliest je REM-slaap niet omdat er zojuist een enorme tijger je grot is binnengelopen. Je verliest slaap omdat je te veel alcohol hebt gedronken, wiet hebt gerookt of je telefoon onder je kussen hebt laten liggen, om maar een paar mogelijkheden te noemen.
Het is een relatief eenvoudige oplossing om jezelf niet alleen meer slaap te geven, maar ook een betere slaap – dus waarom doen we het niet?
Simpel gezegd, slapen is niet de gezondheidstrend waar mensen zich druk om maken. We weten dat we zeven tot negen uur per nacht zouden moeten slapen, en we weten dat dit ons leven enorm zou verbeteren, maar toch doen we doordeweeks aan Netflix, gewoon omdat we dat willen.
Maar nu je weet waarom je die Channing Tatum-dromen mist die je vroeger altijd had, zet je je telefoon vanavond misschien wel op stil.