De ware gebeurtenissen achter de verrassingshit zijn net zo griezelig als de film
Zet dit bovenaan de lijst van dingen die je je tiener niet wilt horen zeggen drie uur nadat je in een nieuw huis bent getrokken: “Mam, dit huis is slecht. We moeten hier meteen weg!”
Dat Carmen Reed geen acht sloeg op het advies van haar zoon, zou haar op een dag achtervolgen. Letterlijk, zegt ze. En twee decennia later, de tijd die zij en haar familie doorbrachten in dat griezelige oude huis op Meriden Ave. in Southington, Conn, de inspiratiebron voor de verrassingsfilm The Haunting in Connecticut.
“Het was heel emotioneel voor me om die tijd in mijn leven op het grote scherm te zien”, zegt Reed, nu 54, over de twee jaar die haar gezin in de jaren tachtig in een voormalig uitvaartcentrum doorbracht terwijl haar zoon in een nabijgelegen kliniek voor kanker werd behandeld.
De man met het lange zwarte haar
Volgens Reed, terwijl zij, haar toenmalige man, haar drie kinderen en twee nichtjes in het huis woonden, ervoeren ze regelmatig een kwaadaardige kracht die verschillende vormen aannam en hen bij gelegenheid sloeg, betastte, bedreigde of op een andere manier de stuipen op het lijf joeg.
Het begon op de avond dat ze erin trokken. “Mijn zoon begon een jonge man te zien met lang zwart haar tot op zijn heupen,” herinnert Reid zich. “Hij praatte elke dag tegen mijn zoon. Soms bedreigde hij hem, andere keren stond hij daar en zei alleen zijn naam, wat genoeg was om hem bang te maken.”
Tijdens zijn behandeling ging de kanker van Phillip volledig in remissie. Hij is nu 35 en vader van vier kinderen, die zijn brood verdient als vrachtwagenchauffeur. Maar toen hij begon te beweren dat iemand, of iets, met hem probeerde te communiceren, stelden de artsen een ander probleem bij hem vast: schizofrenie.
Reed herinnert zich hoe ze zag hoe haar zoon wrede grappen begon uit te halen met familieleden, zoals het opsluiten van zijn broertje in een kist – en vervolgens vergat dat het ooit was gebeurd. Ze stuurde hem uiteindelijk naar familie, en hij hoorde meteen geen stemmen meer, zegt ze.
Een geest op de trap
Met Phillip het huis uit, beweert Reed dat de duistere krachten hun aandacht richtten op haar 18-jarige nichtje. “Op een nacht zei mijn nichtje tegen me: ‘Tante Carmen, het komt eraan, voel je het?'” Reed zegt dat haar nichtje zich angstig aan haar vastklampte. “Ik trok haar terug,” zegt ze, “en ik zag de afdruk van een hand die onder haar nachthemd omhoog ging.”
Zegt Reed: “Toen wist ik zeker dat waar ik mee te maken had bovennatuurlijk was.”
Reed nam contact op met haar pastoor, daarna met het plaatselijke aartsbisdom en vervolgens met een groot aantal deskundigen op het gebied van het paranormale. “Vergeleken met dat huis, waren de andere gevallen waar ik bij betrokken was geweest alsof ik te maken had met Casper de Vriendelijke Geest,” zegt onderzoeker John Zaffis, die de afgelopen 36 jaar onderzoek heeft gedaan naar paranormale verschijnselen. Op een bijzonder gedenkwaardige zomernacht beweert Zaffis een geest te hebben gezien die de trap afdaalde en tegen hem zei: “Weet je wat ze met ons hebben gedaan?”
“Het enige wat ik wilde doen was mijn autosleutels pakken en wegwezen uit dat huis,” vertelt Zaffis aan PEOPLE.
Een exorcisme?
Volgens Reed en Zaffis bezochten twee priesters het huis, maar werden bang en vertrokken. Een derde, die zij niet bij naam noemen, was uiteindelijk in staat het huis voor eens en voor altijd van zijn kwaad te bevrijden na een drie uur durend exorcisme, aldus Reed. (Volgens een artikel in de Hartford Courant in 1992 zei het plaatselijke rooms-katholieke aartsbisdom echter dat er geen geautoriseerd exorcisme in het huis was uitgevoerd.
Het huis staat nog steeds in Southington, en de huidige eigenaar heeft geen verontrustende visioenen gemeld – behalve dan voor de rubbernecking toeristen die langsrijden in de hoop een glimp op te vangen van een paar geesten.
Wat Reed’s familie betreft, zij melden allemaal gevoelig te zijn voor bovennatuurlijke krachten sinds hun tijd in het griezelige huis in Connecticut. Soms komt het hen goed uit, zegt Reed. “Ik heb een tijdje onroerend goed verkocht,” zegt ze. “Als ik je een huis niet wilde verkopen, was dat omdat ik wist dat het spookte.”
Alle onderwerpen in Celebrity
The Best of People
Geef nieuws over beroemdheden en royals plus human interest-verhalen rechtstreeks in je inbox